Η χώρα μας εξέρχεται από τα μνημόνια, καθημαγμένη, μετά από την τραγική διάψευση κάθε προσδοκίας από «μηχανής Θεούς» και δοκησίσοφους «μάγους» της πολιτικής, με έντονα τα παρακμιακά φαινόμενα σε όλους τους τομείς της πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικής ζωής του τόπου. Η κρίση ουδέποτε έγινε ευκαιρία για ρήξη με τους μεγάλους παράγοντες της ελληνικής παθογένειας.
Η δημαγωγική ρητορική και τα ασύστολα πολιτικά ψεύδη, ως εργαλεία άσκησης πολιτικής, η αλαζονεία, η αμετροέπεια, η αναξιοκρατία, η συντεχνιακή αντίληψη, οι ιδεοληπτικές παρωπίδες και η «παρά φύσιν» σύναψη συνεργασιών με στόχο τον έλεγχο και τη νομή του κράτους, έχουν τραυματίσει ανεπανόρθωτα την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος.
Το μεγάλο στοίχημα της νέας διακυβέρνησης είναι να αποδομήσει μύθους και παραμύθια, να φτάσει το μαχαίρι βαθιά στο σάπιο κατεστημένο και να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα, τις οποίες οι «βολεμένοι» αρνούνται πεισματικά, γιατί προσπαθούν να διασώσουν τα κεκτημένα. Να κάνει επιτέλους ένα νέο ξεκίνημα!.
Η νέα διακυβέρνηση: Να δώσει ποιότητα στη δημοκρατία μας, στη χώρα όπου γεννήθηκε η δημοκρατία. Δεν πρέπει να ξεχνά ότι "το μεγαλύτερο αξίωμα σε μία δημοκρατία δεν είναι εκείνο του προέδρου ή του πρωθυπουργού, αλλά του πολίτη». Να σεβαστεί την αξιοπρέπεια του πολίτη. Η ψευδολογία, η υποσχεσιολογία, οι εφήμερες παροχές για εκμαυλισμό ψήφων κ.λπ., προσβάλλουν βάναυσα τον πυρήνα της ανθρώπινης αξίας. Η ισότητα έναντι του νόμου ή η αναλογική κατανομή των οικονομικών βαρών, που υπαγορεύει το Σύνταγμα, είναι ακόμη γράμμα κενό. Επιτέλους να καταργηθούν οι απαράδεκτες διακρίσεις σε VIP πολίτες με προνόμια και ασυλίες και σε «πληβείους».
Να αποκαταστήσει τη θεσμική τάξη, που έχει παραβιασθεί βάναυσα. Η Βουλή να λειτουργεί στην πράξη ως νομοθετικό Σώμα, ούτως ώστε να μην ψηφίζει «καθ’ υπαγόρευση» της εκτελεστικής εξουσίας ή της εντολής του Αρχηγού του Κόμματος, αλλά να παράγει η ίδια τους νόμους. Να προβεί στην άμεση κατάργηση του απαράδεκτου νόμου περί «μη» ευθύνης Υπουργών, που παραμένει σε ισχύ, παρότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις δεσμεύτηκαν επανειλημμένα να τον αλλάξουν.
Να θεμελιώσει τον σεβασμό στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, ως ισότιμης και ισόκυρης λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος και να εφαρμόσει πλήρως τις αποφάσεις αυτές και όχι al a carte. Η βραδύτητα επίσης στην απονομή δικαιοσύνης ισοδυναμεί με «αρνησικυρία» και πρέπει να αντιμετωπισθεί δραστικά.
Να εισάγει τις θεσμικές αλλαγές που θα κτυπήσουν τη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά και τη διαπλοκή, τη γραφειοκρατία, το λαθρεμπόριο, το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος κ.ο.κ., με θεσμοθέτηση πραγματικών μεταρρυθμίσεων, όπως είναι η καθολική χρήση του πλαστικού χρήματος, η «απροσωποποίηση» των σχέσεων του πολίτη με το Κράτος κ.ο.κ. Είναι απαράδεκτο σήμερα οι πιο αφελείς πολίτες να είναι οι συνεπείς φορολογούμενοι.
