Από την Μαρίνα Αποστολοπούλου
«Πύργος της Βαβέλ»!
Πέντε κόμματα τέσσερις προτάσεις για δημοψήφισμα!
Κι ένα και δύο και τρία και τέσσερα δημοψηφίσματα σαν «τα παιδιά του Πειραιά» ένα πράγμα.
Από κει και μόνον αρχίζει το πράγμα και ατονεί από μόνο του χωρίς να χρειάζεται να πάει κανείς παραπέρα.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης παραπαίουν μεταξύ διαφορετικών προτάσεων και πολιτικών σκοπιμοτήτων και η κυβέρνηση βεβαίως τρίβει τα χέρια της που η «ασυνεννοησία» των υπολοίπων, ευνοεί την ίδια και τις επιδιώξεις της, όσον αφορά στο επίμαχο θέμα της «μικρής ΔΕΗ» το οποίο αποτέλεσε και την αφορμή για όλη αυτή την καλοκαιρινή αναταραχή.
Διότι το ζήτημα είναι σαφώς πολιτικό.
Η Κυβέρνηση από τη μία «πιέζεται» να προχωρήσει σε συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις προκειμένου να ικανοποιήσει τις μνημονιακές δεσμεύσεις της και εκτιμώντας ότι η εισαγωγή και ιδιωτών στο κομμάτι της ΔΕΗ θα δώσει νέα ώθηση και νέο χαρακτήρα στον τρόπο λειτουργίας και απόδοσης της επιχείρησης, η οποία... Η οποία έτσι κι αλλιώς μας έχει... αλλάξει τα φώτα με τους λογαριασμούς φωτιά που μας στέλνει.
Έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα με το ρεύμα γενικώς, είναι καλύτερα να το γυρίσουμε στο λυχνάρι μπας και δούμε... φως.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πάλι έχει δυο θέματα:
Διαφορά αντίληψης κατ αρχήν ως προς το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων.
Αλλά και μία θαυμάσια ευκαιρία να εκμεταλλευτεί το θέμα πολιτικά προς εξυπηρέτηση των στόχων του που έχουν να κάνουν με την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Εφόσον δεν του... βγήκε ο σχεδιασμός με τις Ευρωεκλογές, το αποτέλεσμα των οποίων δεν έφερε την «ανατροπή» που επιθυμούσε, είδε το θέμα της «μικρής ΔΕΗ» ως μία καλή ευκαιρία, να προκαλέσει νέα πολιτική αναταραχή, έως και δημοψήφισμα. Σε συνάρτηση, πάντα, με την πρόκληση εθνικών εκλογών και την κουβέντα που ξεκίνησε την επαύριον των ευρωεκλογών, για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Έτσι, έπεσε στο τραπέζι το θέμα του δημοψηφίσματος με αφορμή τη «μικρή ΔΕΗ». Που αν το δει και κανείς εντελώς αποστασιοποιημένα από τις πολιτικές σκοπιμότητες από τη φύση του είναι παρακινδυνευμένο. Διότι δεν είναι καθόλου βέβαιον ότι ο Έλληνας πολίτης σήμερα, έχει κανένα ιδιαίτερο «κόψιμο» πέριξ της ΔΕΗ η οποία του είναι μάλλον αντιπαθής ως Οργανισμός.
Εν πάση περιπτώσει όμως, ας παρακάμψουμε αυτή τη μικρή... λεπτομέρεια και ας σταθούμε στην εκ προοιμίου παραδοχή που προφανώς κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι εφόσον το θέμα τίθεται «πολιτικά» εξίσου «πολιτικά» θα... μαντρωθούν και οι ψηφοφόροι.
...Φευ (!), υπάρχει ένα τόσο δα μικρό εμπόδιο.
Ότι για να φθάσει το ζήτημα μέχρι το δημοψήφισμα χρειάζονται 120 υπογραφές βουλευτών. Και ακριβώς από το σημείο αυτό και μετά ξεκίνησε η πολιτική Βαβέλ. Στην προσπάθεια που καταβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ να πείσει και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης να συμπράξουν μαζί του, ώστε να πέσουν και οι υπογραφές και να πετύχει τον στόχο του δημοψηφίσματος, «γεννήθηκαν» αλλά τρία -πλην του δικού του- δημοψηφίσματα, που λέει ο λόγος. Εκτός από τους ΑΝΕΛ που... υπέκυψαν χωρίς αντίσταση στην πρόταση, υπογραμμίζοντας για μία ακόμη φορά μία «περίεργη» αν μη τι άλλο, συμπόρευση των δυο κομμάτων, από κει και πέρα τα πράγματα είναι περίπλοκα και όσο πάνε γίνονται περιπλοκότερα.
