Στη Σπάρτη, στις 2 Φεβρουαρίου 2022, πρωτοκλασάτα και δευτεροκλασάτα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης (*), αναθυμούμενοι την εποχή, καμαρώνουν για τη “νίκη” τους στις εκλογές, για το πώς εξαγόρασαν τους ψηφοφόρους. Γελούν και επαίρονται για το κατόρθωμά τους να γυρίσουν το κλίμα όταν έτυχε η στραβή στη δικιά τους βάρδια.
«Έτσι πήραμε τις εκλογές το 2007. Είχα κατέβει κάτω με τσάντες και αποζημιώναμε...» ... «Όποιον μας έλεγε καλημέρα...»... «Υπολειπόμεθα ό,τι και να κάνουμε μετά από αυτήν την εποποιία».
Είναι αυτός ο πολιτικός κόσμος που μας αξίζει; Ίσως ναι, αφού τον εκλέγουμε. Ίσως και όχι! Και αν όχι, πώς μας καταφέρνει να τον εκλέξουμε; Εξαγοράζει την ανάγκη, χρησιμοποιώντας το κράτος σαν λάφυρο, μοιράζοντας τα χρήματα της χώρας αδιάκριτα «σε όποιον λέει καλημέρα», ώστε να κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Διορίζοντας από την πίσω πόρτα τα «δικά μας τα παιδιά», ώστε να πάρει τις ψήφους της οικογένειας. Γράφοντας καθημερινά μικρές και μεγάλες «εποποιίες» ασυδοσίας και εκμαυλισμού.
Γελούν και καγχάζουν... ξεχνούν πόσο γρήγορα μετά από αυτά ήρθαν η κρίση και τα μνημόνια... τις απέλπιδες προσπάθειές τους να σταθούν στα πόδια τους σ’ αυτή την καταιγίδα, μπροστά στην επέλαση του άλλου λαϊκισμού.
Απλά και κυνικά... γελούν και χλευάζουν τους Έλληνες πολίτες.
Την ώρα που μας πιέζουν τα προβλήματα της πανδημίας, της ενέργειας, της υποβάθμισης της ζωής μας και της ακρίβειας. Την ώρα που τα φαινόμενα βίας εκδηλώνονται ολοένα πιο σκληρά, και τα έντονα φαινόμενα της κλιματικής αλλαγής μας δείχνουν σε κάθε ευκαιρία την ανεπάρκεια των υποδομών, των αρμοδίων και των σχεδίων τους, οι πολιτικές και αυτοδιοικητικές αρχές αναπολούν τα “τούβλα” που σκόρπισαν για μικροκομματικούς σκοπούς από τα κρατικά ταμεία με την ετικέτα των αποζημιώσεων. Ασύλληπτο να το βλέπουμε και να το ακούμε, έστω κι αν το ξέραμε ή το υποπτευόμασταν.
Όχι δεν μας αξίζουν τέτοιοι πολιτικοί και πολιτικές.
Δεν αρκούν οι παραιτήσεις και διαγραφές που υποχρεώθηκαν, ως συνήθως, τα εξιλαστήρια θύματα. Αν δεν συντριβούν αυτές οι νοοτροπίες και πρακτικές, η χώρα δεν έχει μέλλον. Στο χέρι μας είναι να επιλέξουμε με ποια πολιτική και ποιους πολιτικούς θα προχωρήσουμε μπροστά.
(*) Ο κ. Πέτρος Δούκας, στις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 στην Ηλεία ήταν υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών. Αμέσως μετά, αναβαθμίστηκε σε Υφυπουργό Εξωτερικών. Σήμερα είναι δήμαρχος Σπάρτης. Ο κος Σπήλιος Λιβανός είναι (μάλλον ήταν) υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης.
Η Εκτελεστική Γραμματεία της εΜείς
