Τον τελευταίο τον καιρό

Από τον Θανάση Μπρισίμη, σμήναρχο ε.α.

Τον τελευταίο τον καιρό τα έχεις κάνει ρόιδο λέει ένας στίχος εξαιρετικού λαϊκού τραγουδιού και φαίνεται πως πάει γάντι στα πεπραγμένα των τελευταίων ημερών της Κυβέρνησης.

Η διαχείριση καίριων τομέων της ζωής του τόπου, όπως η πανδημία, η δημόσια ασφάλεια και τάξη, η οικονομία, η αγορά και το εμπόριο, η παιδεία, μόνο, ως ικανοποιητική δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί.
Η εν πολλοίς διακηρυγμένη θέση της Κυβέρνησης, πως για την αντιμετώπιση της πανδημίας οι επιστήμονες μελετούν τα δεδομένα, εισηγούνται ανάλογα και η Κυβέρνηση αποφασίζει, αυτοαναιρείται από υπουργούς, οι οποίοι για δικούς τους λόγους προκαταλαμβάνουν τις αποφάσεις των επιτροπών των επιστημόνων, με αποτέλεσμα και να τους εκθέτουν και να θεωρούνται από τους πολίτες κυβερνητικά όργανα. Σε ό,τι αφορά τα πρακτικά των συνεδριάσεων που η αντιπολίτευση ζητά επίμονα τη δημοσίευσή τους και η Κυβέρνηση αρνείται και ίσως έχει δίκιο, θα μπορούσε να δημοσιοποιούνται οι όποιες εισηγήσεις, όπως ακριβώς οι επιτροπές αποφασίζουν και όχι οι κυβερνητικές αποφάσεις όπως γίνεται σήμερα. Εκείνο το οποίο ασφαλώς είναι βέβαιο είναι ότι κάτι δεν πάει καλά χωρίς βεβαίως να προσδιορίζεται τι είναι αυτό ακριβώς. Διότι δεν μπορεί μετά από πεντάμηνη καραντίνα με κλειστά σχολεία, καταστήματα, εκκλησίες, παιδικές χαρές και περιορισμό ακόμη και στην κυκλοφορία των πολιτών τα κρούσματα να είναι πολλαπλάσια από αυτά τα οποία υπήρχαν στην αρχή της. Η διερεύνηση των αιτίων κρίνεται και άμεση και απαραίτητη με προεξάρχουσα την κυβερνητική ευθύνη.
Στον τομέα της τάξης και ασφάλειας της χώρας ο πολίτης γίνεται μάρτυρας καταστάσεων που αντί να ενισχύουν το αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς προκαλούν δέος, αλλά και αγανάκτηση.
Αν και όλοι το γνωρίζουν πολύ καλά πως πράξεις βίας δεν οδηγούν πουθενά, η αμφίπλευρη βία κυριαρχεί με αποτελέσματα οδυνηρά και για τις δύο πλευρές.
Προέκυψε όμως και ένα άλλο ζήτημα που, όπως και να έχει το πράγμα, δημιουργεί και απορίες και υποψίες για υπόγειες διαδρομές και απαιτούνται εξηγήσεις. Γιατί διατίθετο σε συγκεκριμένο τηλεπαρουσιαστή υπερβολικά αυξημένη προστασία από περιπολικά και προσωπικό; Γιατί έγινε προσπάθεια συγκάλυψης του θέματος; Γιατί μόλις δημοσιοποιήθηκε το γεγονός απεσύρθησαν το προσωπικό και τα μέσα φύλαξης; Ποιος αποφάσισε τη διάθεση προσωπικού και μέσων και για ποιον λόγο; Γιατί πρώην υπουργός που έγινε στόχος επίθεσης από τον συγκεκριμένο κύριο με μπράβους, απέκρυψε το γεγονός για τόσο καιρό; Γιατί επέλεξε να δώσει συνέντευξη σε εφημερίδα της αντιπολίτευσης και όχι σε μία από τις τόσες φιλοκυβερνητικές; Πώς εξηγείται το γεγονός ότι υλοποιήθηκε η απειλή του τηλεπαρουσιαστή προς τον υπουργό ότι θα τον ξηλώσει; Όλα αυτά ζητούν απαντήσεις και βεβαίως εγείρονται υποψίες μήπως βρισκόμαστε μπροστά σε δύσκολες πολιτικές εξελίξεις που θα αφορούν σε μεγάλο τμήμα της κυβερνώσας παράταξης και φυσικά ενδιαφέρουν το σύνολο των πολιτών και όχι μόνο τους οπαδούς της Ν.Δ.
Στον τομέα της οικονομίας και λειτουργίας της αγοράς η κατάσταση μόνο ως απαράδεκτη μπορεί να χαρακτηρισθεί καθότι οι όποιες κυβερνητικές αποφάσεις λαμβάνονται, ισχύουν μόνο για λίγες ώρες. Αφού η Κυβέρνηση δεν μπόρεσε να πείσει ότι η ύφεση 8,2% που σημειώθηκε είναι μια εξαιρετική επίδοση (δεύτερη χειρότερη από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους) συνεχίζει απτόητη με ασυνάρτητο άνοιγμα και κλείσιμο της αγοράς, προκαλώντας οργή και αγανάκτηση σε ένα μεγάλο κομμάτι επαγγελματιών. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά ήρθε και το κερασάκι στην τούρτα με το νομοσχέδιο για τα εργασιακά που θα βγάλει τον Μάιο σε δημόσια διαβούλευση το Υπουργείο Εργασίας. Έτσι έχουμε ανατροπές στο ωράριο εργασίας, κατάργηση του οκταώρου, κατάργηση πενθημέρου, αύξηση υπερωριών χωρίς αμοιβή, αλλά με ισοφάριση με άδεια ή ρεπό, ατομική διευθέτηση χρόνου εργασίας (χωρίς συλλογικές συμβάσεις εργασίας) και άλλα που το κάνουν να χαρακτηρίζεται απόλυτα αντεργατικό.
Πέρα όμως από τα παραπάνω, τα οποία πολλοί πολίτες και κυρίως οπαδοί της Ν.Δ., μπορούν να χαρακτηρίζουν μόνο ως πολιτικές αστοχίες και ούτε καν πολιτικά λάθη, κανείς δεν μπορεί να συγχωρήσει την έπαρση, τον κομπασμό και την υπεροψία της κ. Μπακογιάννη όταν ισχυρίστηκε σε τηλεοπτικό κανάλι ότι τίποτα και κανείς δεν μπορεί να την εμποδίσει να γιορτάσει με τους δικούς της ανθρώπους το Πάσχα στην Κρήτη. Αλήθεια ούτε ο νόμος; Ισχυρίζεται ότι είναι πάνω και από αυτόν; Επιτέλους τόση αλαζονεία;