Η χριστιανική και λαϊκή μας παράδοση στην πανδημία

Από τον Κων/νο Τσιρονίκο

Η υγειονομική κρίση δε χτυπά μόνο τις συνιστώσες της εθνικής μας οικονομίας, αλλά και την καρδιά της κοινωνίας μας. Τη χριστιανική και λαϊκή μας παράδοση: τις αξίες, τις συνήθειες τα ήθη και έθιμα του λαού μας... Όλα αυτά αλλάζουν, ατονούν και σιγά-σιγά,

υπό τον διαρκή φόβο, κινδυνεύουν να περάσουν στο σκοτάδι της λησμονιάς.
Οι δυσμενείς επιπτώσεις στην παράδοσή μας είναι ορατές στην παρατεταμένη απουσία της διά ζώσης επικοινωνίας του λαού μας με τους λατρευτικούς χώρους, τους τόπους ψυχαγωγίας και πολιτισμού, στη συντήρηση των διαχρονικών αξιών της καθημερινότητας που σήμερα διαρκώς λιγοστεύουν. Με την «καλημέρα» και το «γεια σου» να μην ακούγονται όπως παλιά, γιατί η ανθρώπινη κυκλοφορία, οι συναθροίσεις, οι δραστηριότητες, οι ανθρώπινες σχέσεις μειώνονται, ξεχνιούνται, χάνονται..., ενώ η αποξένωση μεγαλώνει, θεριεύει. Όχι μόνο σε πρόσωπα, αλλά και πολιτισμό...
Ο εκκλησιασμός των πιστών τις Κυριακές και τις μέρες των εορτών στους καιρούς μας είναι πενιχρός, έως και ανύπαρκτος, με δυσμενείς επιπτώσεις στο θρησκευτικό συναίσθημα του λαού μας... Το καφενείο, η ταβέρνα, το θέατρο, ο κινηματογράφος, οι πολιτιστικές και πολιτισμικές εκδηλώσεις, έπαψαν να αποτελούν διέξοδο ψυχαγωγικής ανάγκης των πολιτών, γιατί δε λειτουργούν.
Διότι ο πόλεμος και τα όπλα κατά της πανδημίας έχουν επιβληθεί διά νόμου, με αυστηρότητα μεταβλητή -τύπου ακορντεόν- από περιοχή σε περιοχή, ανάλογα του πυκνώματος των κρουσμάτων και των μεταλλαγών του ιού. Αυτή η αναγκαία, για τους περισσότερους, πρακτική δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους όχι μόνο στην οικονομία, αλλά και στη λατρευτική μας παράδοση... με τον κίνδυνο το ραδιόφωνο, η τηλεόραση, το διαδίκτυο να υποκαταστήσουν την άμεση και ζωντανή επικοινωνία των πιστών με τους ναούς και τους λειτουργούς της ορθόδοξης χριστιανικής μας κληρονομιάς...
Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι η πανδημία προελαύνει ακάθεκτη όχι μόνο προς την κατεύθυνση της νοσηρότητας του πληθυσμού, αλλά και προς την κατάλυση αρχών και αξιών του πολιτισμού μας. Της χριστιανικής και λαϊκής μας παράδοσης. Χτυπώντας ανελέητα τις δομές του πρακτικού της μέρους. Με τα μέσα αντίστασης και αντιμετώπισης των δεινών να είναι αδύναμα να σταματήσουν αποτελεσματικά τη δυναμική του ιού και των μεταλλαγών του, που αδρανοποιούν μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο την παραγωγή, την οικονομία, την παράδοση, τον πολιτισμό μας... Και το χειρότερο δεν υπάρχει φως στον τελειωμό της επάρατης αυτής νόσου. Με τα θύματα διαρκώς να αυξάνουν, οι απαισιόδοξες προβλέψεις για την προμήθεια και επάρκεια των εμβολίων να απογοητεύουν και οι μεταλλαγές του ιού να τρομάζουν.
Καιρός, λοιπόν, να υπάρξει μια παγκόσμια ενωτική δυναμική στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του επάρατου ιού, μακριά από οικονομικά συμφέροντα και αθέτηση συμφωνιών. Για να μη χωρισθεί η επιστήμη της αρετής. Γιατί τότε αυτή: «... πανουργία και ου σοφία φαίνεται». Έτσι θα σώσουμε την καρδιά της κοινωνίας μας. Τη χριστιανική και λαϊκή μας παράδοση, τις αξίες μας, τον πολιτισμό μας.