Οφείλει το όνομά της σε έναν από τους πιο σημαντικούς Έλληνες πολιτικούς του 19ου αιώνα, τον Αλέξανδρο Κουμουνδούρο. Έναν πολιτικό που διετέλεσε δέκα φορές πρωθυπουργός της χώρας, δύο φορές πρόεδρος της Βουλής και δεκαοχτώ φορές υπουργός. Γεννήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 1815 στον Κάμπο Μεσσηνίας και καταγόταν από οικογένεια αγωνιστών. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1841 πήρε μέρος στον ένοπλο αγώνα των Κρητικών εναντίον των Τούρκων. Το 1847 διορίσθηκε αντιεισαγγελέας στην Καλαμάτα αλλά σύντομα παραιτήθηκε και ασχολήθηκε με την πολιτική. Το 1850 εκλέγεται πρώτη φορά βουλευτής και τον χαρακτήριζε η μετριοπάθεια και η ρητορική του δεινότητα. Μέχρι το 1864 διετέλεσε υπουργός σε αρκετά υπουργεία και στις 2 Μαρτίου 1865 γίνεται πρώτη φορά πρωθυπουργός.
Κατά τη διακυβέρνησή του έγινε η ειρηνική προσάρτηση της Θεσσαλίας και της νοτίου Ηπείρου στο ελληνικό κράτος. Στο εσωτερικό φρόντισε για τη φορολογία, ψήφισε νόμο "περί ευθύνης υπουργών", περιόρισε τη ληστοκρατία, και διαμοίρασε εκατομμύρια στρέμματα γης σε φτωχούς ακτήμονες. Επρόκειτο για έναν ικανό πολιτικό που τον χαρακτήριζε η ευθύτητα, η τόλμη, η ψυχραιμία και που αγωνίστηκε για τα συμφέροντα της Ελλάδας σε εποχές εξαιρετικά δύσκολες. Πέθανε στις 26 Φεβρουαρίου 1883.
Επιμέλεια: Νίκος Τάχατος