Να δώσει έμφαση στην παιδεία, η οποία πρέπει να αποκτήσει χαρακτηριστικά εθνικής πολιτικής και να τεθεί στο κέντρο του ενδιαφέροντος. Ειδικά για έναν λαό με έντονο το «μικρόβιο» της διχόνοιας και πολιτικά «ανώριμο», που του αρέσει να παθιάζεται και να παρασύρεται από μεγάλα λόγια και παραμύθια, η παιδεία είναι το μόνο ανάχωμα.
Να αποκαταστήσει το αίσθημα ασφάλειας με την πάταξη της εκτός ελέγχου σήμερα ανομίας και ατιμωρησίας που πλέον έχουν γίνει «οργανικά συστατικά» της ιδιοπροσωπίας μας. Η ασφάλεια είναι αγαθό για όλους και όχι για τους «έχοντες και κατέχοντες». Στο πλαίσιο αυτό, περιμένουμε άμεση αποδέσμευση πόρων από την προστασία επισήμων και «μη» και τη διάθεσή τους για την ασφάλεια των πολιτών.
Να ασκήσει μία αναπτυξιακή πολιτική, που θα αξιοποιεί τα εθνικά μας συγκριτικά πλεονεκτήματα και θα επιδιώκει σταθερά τον παραγωγικό μετασχηματισμό και την αναπτυξιακή ανάταξη της οικονομίας.
Να αντιμετωπίσει δραστικά την ανεξέλεγκτη και αθρόα είσοδο μεταναστών, η οποία έχει δημιουργήσει μεγάλα εθνικά ζητήματα, αλλά και συνθήκες ασφυξίας στην ελληνική κοινωνία.
Να αποτρέψει τη μεταναστευτική ροή νέων επιστημόνων στο εξωτερικό (brain drain) και να αξιοποιήσει, με όρους αξιοκρατίας, το μεγάλο ανθρώπινο κεφάλαιο που μπορεί να προσφέρει υπεραξία στην οικονομία και έχει μεταναστεύσει, την ώρα που έχουμε ταχύτατα γηρασκόμενο πληθυσμό, γεγονός που προκαλεί εκθετική αύξηση των δαπανών για συντάξεις και περίθαλψη.
Να διασφαλίσει ότι σε βασικούς τομείς, όπως π.χ. η εσωτερική ασφάλεια, η παιδεία, η εξωτερική πολιτική, δεν έχει θέση η διαμόρφωση Αd hoc εθνικών πολιτικών, αλλά αντίθετα η διαχρονική επένδυση στρατηγικού «κεφαλαίου».
Να αναθέσει τα δημόσια αξιώματα με αξιοκρατία και διαφάνεια στους ικανότερους, σε αυτούς που θα τα υπηρετήσουν ως λειτουργήματα και όχι ως εφαλτήρια πλουτισμού ή άσκησης εξουσίας, σε αυτούς που διαθέτουν ήθος, εμπειρία και γνώση και όχι σε ανθρώπους που ως μόνο προσόν έχουν την «κομματική ταυτότητα».
Να οικοδομήσει την πραγματική συλλογική μας ταυτότητα και την εθνική μας ιδιοπροσωπία, για να παύσει η ιδεολογία της «θυματοποίησης», που συντηρεί τον μύθο ότι κάποιος άλλος μας «χρωστάει» και πρέπει να μας σώσει.
Μόνο έτσι θα σηματοδοτήσει το οριστικό τέλος των πειραματισμών, των ερασιτεχνισμών και της διαχειριστικής ανεπάρκειας και θα εμπεδώσει ένα νέο ύφος και ήθος της εξουσίας, στο οποίο η Δημοκρατία έχει κανόνες και όρια και η ιδεοληψία δεν είναι τρόπος διακυβέρνησης.
Ετσι θα αποδείξει ότι είναι μια Κυβέρνηση που μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, στις ανάγκες των καιρών, που θα ενώνει και δεν θα διαιρεί, που θα είναι ανάχωμα στο αιώνιο σαράκι του διχασμού, το οποίο τροφοδοτεί την ιδιοτέλεια, τον λαϊκισμό και τον εγωισμό και που μέχρι τώρα είναι τελικά «ανίκητο». Ιδωμεν.
* Ο κ. Γρηγ. Αναγνώστου είναι αντιστράτηγος ε.α., επίτιμος υπαρχηγός ΕΛ.ΑΣ.