αγναντεύοντας το πέλαγος
το απέραντο γαλάζιο
και η θαλασσινή αύρα
δρόσιζε το κορμί μου.
Ένα υπέροχο κοχύλι
γλίστρησε στα πόδια μου
ζωγραφισμένη μια καρδιά
μέσα σε πολύχρωμες πινελιές
που άγγιξε τα κύτταρά μου
γράφοντας σ' αγαπώ.Στην πανέμορφη αμμουδιά
ήταν εκείνος.
Το μαυρισμένο του κορμί
τα χείλη του όλο αλμύρα
και η αγάπη του ένας
απέραντος ωκεανός.Ένα πορφυρό ηλιοβασίλεμα
έλαμψε στην ψυχή μου
κοιτάζοντας τα όμορφα μάτια του
και το γλυκό του χαμόγελο.
Όλα τα καλοκαίρια στην ίδια
ακρογιαλιά ήταν
όλη η ζωή μου.Στην υγρή άμμο
τ' απαλά κύματα έβρεχαν
το πανέμορφο κορμί της
που λάτρεψα, και την
υπέροχη ψυχή της
ήρθα κοντά της, ένιωθα
την αναπνοή της τόσο
ζεστή και έλιωνα
από ευτυχία και αγάπη.Αξέχαστες βραδιές κάτω
από το φεγγαρόφωτο
καθισμένη σ' εκείνο το μικρό
βραχάκι, έγραφα τα συναισθήματά μου,
δύο χέρια να με αγκαλιάζουν και τα
μάτια μου να κλαίνε, που δεν γνώρισε
ποτέ κανείς πόσο πολύ αγάπησα
και ζω με τη γλυκιά ανάμνηση
του όμορφου καλοκαιριού.
Νίκη Κεφαλέα Παναγούλη
