Από τη Μαρίνα Αποστολοπούλου
... .Και ο Κώστας Καραμανλής;
... Και ο Γιώργος Σουφλιάς;
... Και ο Σταύρος Δήμας;
... Και ο Φώτης Κουβέλης;
... Και ο Μανώλης Γλέζος;
Μα τι γίνεται; Δεν μπορεί να πάει κανείς ούτε μερικές μέρες καλοκαιρινές διακοπές γυρίζει και ανακαλύπτει ότι έρχονται και «αυγατίζουν» διαρκώς οι «μνηστήρες» για την Προεδρία της Δημοκρατίας;
Και πόσοι ακόμη δηλαδή θα πέσουν στο τραπέζι μέχρι τότε που θα γίνουν οι προεδρικές εκλογές;... Ων ουκ έτσι αριθμός...
Πάντως εντάξει. Από αυτή την παρτίδα των υποψηφίων μπορούμε τουλάχιστον να αποκλείσουμε τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή αν δεχθούμε ότι αυτά που είπε ο «αντ’ αυτού» Νικήτας Κακλαμάνης είναι ακριβή.
Ότι δηλαδή δεν υπάρχει ούτε ενδιαφέρον από την πλευρά του πρώην πρωθυπουργού ούτε «σενάριο» για την συγκεκριμένη θέση και ότι όταν έρθει η ώρα για τις προεδρικές εκλογές ( και πως θα ’μαστε ως χώρα μέχρι να ’ρθει η ώρα, είναι και αυτό ένα γενικότερο ζήτημα και αν προηγούμενα δεν έχουν προκύψει πρόωρες εκλογές) τότε θα τοποθετηθεί περί του «ποιος» είναι κατά την άποψή του ο κατάλληλος για την θέση.
Τώρα όσο για τον Γιώργο Σουφλιά;
Το όνομα του έριξε στο τραπέζι ο Μάξιμος Χαρακόπουλος. Έχει ενδιαφέρον να σκεφθεί κανείς αν πρόκειται για ιδία πρωτοβουλία του Μάξιμου, ο οποίος ξεκινώντας την πορεία του προς την Βουλή είχε ως γνωστόν (τοπικά τουλάχιστον), υποστηριχτεί από το περιβάλλον Σουφλιά ή... Η αν υπάρχει και «παρασκήνιο» συναίνεσης για την πρόταση. Από την στιγμή όμως που, μαζί με το όνομα του Γιώργου Σουφλιά έθεσε και εκείνο του Σταύρου Δήμα, μπορούμε να υποθέσουμε ότι πρόκειται απλώς για συνεισφορά στην ονοματολογία με κεντροδεξιές προτάσεις. Άλλωστε υπέρ των κεντροδεξιών προτάσεων και πάντα σύμφωνα με τον Νικήτα Κακλαμάνη τάχθηκε και ο Κώστα Καραμανλής παρότι ο ίδιος δεν ενδιαφέρεται. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι το όνομα του Γιώργου Σουφλιά δεν είναι η πρώτη φορά που αναφέρεται σε σχέση με την Προεδρία της Δημοκρατίας, παρότι τα σενάρια του παρελθόντος δεν ευοδώθηκαν.
Ο Φώτης Κουβέλης πάλι;
Ε, αυτός θα λέγαμε ότι τηρεί όλες τις... προϋποθέσεις! Τουλάχιστον όσον αφορά τα γενικά κριτήρια που επικρατούν τα τελευταία χρόνια στην επιλογή Προέδρων.
Δηλαδή είναι μιας κάποιας ηλικίας, προέρχεται από ένα κόμμα που παραπαίει και δεν ξέρουμε αν θα υφίσταται μέχρι να γίνουν οι προεδρικές εκλογές, είναι της αριστεράς (το πάλαι ποτέ) της κεντροαριστεράς πλέον, έχει επιδείξει χαμηλό πολιτικό προφίλ και διάθεση συνεννόησης (αν και όχι πάντα με επιτυχία) και το βασικότερο; Είναι πολύ πιο κοντά σε αυτό που ψάχνει ο Σαμαράς στην προσπάθειά του να «γλυκάνει» το κεντροαριστερό κλίμα τουλάχιστον τόσο όσο χρειάζεται για να εξασφαλίσει τους 180 βουλευτές που του χρειάζονται προκειμένου να προκύψει από την Βουλή ο νέος πρόεδρος της Δημοκρατίας και να μην προκύψουν εκλογές. Άλλωστε έχουν υπάρξει και κυβερνητικοί εταίροι και μόλο που ο «συνεταιρισμός» έληξε άδοξα σηματοδοτώντας και την μη αναστρέψιμη ως απεδείχθη καθοδική πορεία των ποσοστών της ΔΗΜΑΡ, ωστόσο το «θυμικό» της συνεργασίας υπάρχει. Το άλλο... κυριότερο; Ότι ενώ στην αρχή ο Φ. Κουβέλης, γιατί το όνομά του είναι από τα πρώτα που ακούστηκαν, επεδείκνυε μία... άρνηση εμμέσως ως προς την συγκεκριμένη προοπτική τώρα που βλέπει ότι η ΔΗΜΑΡ δεν έχει προοπτική επιδεικνύει, εμμέσως και πάλι μία κατάφαση.
Διότι ως γνωστόν έχει ο καιρός γυρίσματα. Πόσο μάλλον ο πολιτικός καιρός που έχει όσα γυρίσματα μπορεί να βάλει ο νους.
Ο Μανώλης Γλέζος;
Το όνομα του αποτελεί σημείο αναφοράς κυρίως διότι αν ήθελε προκύψει εκ μέρους Σαμαρά μία πρόταση για το πρόσωπό του θα ήταν εξόχως δύσκολο για τον ΣΥΡΙΖΑ να τον απαρνηθεί. Μην ξεχνάμε τις ψήφους που πήρε στις Ευρωεκλογές ως υποψήφιος ευρωβουλευτής. Ένα κόμμα μόνος του, που λέει ο λόγος, ο αριθμός των ψήφων που πήρε.
Βέβαια ο ίδιος δεν δείχνει να διατηρεί σχετικό ενδιαφέρον για την θέση του προέδρου και διάθεση να συμμετάσχει στο συγκεκριμένο πολιτικό παιχνίδι, χώρια που κουβαλάει έτη και έτη ζωής στην πλάτη και γι’ αυτό άλλωστε είχε δηλώσει ότι και στην Ευρωβουλή δεν πρόκειται να κάτσει παρά συγκεκριμένο διάστημα και μετά θα αντικατασταθεί, αλλά... Αλλά, όπως λέγαμε και παραπάνω «έχει ο καιρός γυρίσματα» στην πολιτική και ποτέ δεν μπορεί να ξέρει κανείς πώς θα είναι τα πράγματα την δεδομένη στιγμή.
«Άλλος για Πρόεδρος;»
Αυτό ως φαίνεται είναι το κεντρικό ερώτημα μέχρι να γίνουν εν τέλει οι προεδρικές εκλογές και όσοι «πιστοί» και διαθέτοντες κομματικά... υπερκομματικό προφίλ μπορούν να προσέλθουν, προκειμένου να ενισχύσουν το γνωστό παπατζίδικο παιχνίδι «εδώ ο πρόεδρος, εκεί ο πρόεδρος, που είναι ο πρόεδρος;»
