Η εξωφρενική προστασία που απολαμβάνουν οι «Ρουβίκωνες» από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι που δεν έχει προηγούμενο στην μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι μοιάζει με ένα ιδιότυπο παρακράτος, το οποίο έχει ελευθέρας να δρα, να κτυπά, να τρομοκρατεί χωρίς ποτέ να τιμωρείται. Στο πλευρό του έχουν συνταχθεί ο πρόεδρος της βουλής, που έκανε τα περιπολικά… ταξί, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, που μίλησε για τα «δικά μας παιδιά» και, βεβαίως, ο υποτίθεται αρμόδιος για την ασφάλεια των πολιτών υπουργός κ. Τόσκας. Ο τελευταίος αντί να ασχοληθεί με την εξάρθρωση της ομάδας αυτής που ασκεί βία κατ’ εξακολούθηση, προτιμά να της δίδει πιστοποιητικά νομιμότητας, πότε ονομάζοντάς την «συλλογικότητα», πότε μιλώντας για ιδεολογικά νήπια που μπουσουλάνε…
Λίγες ημέρες, πριν, άλλα «καλόπαιδα» από την ακριβώς αντίθετη πτέρυγα της πολιτικής βεντάλιας, αποφάσισαν να λιντσάρουν τον δήμαρχο της Θεσσαλονίκης, τον κ. Μπουτάρη, επειδή διαφωνούν με τις απόψεις του.
Δυστυχώς, όλα αυτά τα χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ η βία έχει διεισδύσει σε κάθε έκφραση της κοινωνικής ζωής. Μακρύς ο κατάλογος της ανομίας. Επαναλαμβανόμενα τα κρούσματα. Συνεχείς οι παρεμβάσεις μας σε ώτα μη ακουόντων.
Τα Εξάρχεια παραδομένα και με τη βούλα σε ένα μείγμα αναρχικών και ποινικών. Τα όρια της ιστορικής συνοικίας των Αθηνών συνοριακές γραμμές, όπου οι αστυνομικοί, με «δεμένα χέρια» λόγω εντολών του αναρμόδιου υπουργείου γίνονται στόχοι με μολότοφ και πέτρες από τις «συλλογικότητες».
Τα πανεπιστήμια παραδομένα στους μπαχαλάκηδες, να δέρνουν και να τρομοκρατούν φοιτητές και καθηγητές, αλλά και σε διάφορα εγκληματικά στοιχεία, όλοι τους οχυρωμένοι πίσω από τον νόμο Γαβρόγλου για το δήθεν άσυλο των ιδεών.
Οι φυλακές με ορθάνοικτες πύλες, λόγω του νόμου Παρασκευόπουλου, που αφήνει ελεύθερους κάθε είδους έγκλειστους, ακόμη και για τα βαρύτερα εγκλήματα, ανακυκλώνοντας έτσι την εγκληματικότητα. Οι τρομοκράτες παίρνουν άδεια, στο όνομα δήθεν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια, συνήθη προς αυτούς, διαστροφή της αλήθειας, είχαν το θράσος να κατηγορήσουν τη ΝΔ, με αφορμή την επίθεση εναντίον του κ. Μπουτάρη, για την έξαρση της βίας. Το θράσος αυτό καταδεικνύει εν πρώτοις ότι οι θεωρίες για στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς τη σοσιαλδημοκρατία είναι ανυπόστατες. Μαρτυρά, όμως, την απελπιστική θέση στην οποία έχει βρεθεί η κυβέρνηση, που ψάχνει από κάπου να αρπαχτεί για να γλυτώσει την ολοκληρωτική της κατάρρευση.
Γιατί πάει πολύ να μιλούν για υποκίνηση σε βία, αυτοί που ταυτίστηκαν απροκάλυπτα με την πυρπόληση της Αθήνας, στο όχι τόσο μακρινό 2008. Και ήταν οι ίδιοι που όχι μόνο κρατούσαν το… ίσο σε κάθε πράξη βίας και προπηλακισμού εναντίον πολιτικών τους αντιπάλων την περίοδο των αγανακτισμένων, αλλά και πάμπολλα στελέχη τους συμμετείχαν στην πρώτη γραμμή σε αυτές τις ασχήμιες. Είναι ακόμη πρόσφατες οι μνήμες με τις κραυγές για γερμανοτσολιάδες, για προδότες, τα καλέσματα για λιντσάρισμα, το πετροβολητό σε ταβέρνες και σε βιβλιοπωλεία. Τότε υποδαύλισαν, μαζί με τα τερατώδη ψέματα, το κοινωνικό θυμικό, για να αναρριχηθούν στους θώκους της εξουσίας. Και τώρα, πάλι, επιδιώκουν με τον διχαστικό λόγο να κρατηθούν σ’ αυτούς.
Η χώρα, όμως, δεν αντέχει άλλο ούτε το ψέμα ούτε τη βία. Η δημοκρατία δεν λειτουργεί με υποσημειώσεις και εξαιρέσεις, γιατί τότε καταλύεται ο ίδιος ο πυρήνας της. Όταν δικαιολογείς την βία με «αριστερό» ή «δεξιό» πρόσημο, τότε η βία θα εξαπλωθεί παντού. Η Ελλάδα, όμως, πρέπει να επανέλθει σε μια κανονικότητα, όπου ο νόμος και η τάξη θα κυριαρχούν παντού και για όλους. Και αυτό είναι κάτι που μόνο μια κυβέρνηση της ΝΔ μπορεί να το εγγυηθεί.
Του Μάξιμου Χαρακόπουλου
* Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι αναπληρωτής τομεάρχης Εσωτερικών της Νέας Δημοκρατίας, αρμόδιος για θέματα Προστασίας του Πολίτη, βουλευτής Λαρίσης.
