οποία διά στόματος Γερμανίας και Γαλλίας συντηρεί την τακτική του «βρείτε τα μόνοι σας», χωρίς να καθορίζει ευθαρσώς τους λόγους για τους οποίους γίνονται οι διερευνητικές... Δίχως να ενδιαφέρονται έμπρακτα για το όλον της Ε.Ε., μέρος του οποίου αποτελεί η Ελλάδα και η Κύπρος, παρά μόνον για τα οικονομικά και γεωπολιτικά τους συμφέροντα. Μάρτυρας της πρακτικής αυτής η μουγκαμάρα, του προσφάτως επισκεφθέντος την Τουρκία υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας, στον γεμάτο απειλές κατά της Ελλάδας διάλογο που είχε με τον Τούρκο ομόλογό του.
Τη συμπεριφορά αυτήν της συμφεροντολογικής πολιτικής ιστορικά τη βλέπουμε στη Γερμανία, η οποία έμμεσα ευθύνεται για τη γενοκτονία Αρμενίων και Ποντίων... Αντάλλαγμα της προσφοράς αυτής η ουδετερότητα της Τουρκίας στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο... Στο δε σήμερα η συνεχιζόμενη υποστήριξη της Γερμανίας διά της σιωπής, των επενδύσεων και της πώλησης πολεμικού υλικού στον σουλτάνο δυναμένου να χρησιμοποιηθεί εναντίον της Ελλάδας...
Σε ό,τι αφορά τη Γαλλία η συμφεροντολογική της στροφή διαφάνηκε στη σιωπή της κατά την τελευταία σύνοδο της Ε.Ε. και πρόσφατα στην αβρότητα των ανταλλαγέντων μηνυμάτων μεταξύ των δύο προέδρων ... παρά το λάβρο του Μακρόν κατά του χαλίφη και της μέχρι πρότινος ευθείας υποστήριξης των δικαίων της πατρίδας μας.
Η σκληρή και αμετακίνητη στάση ουδετερότητας στα τεκταινόμενα στο Αιγαίο εκπορεύεται από το Ν.Α.Τ.Ο., ο σκοπός του οποίου είναι μονοσήμαντος: Ο πόλεμος κατά των γεωπολιτικών βλέψεων της Ρωσίας. Είναι ο πιστός διεκπεραιωτής των συμφερόντων των ισχυρών της συμμαχίας. Αυτοί είναι οι δημιουργοί της πολιτικής των ίσων αποστάσεων... Απ’ αυτούς κινδυνεύουμε. Απ’ τα συμφέροντά τους. Αυτά τους οδηγούν στη σιωπή της ανοχής της ανομίας της Τουρκίας. Γιατί δε θέλουν να τη χάσουν... Σε ό,τι αφορά την ελπίδα μας στην αλλαγή ηγεσίας στις Η.Π.Α. δε νομίζω να επιφέρει κάτι το θετικό για μας. Οι θέσεις της θα είναι ταυτόσημες με τη μέχρι τώρα ακολουθούμενη πολιτική των συμφερόντων. Ίσως και σκληρότερη της απελθούσας κυβέρνησης απέναντι στην ηγεμονία της Ρωσίας... Και ως προς αυτό είναι χρησιμότερο για τους Αμερικανούς το κράτημα της Τουρκίας στη δύση με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην υποστήριξη των εθνικών μας δικαίων...
Απέναντι, σε όλα αυτά τι πρέπει εμείς να κάνουμε για να μην οπισθοδρομήσουμε; Πρώτον: Να στήσουμε ένα αρραγές εθνικό μέτωπο στο οποίο κόμματα και λαός να δώσουν το «παρών». Δεύτερον: Να καθοριστούν με ακρίβεια οι κόκκινες γραμμές απ’ τις οποίες δε θα κάνουμε πίσω. Τρίτον: Η ελληνική διπλωματία αναβαθμισμένη να λειτουργεί ανύσταχτα στην υποστήριξη της νομιμότητας, καταγγέλλοντας το σκέπασμα των δικαίων της πατρίδας μας από τα αδηφάγα στόματα των ισχυρών της γης... Τέταρτον: Παρά τα δύσκολα της οικονομίας μας επιβάλλεται να ενισχύσουμε στο έπακρο την εκπαίδευση και την πολεμική μηχανή των ενόπλων μας δυνάμεων. Γιατί άλλος δρόμος ενδυνάμωσης της ισχύος μας δεν υπάρχει... Πέμπτον: Καλό θα είναι να στρέψουμε την προσοχή μας και προς ανατολάς. Ενισχύοντας τις πατροπαράδοτες σχέσεις μας με τη ρωσική ομοσπονδία. Για να μην την κάνουμε δώρο στην Τουρκία, αλλά υποστηρικτή των δικαίων μας, όπως εκφράστηκαν τις προάλλες, εμμέσως πλην σαφώς, από στόματος του Ρώσου υπουργού των Εξωτερικών...
Θέλω να πιστεύω ότι οι θέσεις αυτές αποτελούν σκέψεις κάθε Έλληνα πατριώτη. Αυτές επιθυμούμε να τις αφουγκραστούν και να τις κάνουν πράξη οι κυβερνώντες, των οποίων τη φιλοπατρία τους ουδείς αμφισβητεί. Τα υπάρχοντα οικονομικά προβλήματα στην υλοποίηση των παραπάνω στόχων μπορούν να αντιμετωπισθούν με τη σωστή και έγκαιρη ενημέρωση του ελληνικού λαού. Γιατί αυτό επιβάλλει το εθνικό και πατριωτικό καθήκον. Κι’ αυτό να γίνει γρήγορα, γιατί οι καιροί δεν περιμένουν.
Από τον Κων/νο Τσιρονίκο
