Μεγάλη και διπλή λοιπόν η σημασία, που προκαλεί ρίγη συγκίνησης σε όλους τους Έλληνες και στους Χριστιανούς γενικότερα.
«Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία…» είπε ο αρχάγγελος Γαβριήλ στην Παρθένο. Σε ένα αγνό κορίτσι μεγαλωμένο μέσα στην εκκλησία και με συμπαραστάτες δύο Θεοσεβούμενους και ευλαβείς γονείς.
Στις 25 Μαρτίου γιορτάζουμε δύο… επαναστάσεις. Την επανάσταση κατά της αμαρτίας, που ήταν βουτηγμένο το ανθρώπινο γένος και την επανάσταση κατά της δουλείας του Ελληνισμού και την αποτίναξη του αβάσταχτου Τουρκικού ζυγού.
Δεν είναι λίγα αυτά συνάνθρωποι. Αν δεν γεννιόταν ο Χριστός θα χάναμε την ψυχή μας και τον παράδεισο, απ’ την ανυπακοή των πρωτοπλάστων, κατά τα γραφόμενα της Βίβλου. Και αν δεν επαναστατούσε ο Ελληνικός λαός το 1821 θα ήμασταν ακόμα δούλοι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Στο πρώτο είμαστε ελεύθεροι εμείς να αποφασίσουμε αν θα κερδίσουμε ή αν θα χάσουμε τον παράδεισο.
Ο καλός Θεός μάς έδωσε την ελευθερία και τη βούληση να πράξουμε κατά τη συνείδησή μας και κατά τα έργα μας και τη ζωή μας πάνω στη γη.
Αλλά στο δεύτερο, είμαστε ελεύθεροι; Οι πρόγονοί μας θυσίασαν τη ζωή τους για να χαιρόμαστε εμείς σήμερα την ελευθερία. Ήρωες του 21 ήρωες Μακεδονομάχοι, ήρωες του 40 έδωσαν το αίμα τους γι’ αυτή την ελευθερία. Όμως τη βιώνουμε σήμερα συνάνθρωποι!
Εκείνα τα χρόνια η φωνή του λαού ήταν σεβαστή. Τώρα δυστυχώς κλείνουν τα αυτιά τους οι ηγέτες μας και προχωρούν σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
Συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, κραυγές, απ’ όλους τους Έλληνες, τον τελευταίο καιρό για το Μακεδονικό, έπεσαν στο κενό.
Βγήκαν στους δρόμους απλοί πολίτες, ιερωμένοι και άλλες προσωπικότητες, για να διαμαρτυρηθούν για την περιβόητη Συμφωνία των Πρεσπών και πριν υπογραφεί και μετά την υπογραφή της, για να μην ψηφιστεί στη Βουλή, αλλά μας έγραψαν όλους «στα παλιά τους τα παπούτσια» όπως λέει μια λαϊκή ρήση.
Τώρα ποια θα είναι τα οφέλη που θα προκύψουν στο μέλλον απ’ αυτή την υπογραφή, όπως υποστήριξε κάποιος της κυβέρνησης στη Βουλή, μόνο αυτοί το ξέρουν!
Εμείς δεν βλέπουμε τίποτα το θετικό, αλλιώς δεν θα έβγαινε όλος ο λαός στους δρόμους. Το να έχουν οι επόμενες γενεές προβλήματα με τους Σκοπιανούς, από παράλογες ίσως απαιτήσεις απ’ την πλευρά τους, είναι το μόνο σίγουρο.
Πού είσαι γενναίε Παύλο Μελά, να δεις τον Πρωθυπουργό μας, να καμαρώνει αγκαλιά με το Ζάεφ και να βραβεύεται κι όλας στη Γερμανία, για το ξεπούλημα της Μακεδονίας.
Από την Καλλίτσα Γκουράβα-Δικτα, λογοτέχνη, συγγραφέα
