μόνο αγαστή συνεργασία δε θυμίζουν. Πολλοί είναι οι υπουργοί που τρέχουν να προλάβουν με δημόσιες δηλώσεις και να κατοχυρώσουν προσωπικές θέσεις και απόψεις, φοβούμενοι όχι μόνο τη θέση τους στην κυβέρνηση, αλλά πολύ περισσότερο το πολιτικό τους μέλλον. Αποσείοντας από πάνω τους σοβαρά λάθη πολιτικής της κυβέρνησης, μεταθέτουν τις ευθύνες σε άλλα Υπουργεία θεωρώντας ότι έτσι προφυλάσσουν το δικό τους πολιτικό προφίλ. Πολλά είναι τα συμβάντα ανάμεσα σε καίρια Υπουργεία, όπως το Ανάπτυξης, το Υγείας, το Παιδείας, το Οικονομικών. Αξίζει να σημειωθεί πως τα παραπάνω τονίζονται χωρίς καμία ασφαλώς διάθεση παράβλεψης των πρωθυπουργικών ευθυνών για την εκδήλωση συμπεριφορών, όπως αυτή της Πάρνηθας και της Ικαρίας.
Σε ό,τι αφορά στην αντιπολίτευση, τη μείζονα αλλά και την ελάσσονα, η υφιστάμενη κατάσταση δεν έχει να επιδείξει κάποια δημιουργική πορεία, καθότι το κύριο χαρακτηριστικό της είναι μόνον οι εσωκομματικές διεργασίες και διεκδικήσεις θέσεων και οφίτσιων από κάποια στελέχη. Αυτό καταδεικνύεται με ασφάλεια από σειρά σφυγμομετρήσεων της κοινής γνώμης όπου φαίνεται πως το σύνολο των κομμάτων της αντιπολίτευσης δεν καρπούται την όποια λαϊκή δυσαρέσκεια προέρχεται από τη διαχείριση των προβλημάτων της πανδημίας, της αγοράς, της οικονομίας, της παιδείας. Αποτέλεσμα ακριβώς αυτής της κατάστασης είναι η κυβερνητική πλειοψηφία να νιώθει ότι δεν κινδυνεύει άμεσα από την αντιπολίτευση στο σύνολό της και να πολιτεύεται ανάλογα.
Εάν όμως αυτό συμβαίνει στον πολιτικό χώρο αριστερά της Νέας Δημοκρατίας, (ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ, Μέρα25) ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει στον πολιτικό χώρο που βρίσκεται δεξιά της. Εκεί παρατηρούνται ζυμώσεις, τόσο μεταξύ επώνυμων στελεχών, όσο και ιδεολογικών ρευμάτων που προσπαθούν να μορφοποιηθούν σε κόμμα και να κατέβουν στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Γνωρίζουν πολύ καλά πως ο ισχύων εκλογικός νόμος της απλής αναλογικής είναι ο πλέον πρόσφορος για την εκπροσώπησή τους στο Κοινοβούλιο και η ευκαιρία είναι ίσως μοναδική.
Έτσι έχουμε ήδη την αναγγελία κόμματος από τον Γιώργο Τράγκα με τη συμμετοχή του πρώην υπουργού Ν. Νικολόπουλου με πολιτικές προσεγγίσεις που χαρακτηρίζονται από ευρωσκεπτικισμό, υπερπατριωτισμό και με άρθρωση ισχυρού λόγου καταγγελίας της κυβέρνησης.
Ομάδα στελεχών που οι περισσότεροι διετέλεσαν υπουργοί στις κυβερνήσεις του Κώστα Καραμανλή (2004-2009) ακούγεται ότι προσπαθούν να οργανώσουν πολιτικό φορέα σε όλη την επικράτεια θεωρώντας ότι θα εκφράσουν πολύ καλύτερα τον χώρο της παραδοσιακής Ν.Δ. από ό,τι η σημερινή κυβέρνηση.
Δεν πρέπει επίσης να παραβλέπονται οι προσπάθειες από τη Νέα Δεξιά του Φαήλου Κρανιδιώτη με τη Δημιουργία Ξανά του Θάνου Τζήμερου για τη συγκρότηση ενιαίου πολιτικού φορέα. Επιπρόσθετα πρέπει να λαμβάνεται πάντα υπόψη ότι το ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη εξακολουθεί να υπάρχει και να είναι ενεργό με όποια δύναμη και αν διαθέτει.
Αυτές ακριβώς οι πολιτικές διεργασίες στον ευρύτερο χώρο της δεξιάς παράταξης δεν μπορεί παρά να κάνουν το κόμμα της ΝΔ να νιώθει ότι πολιορκείται και να επιδρούν δυναμικά στον επιτελικό σχεδιασμό της κυβέρνησης. Καθότι αφενός μεν η γενική κατάσταση της χώρας, ασφαλώς και λόγω πανδημίας, ακόμη και από τους ίδιους τους αρμόδιους υπουργούς μόνο καλή δε χαρακτηρίζεται, αφετέρου δε η οργάνωση και άλλων πολιτικών κομμάτων σε όμορους ιδεολογικούς χώρους δίδουν ευκολότερη διέξοδο στους όποιους δυσαρεστημένους οπαδούς της Ν.Δ. Συνεπώς ο όποιος σχεδιασμός για εξάντληση της τετραετίας μάλλον θα αφεθεί στην άκρη, γιατί το επιτελείο του Μαξίμου γνωρίζει πολύ καλά πως η επαναφορά της χώρας στα επίπεδα του 2019 δεν είναι εύκολη υπόθεση και πολύ περισσότερο πως πρέπει άμεσα να αποσοβηθεί ο κίνδυνος από τη συγκρότηση και κάθοδο στις επόμενες εκλογές και άλλων ιδεολογικά συγγενών κομμάτων.
Θανάσης Μπρισίμης, σμήναρχος ε.α.
