Από τον Γιάννη Θεούλη
Πρόσφατα σε δημοσίευμά μου στην έγκριτη εφημερίδα «Ελευθερία» αναφέρθηκα στο πρώτο σκέλος της βαθυστόχαστης σκέψης του μεγάλου στοχαστή Πασκάλ. Σήμερα θα ασχοληθώ επιλεκτικά με τις πράξεις, συμπεριφορές και δράσεις του ανθρώπου που θεμελιώνουν την ντροπή του, προβάλλουν τη σκοτεινή πλευρά του και τραυματίζουν την ανθρώπινη αξία. Αποτελεί το δεύτερο σκέλος της σοφής σκέψης του μεγάλου διανοητή. Θα αρχίσω από το νησάκι Κέα, που τον 4ο π.Χ. αιώνα η πόλη τους πολιορκήθηκε από τους Αθηναίους. Τα τρόφιμα περιορίστηκαν και αποφάσισαν οι Κείοι να υποχρεώσουν τους ηλικιωμένους σε αυτοκτονία με τη χρήση του κώνειου, για να υπάρχει επάρκεια τροφίμων για τους πολεμιστές. Ο εξαναγκασμός σε θάνατο των ηλικιωμένων με τη χρήση του κωνείου έγινε έθιμο, που εφάρμοζαν μέχρι τον 1ο μ.Χ. αιώνα οπότε και καταργήθηκε. Η αιτιολογία του εθίμου είναι ότι οι γέροντες δεν μπορούσαν να υπηρετήσουν την πατρίδα και γι’ αυτό έπρεπε να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια με την τήρηση του απαράδεκτου εθίμου που αποκλήθηκε «Κείου του νομίμου». Απαράδεκτη πράξη που προσκρούει στον ηθικό νόμο, που δεν επιτρέπει την υποχρεωτική αυτοκτονία. Άλλη ανθρώπινη ντροπή και απάνθρωπη πράξη είναι η σφαγή των ανδρών και ο εξανδραποδισμός των γυναικών και των παιδιών του νησιού της Μήλου από τους Αθηναίους, γιατί οι Μήλιοι δεν ήθελαν να γίνουν σύμμαχοί τους. Οι Αθηναίοι επαίροντο για το δημοκρατικό πολίτευμα και το αρχιτεκτονικό αριστούργημα του Παρθενώνα, αλλά ο αφανισμός της Μήλου αποτελεί ειδεχθές έγκλημα και ντροπή τους.
Στη συνέχεια ο βυζαντινός αυτοκράτορας Ιουστινιανός κατέσφαξε στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης 30 χιλ. ανθρώπους που διαμαρτύρονταν για τον τρόπο άσκησης της εξουσίας. Συγχρόνως κωδικοποίησε τους νόμους και τις νεαρές με τον τίτλο «Corpus Juris Civilis» και ανήγειρε το μνημείο της Ορθόδοξης Εκκλησίας την Αγιά Σοφιά. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούν η Ρωμαϊκή Βυζαντινή Αυτοκρατορία που κτίστηκαν πάνω σε ποταμούς αίματος, στην εκμετάλλευση και τη λεηλασία των λαών, την πλήρη υποταγή τους και την ολοσχερή εκμηδένιση της ανθρώπινης αξίας για να ασκούν επί αιώνες οι κεφαλές των αυτοκρατοριών την εξουσία ανεμπόδιστα και χωρίς απειλητικούς κινδύνους.
Ας έλθουμε στη φίλη και γείτονα Τουρκία, που βαρύνεται με τις γενοκτονίες των Αρμένιων, των Ποντίων και των Ελλήνων. Μεγαλύτερη βαρβαρότητα από την γενοκτονία των αλλοεθνών δεν υπάρχει και αποδεικνύει την έφοδο των αγρίων ενστίκτων του τουρκικού λαού κατά των συνανθρώπων τους. Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν φωνασκεί και διαμαρτύρεται, ότι δήθεν αδίκως κατηγορείται η Τουρκία για τις γενοκτονίες και δεν τις αναγνωρίζει. Ο αχαρακτήριστος ηγέτης των Τούρκων δεν παραδειγματίζεται και δεν διδάσκεται από την ευγενική και εντυπωσιακή κίνηση του Γερμανού καγκελάριου Βίλι Μπράντ, που σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης των Γερμανών στην Πολωνία, γονάτισε με σεβασμό για τη μνήμη των εκατομμυρίων νεκρών και ζήτησε συγνώμη από την παγκόσμια κοινή γνώμη για τις χιτλερικές θηριωδίες. Ανακαλείται στη μνήμη μου η Μικρασιατική Καταστροφή που για τη χώρα μας ήταν Αρμαγεδδών, για τον Ελληνισμό ιστορική και βαριά ήττα και για τους Ευρωπαίους συμμάχους μας ατίμωση, γιατί βοήθησαν την αντίπαλό τους Τουρκία και εγκατέλειψαν τη σύμμαχό τους Ελλάδα. Από τα Ομηρικά έπη μαθαίνουμε ότι ο πρώτος πόλεμος που έγινε στη γη είναι ο Τρωϊκός πόλεμος.
Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα στην πορεία των αιώνων έχουν διεξαχθεί πολυάριθμοι πόλεμοι με τις γνωστές συνέπειες, ανθρωποθυσίες, εξανδραποδισμοί, δηώσεις και καταστροφές όπως μας διδάσκει η Ιστορία. Ο Βύρων έγραψε ότι «ο πόλεμος είναι συμπόσιο γυπών και απώλεια υπάρξεων».
