Όταν πετούν οι Αετοί

Όπως είναι γνωστό το κύριο αν όχι μοναδικό αποτρεπτικό όπλο που, διαθέτει σήμερα η χώρα μας είναι η Πολεμική Αεροπορία. Και τούτο γιατί η Πατρίδα μας, δεν έχει στο οπλοστάσιό της, βαλλιστικούς μεσαίου μεγέθους πυραύλους ικανούς να πλήξουν σημαντικούς στόχους στην ενδοχώρα της Τουρκίας και ως εκ τούτου, τον ρόλο αυτόν τον αναλαμβάνει η ΠΑ.

Για παράδειγμα με την έναρξη ενός πολέμου που, όπως όλοι μας απεύχομαι να γίνει θα πρέπει να κτυπηθούν πάραυτα, τα πολεμικά αεροδρόμια, ραντάρ το προγεφύρωμα του Κάραγατς του Έβρου (δυτικά της Ανδριανούπολης) και σίγουρα και πρώτα απ’ όλα οι τρεις γέφυρες του Βοσπόρου, πρέπει να εξαφανισθούν από προσώπου Γης, ώστε να επικρατήσει το απόλυτο χάος στην γειτονική χώρα. Το έργο αυτό (καταστροφή των γεφυρών), μόνον η ΠΑ μπορεί να το εκτελέσει.
Για τον σκοπό αυτό η ΠΑ διαθέτει σήμερα 156 αεροσκάφη F-16 τεσσάρων κατηγοριών (Block), 34 FadoMes (F-4) και 42 Miraz 2000 και 2005. Συνολικά 232. Τα 30 F-16 Block 52 plus Advanced αεροσκάφη τα οποία όπως και τα 25 Miraz 2000-5ΜΚ - 2 είναι εφοδιασμένα, με το πλέον θανατηφόρο όπλο σε συνδυασμό συστήματος Βολής και πυραύλων αέρος - αέρος (εναντίον αεροσκαφών), καθώς επίσης και υποστρατηγικών πυραύλων αέρος - εδάφους με βεληνεκές 240 χλμ, άτρωτων από Αντιαεροπορικά όπλα και πλήρως αυτοκατευθυνόμενων.
Τα 232 αεροσκάφη είναι κατανεμημένα σε δώδεκα πολεμικές Μοίρες, οι οποίες δρουν από τον ηπειρωτικό κορμό της χώρας, της Κρήτης αλλά και από τα Αεροδρόμια διασποράς Λήμνου - Σαντορίνης και Σκύρου. Τα αεροσκάφη αυτά είναι επανδρωμένα από τριακόσιους περίπου ετοιμοπόλεμους πιλότους συμπτωματικά όσοι και οι τριακόσιοι του Λεωνίδα. Καθημερινά για να αντιμετωπισθεί η τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο στις έδρες των πολεμικών αυτών Μοιρών στο εσωτερικό της χώρας αλλά και στα Αεροδρόμια διασποράς διατηρούνται σε ετοιμότητα ανάλογα, αεροσκάφη των πέντε και δεκαπέντε λεπτών (πιλότοι δίπλα σε αυτά) και μιας ώρας.
Βλέπουμε λοιπόν ότι όλο αυτό το τεράστιο βάρος όχι μόνο της αποτροπής, αλλά και της ανταπόδοσης ισοδύναμων ή και ισχυρότερων ακόμα πληγμάτων στην Τουρκία, καθώς και της αναχαίτισης και καταστροφής όλων των επιθετικών εχθρικών αεροσκαφών που, θα εισέρχονται στον εναέριο χώρο της χώρα μας, έχει πέσει στους ώμους αυτών των γενναίων ανθρώπων. Η παραμονή ατών των ανθρώπων στις πολεμικές Μοίρες κατά μέσο όρο κυμαίνεται από δώδεκα μέχρι δεκαπέντε χρόνια. Δηλαδή ένας πιλότος παραμένει στην Πολεμική Μοίρα μέχρι τα τριάντα επτά του χρόνια ή και πέραν αυτών. Πηγαίνει στα 23 του χρόνια του και φεύγει κοντά στα σαράντα του. Τουτέστην τα καλύτερά χρόνια της ζωής του, τα περνά στον αέρα.
