Ο φίλος Ρίζος Κομήτσας, γνωστή πολιτική μορφή, στον ευρύτερο Θεσσαλικό χώρο, σε ηλικία 64 ετών αποφασίζει να παραιτηθεί από κάθε πολιτική δραστηριότητα. Μια δραστηριότητα δημιουργική και ένα έργο αξιόλογο, που καθόρισε το στίγμα του, από όπου κι αν πέρασε. Μια πορεία συνεχούς δράσης και παραγωγικού έργου. Αποφάσισε να φορέσει το επίσης βαρύ αξίωμα, το τιμημένο ράσο της ιεροσύνης και να ανοίξει ρότα μέσα από τις τάξεις του ιερατικού μας γίγνεσθαι. Μια πάσχουσα τάξη, που έχει ανάγκη πολλών νέων δυνάμεων.
Κλείνει έτσι μια αξιόλογη περίοδος δράσης εικοσαετής. Κατ’ αρχήν ήτο Μέλος του Κοινοτικού Συμβουλίου Νίκαιας. Τέσσερες θητείες ως Δήμαρχος Κιλελέρ. Πρώτος Πρόεδρος στο Π.Ε.Δ. Θεσσαλίας. Και το μεράκι του μια ζωή, Ιεροψάλτης και Πρόεδρος Ιεροψαλτών, επί πολλά χρόνια. Γιατί παράτησε το πολιτικό πεδίο και στρατεύθηκε στις τάξεις της Ιεροσύνης; Μα, μας το λέει με ανακούφιση. «Η Ιεροσύνη ήταν πάντοτε στη ζωή μου ένας νεανικός μου πόθος. Ήθελα να είμαι πάντοτε κοντά στον άνθρωπο, που είχε την ανάγκη μου. Μια ακατάσχετη τάση προσφοράς στον πονεμένον συνάνθρωπό μου». Πιο κοντά του απ’ ό, τι ήταν τόσα χρόνια. Όσοι το γνώρισαν τόσον καιρό, γνώρισαν τη σύνεσή του. Το γόνιμο πνεύμα της συνεργασίας μαζί του. Την ανεκτικότητα και το λαμπρό του ήθος. Όσοι τον γνώρισαν από κοντά τον θαυμάζουν για τον χαρακτήρα. Οι εχθροί του κατέθεσαν τελικά τα κατ’ αυτού κινούμενα βέλη τους.
Από την ανάληψη καθηκόντων, ως εκπροσώπου της Αυτοδιοίκησης, η Νίκαια απέκτησε έργα χρονίζοντα ήδη από καιρού. Δόθηκε μια μορφή ανάπτυξης, αλλά και προβολής της στον Θεσσαλικό κάμπο. Στις γνωριμίες του με τα εκάστοτε Κυβερνητικά στελέχη ήταν προσιτός και πάντοτε παλεύοντας για τα χωριά της δικαιοδοσίας του. Μεγάλη έκταση πήρε η αδελφοποίηση της Νίκαιας με το Ιντζίκ (Νίκαια Βυθηνίας) όπου έγινε και η Ιερά Σύνοδος 325 μ.Χ. με την παρουσία του Αγίου Αχίλλειου. Ο Ρίζος σε επανειλημμένα ταξίδια του στην Τουρκία μπόρεσε να συνδεθεί με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον Υπουργό Θρησκευμάτων της Τουρκίας και άλλων παραγόντων. Σαν αποτέλεσμα ήταν να καλλιεργηθούν οι Ελληνο-Τουρκικές σχέσεις, η ανταλλαγή πολιτιστικών δρώμενων, που συνέσφιξαν τη φιλία των δύο χωρών.
Η απόφασή του να υπηρετήσει την Ιεροσύνη μπορεί να εξέπληξε πολλούς. Αν και περνούσε από το μυαλό πολλών γνωστών του. Έχει ορθές και συγκεκριμένες γνώμες, πράγμα που σημαίνει ότι φέρει στους ώμους του μια πολύπλευρη πείρα και γνώση. Σε εκπλήσσει με τη γλυκύτητα της λαλιάς του. Αλλά πώς να γίνει αφού μια ζωή, ως Ιεροψάλτης ρέουν εκ του στόματός του, γλυκύτατοι ύμνοι και αίνοι Εκκλησιαστικοί; Σε εκπλήσσει ακόμα με την απλή και καθαρή του γλώσσα. Την ηπιότητα και το ήρεμον, των αντιλήψεων και των σκέψεών του, που πηγάζει από μία γαλήνια ψυχή. Χριστιανός κατά θεωρία και πράξη. Ο Ρίζος μού τόνιζε πάντοτε, πως ο Χριστιανισμός μπορεί να περιορισθεί μόνον σε μια πράξη. «ΑΓΑΠΗ». Αν αγαπάς δεν φονεύεις, δε μισείς, δεν κλέπτεις, δεν αμαρτάνεις. Πολύ απλό.
Στις δηλώσεις του στην «Ε», έκανε μια έκκληση που εντυπωσίασε. Καλεί όσους Συνταξιούχους έχουν τη δυνατότητα, να ακολουθήσουν την απόφασή του. Φυσικά και υπάρχουν άνθρωποι, που μπορούν να στελεχώσουν την Εκκλησία και να τη συνδράμουν. Δυστυχώς όμως πολλοί αρκούνται στο «έπεα πτερόεντα». Σε συμβουλές και υποδείξεις. Και υποχωρούν όταν ακουμπάνε στο χρέος τους.
Φίλε Ρίζο, στο όνομα μιας πάλαι ποτέ συνεργασίας μας, έδειξες αμέριστο το ενδιαφέρον για τα Γράμματα και το Βιβλίο. Εκδώσαμε 7 βιβλία, καλύπτοντας κάθε έκφανση της ζωής του χωριού μας. Είσαι μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Μεγάλο όπλο να υπηρετήσεις την Ιεροσύνη. Και μάλιστα υπό τη σκέπη του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτου κ. Ιγνατίου σεμνού και νεοφώτιστου Ιεράρχη. Εύχομαι ολόψυχα και τούτο το έργο να υπηρετήσεις ευόρκως και πάντοτε να τελούμε υπό την ευλογία σου.
Από τον Κων/νο Ι. Παπακωνσταντίνου