Καταρχήν από το ΚΚΕ στο οποίο στράφηκε για μία ακόμη φορά «έφαγε πόρτα». Κάλλιο το ‘χουν οι «βεριτάμπλ» αριστεροί να κάνουν... χαρακίρι παρά να συμπράξουν με τους «ιμιτασιόν». Οπότε, αφού επί της βάσεως του αιτήματος δεν μπορούν και να διαφωνήσουν, διότι εμπίπτει στην ιδεολογία τους αλλά από την άλλη δεν μπορούν να συρθούν και πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ τι έκαναν; Κατέβασαν πρόταση η οποία προβλέπει την κατάργηση όλων των σχετικών νόμων που έχουν ψηφιστεί σύμφωνα με το κοινοτικό πλαίσιο.
Μετά έχουμε τη ΔΗΜΑΡ, η οποία: στην αρχή είπε να... υποκύψει αλλά, εν τέλει του την πέσανε του Κουβέλη πέντε βουλευτές οι οποίοι διαφώνησαν και είπαν ότι δεν μπορεί να σύρεται πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ το κόμμα, διότι αυτό θα είναι και το τέλος του. Οπότε, τι να κάνει και ο Κουβέλης; Αναγκάστηκε να ανακρούσει πρύμναν, και να κατεβάσει δική του ξεχωριστή πρόταση. Και το πήγε και ένα βήμα παραπέρα: δήλωσε ότι αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την ευρύτερη Κεντροαριστερά στην οποία συμπεριλαμβάνει τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ. Σαν να επιχειρεί δηλαδή ο Κουβέλης να... σύρει αυτός τον ΣΥΡΙΖΑ σε μία συζήτηση περί «κεντροαριστεράς» στην οποία συμμετέχει και το ΠΑΣΟΚ.
Σε όλο αυτό υπάρχει και η «Χρυσή Αυγή» που δεν την... παίζει κανείς, η οποία όμως δεν έκατσε να σκάσει. Κατέβασε τη δική της πρόταση για δημοψήφισμα για το ίδιο θέμα πάντα.
Στο μεταξύ η απεργία λόγω επιστράτευσης σταμάτησε.
Επίσης, όπως έγινε γνωστό η απεργία στη ΔΕΗ επανέφερε στην κυβέρνηση τη σκέψη για άμεση αλλαγή του νόμου για τις απεργίες. Φέρεται, λοιπόν, έτοιμη να κάνει πολλές αλλαγές στον τρόπο που μπορούν οι εργαζόμενοι να αποφασίζουν για απεργία, ενώ δεν αφήνει απ’ έξω και τα προνόμια των συνδικαλιστών.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ των Νέων, αυτές οι ριζικές αλλαγές αναμένεται να έρθουν με τη μορφή νόμου προς τα τέλη του 2014. Το θέμα αυτό, μαζί με τις διατάξεις που θα αφορούν στη χρηματοδότηση των συνδικάτων, την επαναφορά του λοκ-άουτ και τον περιορισμό των συνδικαλιστικών αδειών, αναμένεται εξάλλου να αποτελέσει αντικείμενο των διαπραγματεύσεων με το κλιμάκιο της Τρόικας που θα βρεθεί στην Αθήνα τις επόμενες ημέρες.
Όσο για τις υπογραφές;
Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η εικόνα δεν φαίνεται να βγαίνουν οι αριθμοί. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει 71 βουλευτές και από κει και πέρα, όπως διαμορφώνονται τα πράγματα μπορεί να υπολογίζει μόνον στις βουλευτές των ΑΝΕΛ σίγουρα και σε κάποιους εκ των ανεξάρτητων, όλες οι λοιπές ψήφοι παραμένουν ασαφείς λόγω των πολλαπλών προτάσεων που έχουν πέσει στο τραπέζι. Αλλά και αν ακόμη το πράγμα φθάσει στην Ολομέλεια θα χρειαστούν 180 βουλευτές (ο γνωστός «μαγικός αριθμός» που αναζητείται και για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας), για να γίνει το δημοψήφισμα, κάτι που δεν φαντάζει εφικτό.
Και βέβαια εφόσον το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ περί δημοψηφίσματος πέσει στο κενό, αυτόματα έχει αρνητικές πολιτικές προεκτάσεις για τον ίδιο, καθώς η μη ανταπόκριση στο προσκλητήριο που έκανε αφορά κυρίως στον χώρο της κεντροαριστεράς και βρέθηκε να έχει στο πλευρό του μόνον ένα κεντροδεξιό κόμμα «άνευ όρων».
Κατόπιν τούτου;
Φωτεινός ή σκοτεινός, ο «Πύργος της Βαβέλ» του Ελληνικού Κοινοβουλίου, είναι αυτό που δεσπόζει στα πολιτικά πράγματα.
