Απαράδεκτη πλέον η κατάσταση με τον δρόμο που είναι οικόπεδο (σύμφωνα, λένε, με δικαστικές αποφάσεις), ή το οικόπεδο που έγινε δρόμος (σύμφωνα με τις... προαιώνιες αυτορρυθμίσεις). Η κατάσταση έχει ξεφύγει: δεν είναι δυνατόν για 100 μ. να ταλαιπωρείται ο κόσμος εξαιτίας «κολλημάτων», είτε εκ μέρους του Δήμου είτε εκ μέρους της ιδιοκτησίας. Το ποιος έχει δίκαιο ελάχιστα ενδιαφέρει, το ποιος όμως ταλαιπωρείται καθημερινά ενδιαφέρει κανέναν; Αμφιβάλλω! Προσωπικά απορώ γιατί οι περίοικοι που, κυριολεκτικά, τρώνε τη σκόνη ολημερίς, ακόμη δεν πήραν τα... «παλούκια», κατά δικαίων και αδίκων. Αλλά κι εμείς που καθημερινά διαβαίνουμε από εκεί, σπάζοντας τα οχήματά μας, τι τρόπο αντίδρασης έχουμε εκτός από το «στόλισμα»;
Κύριε Δήμαρχε, λυπούμαι μα αποτύχατε στη διαχείριση του θέματος. Ο (η) ιδιώτης έχει κάθε δικαίωμα να επιχειρεί παντοιοτρόπως να «προστατεύσει» την περιουσία του (της), μα εσείς ΔΕΝ πετύχατε το συμφέρον της κοινότητας. Δεν γνωρίζω επακριβώς τις απαιτήσεις της ιδιοκτήτριας (κι ούτε με ενδιαφέρει, όπως και το σύνολο των διαβιούντων εκεί), αλλά αυτή η απαράδεκτη κατάσταση πρέπει να τερματιστεί, και σύντομα. Είναι ακραίος ευτελισμός του θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης, το να μην μπορεί να παράσχει ασφαλείς συνθήκες κυκλοφορίας στην περιοχή της, με κάθε τρόπο. Η φωτογραφία είναι μικρή μαρτυρία της επικρατούσας κατάστασης, που δυσφημεί όλη την περιοχή - που τη θέλουμε και ...τουριστική. Να ευελπιστούμε; Δύσκολο το βλέπω...
Μπ.Ε.