Είναι γνωστόν ότι η ανθρωπότητα αιματοκυλίστηκε με δύο παγκόσμιους πολέμους κατά τους οποίους άνοιξαν οι πύλες της κόλασης και οι δαίμονες της καταστροφής επέδραμαν κατά των λαών και προκάλεσαν εκατομμύρια θύματα, μετέτρεψαν ολόκληρες πόλεις σε σωρούς ερειπίων κατέστρεψαν πολιτιστικά αγαθά και μνημεία του πολιτισμού.
Στο τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, χρησιμοποιήθηκε η ατομική βόμβα για την εξαφάνιση δύο ιαπωνικών πόλεων της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Η χρήση αυτή του όπλου της ατομικής βόμβας αποτελεί αποτρόπαιο και βάρβαρο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Η φρίκη της ολοσχερούς εξαφάνισης δύο πόλεων αφήνουν τον άνθρωπο άναυδο και χαρακτηρίζει το έγκλημα παρανοϊκό και απάνθρωπο και όχι απλώς ντροπή του ανθρώπου. Κάποιος μεγάλος συγγραφέας έγραψε ότι «ο πόλεμος είναι κακό που ατιμάζει το ανθρώπινο γένος».
Έχω ιερή υποχρέωση να αναφερθώ στην περίοδο της κατοχής 1941 – 1944 που αποδεκατίστηκε ο λαός μας από τις ναζιστικές κτηνωδίες και τις χιτλερικές θηριωδίες που συνέβησαν στα Καλάβρυτα και το Δίστομο και σ’ άλλα μέρη της χώρας μας. Διέλυσαν την οικονομία μας, δήωσαν και ρήμαξαν τον τόπο μας και μας καταδίκασαν στην πείνα και την αθλιότητα. Θα προσθέσω σ’ όλα τα παραπάνω ένα ανατριχιαστικό περιστατικό. Σε κάποια πόλη της Πελοποννήσου όταν εισέρχονταν οι Γερμανοί με τα τανκς ένας νέος ηλικίας 14 - 15 ετών στάθηκε στο μέσον του δρόμου και σήκωσε το χέρι για να σταματήσει η φάλαγγα των αρμάτων. Ο επικεφαλής αξιωματικός διέταξε την εκτέλεση του νεαρού και τη συντριβή του κεφαλιού του (το κεφαλάκι του έγινε λιώμα). Η πράξη του γερμανικού στρατού δεν αποτελεί μόνο ντροπή, αλλά και φρικτό και απάνθρωπο έγκλημα. Μετά την κατοχή, η χώρα μας δοκιμάστηκε από τον Εμφύλιο πόλεμο κατά τον οποίο κυριαρχούσε το μίσος και ο φανατισμός στους συμπλεκομένους αδελφούς και συμπολίτες μας με αποτέλεσμα να προκαλούνται στυγερά εγκλήματα και αιμοσταγή κακουργήματα.
Ο λαός μας αιματοκυλίστηκε δύο φορές και δοκιμάστηκε σκληρότερα στον εμφύλιο πόλεμο, γιατί όπως αναφέρθηκαν πιο πάνω ο αδελφοκτόνος πόλεμος είναι πολύνεκρος και άγριος λόγω φανατισμού, μίσους και μισαλλοδοξίας. Ο Κορνεϊγ έγραψε ότι «ο εμφύλιος πόλεμος είναι η βασιλεία του εγκλήματος».
Σήμερα οι λαοί μας της Μ. Ανατολής υποφέρουν από τους Τζιχανιστές του Κράτους του Ισλάμ, που κατέχονται από θρησκευτικό φανατισμό (φονταμενταλισμό) αποκόπτουν ανθρώπινες κεφαλές και δημοσιοκοπούν τις εικόνες των εκτελέσεων. Άγρια εγκλήματα άγριων ανθρώπων.
Μια μορφή άγριας βίας είναι η ανεργία και η φτώχεια, που μαστίζουν τους λαούς, γιατί το παγκόσμιο προϊόν εισέρχεται στο βαλάντιο των ολίγων και ένα μικρό μέρος του διατίθεται για τους εργαζομένους κάθε Χώρας. Η συσσώρευση του πλούτου στους ολίγους και η άνιση κατανομή του παγκόσμιου εισοδήματος σε βάρος των παραγωγών του πλούτου αποτελεί ληστρική και βίαιη λεηλασία του αναλογούντος μεριδίου τους. Και η σημερινή οικονομική κατάσταση της χώρας μας δυσκολεύει και ταλαιπωρεί βάναυσα το λαό μας. Θα πρέπει Κυβέρνηση και Ευρωπαίοι εταίροι μας να διατηρήσουν την Ελλάδα στο ευρώ και να συμφωνήσουν με αίσθημα ευθύνης και σύνεση για την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση.
Τερματίζω την αφήγησή μου με την συναρπαστική και εμπνευσμένη σκέψη του μεγάλου στοχαστή Πασκάλ.
Ω, τι Χίμαιρα που είναι ο άνθρωπος! Τι νεωτερισμός, τι τέρας! Ω, τι χάος, τι αντικείμενο αντιφάσεων! Ω, τι θαύμα που είναι! Το πιο τέλειο απ’ όλα τα δημιουργήματα είναι ένα αδύνατο σκουλήκι της γης. Είναι η πηγή της αλήθειας! Ωκεανός αβεβαιότητας και λαθών! Η δόξα και η ντροπή του σύμπαντος!
Είναι πράγματι σαγηνευτική και φωτισμένη η σκέψη του Πασκάλ.
