απροετοίμαστο μετέτρεψε την Αττική… σε βομβαρδισμένο τοπίο. Αφού πρώτα παρέλυσε και ευτέλισε τον αδύναμο κρατικό μηχανισμό άμυνας στην έδρα της κεντρικής εξουσίας…
Αυτά συνέβησαν, γιατί απουσίαζε το ελάχιστο της πρόληψης. Η αυριανή έγνοια του τι μπορεί να συμβεί σ’ αυτόν τον τόπο, όταν εμφανιστούν δυσμενή καιρικά φαινόμενα. Το κόστος της πολύ μικρό και ασήμαντο. Έγκειται στην κοπή γέρικων δένδρων που κινδυνεύουν να πέσουν ή κλάδων που εφάπτονται ή βρίσκονται πολύ κοντά σε ηλεκτροφόρα καλώδια…
Στην περίπτωση της πρόσφατης και πρωτόγνωρης χιονόπτωσης που προκάλεσε η «Μήδεια» και προσέβαλε δεινά την Αττική… αυτό δεν έγινε. Αποτέλεσμα, ο κόσμος να πληρώνει τις τραγικές συνέπειες της κρατικής αμέλειας. Δυστυχώς, επαναλήφθηκε το ίδιο λάθος που παρατηρήθηκε και στο παρελθόν, οφειλόμενο στην έλλειψη στοιχειώδους πρόληψης υπεύθυνης της απώλειας ανθρώπινων ζωών και σημαντικών υλικών καταστροφών.
Είναι λυπηρό, αλλά η απουσία κρατικής πρόνοιας καθαρισμού του αστικού περιβάλλοντος από γερασμένα δένδρα και κλάδους εφαπτόμενους επί των ηλεκτροφόρων αγωγών… αποτέλεσε την κύρια αιτία παρατεταμένης διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος στην Αττική… Κατάληξη αυτής η πλήρης συσκότιση, για μέρες, χιλιάδων νοικοκυριών, συνεπεία αδυναμίας διορθωτικών επεμβάσεων της Δ.Ε.Η., έκθεση αυτών στις κρύες νύχτες του χειμώνα λόγω μη λειτουργίας των θερμαντικών μέσων, δυσκολία προμήθειας ειδών διατροφής, απώλειες ανθρώπινων ζωών…
Όλα αυτά θα μπορούσαν να αποφευχθούν με ελάχιστο κόστος. Δεν έγιναν όμως, όπως δεν έγιναν και στο παρελθόν με τα μπαζωμένα ρέματα, την οικοδόμηση σε κοίτες χειμάρρων… που αποτέλεσαν την κύρια αιτία της κατ’ επανάληψη εμφάνισης καταστροφικών και θανατηφόρων πλημμυρών σε αρκετές περιοχές της ελληνικής επικράτειας…
Παρ’ όλα αυτά ο κρατικός νους δεν συνετίσθηκε. Δεν εξελίχθηκε, δεν προχώρησε στην εκ βάθους μελέτη και εξεύρεση τρόπων και μεθόδων αποτελεσματικής αντιμετώπισης των καταστροφικών και θανατηφόρων καιρικών επιδημιών, που κατά καιρούς προσβάλλουν τη χώρα μας. Γιατί η εξουσία διαχρονικά ενδιαφέρεται περισσότερο για το τώρα παρά για το ύστερα. Και αυτό, διότι διαχρονικά χαρακτηρίζεται από τη στενή αντίληψη των πραγμάτων και όχι την ευρεία, η οποία ψάχνει, βρίσκει και δημιουργεί προϋποθέσεις λύσεως προβλημάτων όχι μόνων σημερινών αλλά και μελλοντικών. Έχοντας πάντα στη φαρέτρα της έτοιμες και εξελισσόμενες συνταγές αντιμετώπισης αυτών.
Την αδυναμία αυτή της ελληνικής πολιτικής τη βλέπουμε στην απουσία αποτελεσματικού και ακαταμάχητου σχεδίου αντίστασης και αντίδρασης ικανού να οδηγήσει στην ήττα της επέλασης δυσμενών φυσικών φαινομένων, η οποία εκφράζεται με την ασφάλεια της ζωής και της περιουσίας πολιτών.
Αντί αυτών μετά από κάθε καταστροφή και ανθρώπινα θύματα κάνει την εμφάνισή του ο υποκριτικός πολιτικός λόγος με το γνωστό τροπάριο: θα τα διορθώσουμε όλα και δεν πρόκειται στο μέλλον να ξανασυμβούν. Όπως και τώρα με την υπόσχεση της υπογείωσης των ηλεκτροφόρων καλωδίων… Μακάρι να γίνει το γρηγορότερο. Για να σταματήσει να ισχύει πάντοτε η λαϊκή αρχή: περί του πανδαμάτορος χρόνου…
Το κακό όμως στην Αττική και σε άλλα μέρη της χώρας μας έγινε. Η «Μήδεια» με τον χιονιά της νίκησε της δυνάμεις άμυνας του κρατικού μηχανισμού και έφερε εις πέρας το καταστροφικό και θανατικό της έργο. Και αυτό δεν πρέπει να το διαγράψουμε με ένα «θα». Ξεχνώντας έτσι τα θύματα, τις ταλαιπωρίες, τις καταστροφές… Κάποιοι φέρουν την ευθύνη. Αυτοί πρέπει να βρεθούν και να λογοδοτήσουν.
Για να λάμψει η αλήθεια, την οποία το γνωστό μπέρδεμα των αρμοδιοτήτων τείνει να κουκουλώσει. Ορθώς ο κ. Πρωθυπουργός υποσχέθηκε το γρήγορο και διά νόμου ξεμπέρδεμα αυτών.
Τελειώνουμε το σημερινό μας άρθρο με την ευχή να διδαχθούμε και να συμμορφωθούμε στην προληπτική και τεχνική αντιμετώπιση των επερχόμενων κακών. Γιατί η πρόληψη σώζει… Και αυτό να το εντάξουμε αυστηρά στην ποινική νομοθεσία μας. Ας το επιχειρήσουμε λοιπόν.