Δόξα και τιμή σε αυτούς τους Καρυτσιώτες Ήρωες, Έλληνες Πατριώτες, που πρέπει το χωριό τους να τους τιμήσει δεόντως, και που δεν το έπραξε όλα αυτά τα σχεδόν 80 χρόνια, όπως το έπραξαν για τους δικούς τους ήρωες άλλα χωριά της Θεσσαλίας, προπαντός η Τσαριτσάνη και η Καρυά Ολύμπου. Το άρθρο στη φιλόξενη «Ελευθερία» στις 28 Ιουνίου 1975, του Π. Ζαβλιάκη, για την Αντιστασιακή Δράση των Καρυτσιωτών, ήταν η πρώτη αναφορά στην ιστορία, μετά τον πόλεμο, για τον ξεσηκωμό τους, που δυστυχώς δεν έγινε και τότε και αργότερα αφορμή για να τιμηθούν οι Καρυτσιώτες Ήρωες. Βεβαία, μπορούμε να προσθέσουμε παρόμοια αναφορά στο θέμα και το δικό μου άρθρο, στην Ελευθερία, τις 28 Ιουνίου 2002. Ποτέ δεν είναι αργά, αλλά δεν ελπίζουμε και πολύ, ότι οι συμπατριώτες αυτών των ηρώων, ξαφνικά θα ξυπνήσουν και θα τους βγάλουν από την αφάνεια. Ας διαψευστούμε και μετά από 78 χρόνια, να δούμε το αντίθετο.
Αμέσως μετά τη δράση των Καρυτσιωτών, φάνηκε πόσο ενοχλημένη ήταν η κατοχική κυβέρνηση που δημοσιεύει στην τότε «Εφημερίς της Κυβερνήσεως» στις 2 Σεπτεμβρίου 1942 την προκήρυξη του Γ. Τσολάκογλου, υπουργού Εσωτερικών, υπογραμμένη στις 18 Αύγουστο 1942, Αριθ. 34)312)1, με την οποία καταδικάζει την πράξη αντίστασης των 5 Καρυτσιωτών και διατάζει τη σύλληψη και τιμωρία τους, προσφέρει δε χρηματική αμοιβή διά τη σύλληψή τους: 1) Χαδούλη Χαδούλη, 2) Βαρδάτσικου Ρίζου, 3) Περλέρα(ου) Βασιλείου, 4) Δαλέρα Κωνσταντίνου και 5) Αναστασίου Κωσταντίνου. Το κείμενο αυτής της προκήρυξης, το προσθέτουμε στο τέλος αυτού του κειμένου με αντίγραφο του πρωτότυπου. Βεβαία τα «καρφωμένα» ονόματα προήλθαν από το στόμα κάποιου καταδότη και συνεργάτη των κατακτητών, από τον οποίο πληροφορήθηκε η «Επιτροπή Δημοσίας Ασφαλείας Νομού Λαρίσης», που υποτίθεται δρούσε νόμιμα, επικαλούμενη νόμους του ελληνικού κράτους πριν την κατοχή, που καταλύθηκαν λογικά από τους κατακτητές, για το κατά αυτούς «παράνομο συμβάν». Μιλάμε για μια τραγελαφική κατάσταση, που στρεφόταν εναντίον των Ελλήνων Πατριωτών, που μάχονταν για την απελευθέρωση του κράτους τους. Στα αναφερόμενα ονόματα, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε, δεν συμπεριλαμβάνονται και οι άλλοι συμμετέχοντες στον αφοπλισμό του Ιταλού και στη σύσταση της 1η αντάρτικης ομάδας, τους Νικόλαο Περλέρο, Στέλιο Παλιούρα, Ιωάννη Αρβανιτάκη και Γιώργο Βόγια, μάλλον λόγω ελλειπούς πληροφόρηση, από τους καταδότες των κατακτητών. Μήπως στην Καρύτσα, «το πνεύμα του Τσολάκογλου» επικρατεί και σήμερα, και έτσι η μνήμη του ηρωισμού των πατριωτών του χωριού δεν μεταδόθηκε αρκετά στους κατοίκους ακόμα και μετά την απελευθέρωση και αργότερα τη μεταπολίτευση, με αποτέλεσμα να βασιλεύει η αδιαφορία.
Ευχαριστούμε τον κ. Γεώργιο Σιούλα, για το σχετικό αντίγραφο, της «Εφημερίς της Κυβερνήσεως».
"ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
Εν Αθήναις τη 2 Σεπτεμβρίου 1942 ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
Αριθμός φύλλου 149
Αριθ. 34)312)1. (2)Περί προκηρύξεως χρηματικής αμοιβής διά την σύλληψιν ή αποτελεσματικήν κατάδειξιν του κρησφυγέτου των : 1) Χαδούλη Χαδούλη, 2) Βαρδάτσικου Ρίζου, 3) Περλέρα(ου) Βασιλείου, 4) Δαλέρα Κωνσταντίνου και 5) Αναστασίου Κωνσταντίνου
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
1. Λαβόντας υπ’ όψει την υπ’ αριθ. 21 από 27-7-1942 απόφασιν της Επιτροπής Δημοσίας Ασφαλείας Νομού Λαρίσης, δι’ ης προκηρύχθη χρηματική αμοιβή δραχμών τριακοσίων χιλιάδων (300.000) δια την σύλληψιν ή αποτελεσματική κατάδειξιν του κρησφυγέτου των εν τη περιλήψει αναφερομένων κακοποιών, δραστών αδίκου επιθέσεως, τραυματισμού και αφοπλισμού Ιταλού στρατιώτου, πράξεων λαβουσών χώραν εν Καρύτση την 28ην Ιουνίου 1942 φυγοδικούντων έκτοτε και καταστάντων επικινδύνων εις την Δημοσίαν Ασφάλειαν, ιδόντες και τας διατάξεις του από 19)21 Απριλίου 1924 Ν. Δ. «περί συστάσεως εν εκάστω Νομώ Επιτροπών επί της Δημοσίας Ασφαλείας» και τας τοιαύτας του Νόμου4575, εγκρίνομεν την προμνησθείσαν απόφασην τη Ε.Δ.Α.(Επιτροπή Δημοσίας Ασφαλείας) Νομού Λαρίσης, έχουσαν ούτο: Η Επιτροπή ιδούσα κ.λπ. ορίζει το ποσόν των τριακοσίων (300.000) χιλιάδων δραχμών ως αμοιβήν, καταβληθησομένων είς εκείνον ή εκείνους οίτινες ήθελον επιτύχει την σύλληψιν ή αποτελεσματικήν κατάδειξιν του κρησφυγέτου ενός εκάστου των φυγοδίκων: 1) Χαδούλη Χαδούλη, 2) Βαρδάτσικου Ρίζου, 3) Περλέρα(ου) Βασιλείου,4) Δαλέρα Κωνσταντίνου κατοίκων Καρύτσης και 5) Αναστασίου Κωνσταντίνου κατοίκου Στομίου και ήδη αγνώστου διαμονής. Η παρούσα ισχύει μετά την δημοσίευσίν της δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως.
Έν Αθήναις τη 18 Αυγούστου 1942
Εν συνέχεια προσθέτουμε τα αυθεντικά αντίγραφα από την ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ τις 2 Σεπτεμβρίου 1942"
Από τον Χαρ. Βόγια
