εργασία, επικοινωνία, αλλά και πολλοί συνάνθρωποί μας που έφυγαν εξαιτίας της.
Συνειδητοποιήσαμε όμως ότι η υγεία είναι το πρώτιστο αγαθό για τον άνθρωπο. Ότι η ευτυχία δε βρίσκεται σε ό,τι κυνηγάς ν’ αποκτήσεις, αλλά στο να ξέρεις να ζεις με αυτά που έχεις!
Ότι το «χάδι» και η αγκαλιά με τα παιδιά και εγγόνια μας είναι βάλσαμο ψυχής και για όλα τα αγαθά πρέπει να υμνούμε, να ευχαριστούμε και να δοξολογούμε τον Ύψιστο! Ότι η Επιστήμη είναι βοηθός του ανθρώπου στις λύσεις των προβλημάτων του και στις επιλογές του. Είναι όχημα προόδου, πνευματική δύναμη και γνώση που τον ελευθερώνει.
Ότι η θεοποίηση του «εγώ» μας, είναι λάθος και οφείλουμε να ζούμε με πρόγραμμα για να αντιμετωπίζουμε και δύσκολες καταστάσεις.
Ότι όλοι οι λαοί βρίσκονται στο ίδιο δίχτυ του ψαρά με κοινούς κινδύνους και ότι το μίσος οδηγεί στο ξύσιμο των πληγών που ματώνουν συνεχώς και δε γιατρεύονται. Αμφιθέατρο ο κόσμος και οι λαοί μαριονέτες, μαλακό κερί στα χέρια του καλλιτέχνη. Ο φόβος άπλωσε τις ρίζες του στην οικουμένη.
Αντί να φιλιωθούμε, κτίζουμε κάστρα και τοίχους που διχάζουν τον κόσμο και όχι «γέφυρες» που τον ενώνουν. Σε λειψανοθήκη βάλαμε τις πανανθρώπινες αξίες, την αγάπη, την ειρήνη, την αλληλεγγύη, τη δημοκρατία, την οικογένεια, την ίδια τη ζωή.
Μακάρι η οικουμένη και οι ηγέτες της, να έλθουν εις «εαυτόν» να διδαχτούν από τα λάθη τους και να στείλουν μήνυμα Ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο για όλους.
Η Ελπίδα είναι σύντροφος του ανθρώπου και τροφός της καρδιάς του. Φιτίλι αναμμένο στις καρδιές των ξενιτεμένων, «βιταμίνη» στους ασθενείς, λιμάνι ναυαγών, «χρηματιστήριο» για τα νιάτα, παρηγοριά για τη μάνα που περιμένει τα παιδιά της, στήριγμα του Αγιοταφίτη στους Αγίους Τόπους και του μοναχού στη σκήτη που προσεύχεται για τη σωτηρία του κόσμου, αλλά και τη δική του.
Η Ελπίδα δεν είναι ουτοπία, δεσμά ελευθερίας. Αρματωσιά της μαδημένης μας ψυχής είναι. Ιδιαίτερα για μας τους Χριστιανούς είναι «αίμα της πίστης μας, οδός θριάμβου και Ανάστασης!».
Ας κάνουμε όλοι μας κάτι. Το έχουμε ανάγκη. Ας γίνουμε «Ελπίδα» για κάποιον συνάνθρωπό μας.
Από τον Δημήτριο Νταφούλη