Από το 1974 μέχρι σήμερα για σαράντα και πλέον χρόνια πάνω από το Αιγαίο, διεξάγεται ως γνωστόν καθημερινά ένας ακήρυκτος εναέριος πόλεμος (αερομαχίες) με εκατέρωθεν απώλειες όχι, από εχθρικά πυρά αλλά συνεπεία των βίαιων αερομαχιών και ανθρώπινων σφαλμάτων που, είναι στην συγκεκριμένη περίπτωση αναπόφευκτα. Συγκεκριμένα η Τουρκία έχει απολέσει έξι αεροσκάφη και τέσσερεις πιλότους. Από δικής μας πλευράς έχουμε χάσει τέσσερα αεροσκάφη και τρεις πιλότους και έχουν διασωθεί λόγω εγκατάλειψης των αεροσκαφών τους εκατέρωθεν ανά δύο πιλότοι (Ελλάδα - Τουρκία). Επίσης από το 1974 μέχρι σήμερα η ΠΑ έχει απολέσει 159 πιλότους και 150 περίπου αεροσκάφη. Σε ετήσια βάση χονδρικά εισέρχονται στο FIR Αθηνών (Flight Information Region περιοχή πληροφοριών πτήσεων), και συγκεκριμένα στο Αιγαίο πάνω από 3.000 τουρκικά αεροσκάφη τον χρόνο, χωρίς να υποβάλλουν τα απαραίτητα προς τούτο σχέδια πτήσης και για την αναγνώρισή τους, ή αναχαίτισή τους, απογειώνονται τον χρόνο πάνω από 1.000 αεροσκάφη επιφυλακής (Readines) της ΠΑ και μεσολαβούν περίπου το χρόνο από 250 μέχρι 500 εμπλοκές (αερομαχίες). Το ετήσιο κόστος αυτών των αερομαχιών ανέρχεται περίπου στα 100 εκατ. ευρώ. Τουτέστιν μέχρι σήμερα 4,3 δισ. ευρώ. Όσα δηλαδή κοστίζουν 40 αεροσκάφη F-35JSF.
Εν ολίγοις πιστεύω ότι, ποτέ άλλοτε τόσοι πολλοί δεν χρωστούν, τόσα πολλά, σε τόσους ολίγους. Και όμως αυτοί οι άνθρωποι που, είναι επί 24ώρου σχεδόν βάσεως και επί παντός καιρού στον αέρα, οι αμοιβές τους, είναι πολύ χαμηλές ισχνές θα έλεγα που, δεν ανταποκρίνονται καθόλου στο τεράστιο έργο που, καθημερινά προσφέρουν στην Πατρίδα μας και ένεκα τούτου στις θυσίες που, υπόκεινται. Επαναλαμβάνω ότι από το 1974 μέχρι σήμερα έγιναν, θυσία στον βωμό του καθήκοντος 159, πιλότοι και πολλοί απ’ αυτούς δεν έχουν τον δικό τους τάφο. Ένας πιλότος αυτής της κατηγορίας αμείβεται με την ανωτάτη κατηγορία πτητικού επιδόματος με 8.000 ευρώ το εξάμηνο. Δηλαδή 16.000 το χρόνο μερικώς φορολογούμενο. Και μεσοσταθμικά 16.000 ευρώ τον χρόνο, από την μισθοδοσία του. Συνολικά 32.000 ευρώ τον χρόνο. Χονδρικά ακαθάριστα. Καθαρά εκτιμώ να μην υπερβαίνουν τις 28.000 ευρώ το χρόνο. Δεν είναι δυνατόν οι αμοιβές αυτών των ανθρώπων, να εξακολουθήσουν να παραμένουν τόσο χαμηλές και πενιχρές. Τι πρέπει να γίνει; Χωρίς καμία άλλη χρονοτριβή και καθυστέρηση η πολιτεία θα πρέπει αναγνωρίζοντας έμπρακτα την καθημερινή προσφορά τους, να αυξήσει το πτητικό τους επίδομα αυτής της κατηγορίας των πιλότων από 8.000 ευρώ που, είναι σήμερα τουλάχιστον στις 12.000 ευρώ και μάλιστα αφορολόγητο όπως πρέπει να γίνει και για όλους τους ιπταμένους. Θα μου πείτε τώρα που, θα βρεθούν αυτά τα χρήματα; Μόνο η φοροδιαφυγή - η φοροκλοπή - η φοροαποφυγή και η σπατάλη κοστίζουν στη χώρα μας τον χρόνο, αποδεδειγμένα το ευτελές ποσό των 14 δισ. εκατ. ευρώ. «Ιδού πεδίον λαμπρόν δόξας» κύριε Υπουργέ Εθνικής Άμυνας.
Έχοντας ζήσει από κοντά στα σαράντα συναπτά χρόνια που, υπηρέτησα στην Πολεμική Αεροπορία, από τα οποία τα περισσότερα σε πολεμικές Μονάδες, γνωρίζω πολύ καλά τι σημαίνει πτήση και γι’ αυτό, θεώρησα χρέος μου και καθήκον μου επιβεβλημένο να προβώ σε αυτές τις επισημάνσεις προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί έτσι και η κοινωνία αλλά και η Κυβέρνηση και ανάλογα, να λάβει τα αναγκαία και προσήκοντα προς τούτο μέτρα που, να είναι συμβατά και βατά με την καθημερινή προσφορά και τη θυσία αυτών των ανθρώπων.
Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα σμήναρχο ε.α.