Ούτε όμως και την ανάγκη για τη δημιουργία του φορέα. Καθώς οδοιπορώ και το ψάχνω, βρίσκω πως όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο ίδιο σημείο. Εκεί που συναντώνται οι εκτιμήσεις μας και η θέλησή μας για τη σύσταση του νέου κόμματος. Ο τόπος τούτο τον καιρό έχει ανάγκη από τη δημιουργία και τη λειτουργία ισχυρών δημοκρατικών κομμάτων που θα βοηθήσουν τη χώρα να ξαναβρεί το χαμένο εαυτό της, την αυτοπεποίθηση της, την προτέρα της αίγλη. Κόμματα δημοκρατικά που να πιστεύουν στις αρχές της δημοκρατίας, της ελευθερίας, του σεβασμού και της αξιοπρέπειας της προσωπικότητας του ανθρώπου. Και όχι κόμματα της «στιγμής» και της «πλάκας» που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια του αγρού, αποτέλεσμα της αλαζονικής φιλοδοξίας κάποιων που νομίζουν, ότι μπορούν να κυβερνήσουν τη χώρα, ενώ είναι ανίκανοι ακόμα και για τα του οίκου τους. Τέτοια κόμματα χωρίς αρχές και προοπτικές, δυστυχώς υπάρχουν πολλά. Τόσα, που οι ιδρυτές τους να συναντούν δυσκολίες ακόμα και για την ονοματοδοσία τους
Χρόνια τώρα ο χώρος του δημοκρατικού κέντρου ήταν πολιτικά άστεγος. Οι ψηφοφόροι του ήταν διασκορπισμένοι πότε προς τη μία πλευρά και πότε προς άλλη. Αποτελούσαν αντικείμενο εκμετάλλευσης των μεγάλων πολιτικών κομμάτων της χώρας. Ήταν η πηγή η ανεξάντλητη, η αέναη, από την οποία αντλούσαν ύδωρ σωτήριο οι μεγάλες πολιτικές δυνάμεις για να σχηματίσουν τις κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες που κυβερνούσαν τον τόπο. Η ψήφος των κεντρώων ψηφοφόρων ήταν για τους ηγέτες της δεξιάς και της αριστεράς, ο τελευταίος αποφασιστικός μοχλός, η κινητήριος δύναμις για να αναρριχηθούν στην εξουσία.
Όσοι εμφανίζονται στη δημόσια ζωή της χώρας, επικεντρώνουν τις επαγγελίες και τους στοχασμούς τους στα καυτά προβλήματα που αφορούν τους πολίτες. Η βελτίωση των οικονομικών συνθηκών, η εξασφάλιση εργασίας για όλους, το δικαίωμα συμμετοχής του λαού στην εξουσία και την ισομερή κατανομή των υλικών αγαθών για όλους, ήταν συνθήματα που ηλέκτριζαν και σαγήνευαν τους ψηφοφόρους, που με ευχαρίστηση προσχωρούσαν σ΄αυτά , είτε εκπέμπονταν από τη μία πλευρά είτε από την άλλη. Η ανάπλαση όμως και η αναβάθμιση του λαού δεν επήλθε ποτέ. Ούτε η αλλαγή έγινε. Ούτε η ανατροπή πραγματοποιήθηκε.
Τώρα ήλθε η ώρα και η στιγμή οι κατακερματισμένες και διασπαρμένες δυνάμεις του κέντρου και της αριστεράς, η ψυχή του έθνους να ξαναβρούν το δρόμο τους. Να συνυπάρξουν κάτω από την αυτή πολιτική ομπρέλα και στέγη. Να ενωθούν σ΄ένα σώμα. Και με την εμπειρία της περιπλάνησης, που απέκτησαν όλα αυτά τα χρόνια, να αποτελέσουν ένα ισχυρό, δυνατό πολιτικό πόλο που να είναι ο ρυθμιστής των πολιτικών δρώμενων, στη χώρα.
Με κοινωνία ψυχής να πορευθούν στη δημιουργία του νέου πολιτικού φορέα Όσοι είναι εγκλωβισμένοι, οφείλουν να βρουν το θάρρος και την τόλμη να απεγκλωβιστούν και να επιστρέψουν πίσω, εκεί που ανήκουν, εκεί που είναι η ψυχή τους. Στο φυσικό τους φορέα. Να συμβάλλουν με τη θέλησή τους στην ίδρυση του κυοφορούμενου νέου πολιτικού κόμματος. Το σύνθημα πρέπει να είναι ένα και μοναδικό. Ενωμένο δυνατό κεντροαριστερό κίνημα, με αρχές, ήθος, με πίστη και αποφασιστικότητα, με ανιδιοτελή προσφορά των μελών του προς τον τόπο, με το σεβασμό και την προσήλωση στην αλήθεια. Δεν υπάρχει άλλο όραμα για τον κόσμο αυτό που να γεμίζει την ψυχή του και να εξασφαλίζει μέσα του την ικανοποίηση. Το εγχείρημα μεγάλο. Μεγάλες και οι προσδοκίες, οι ελπίδες, τα όνειρα. Πολλές και οι δυσκολίες. Τα εμπόδια. Όχι όμως αξεπέραστα.. Θέληση και πίστη χρειάζεται. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη μία και μοναδική πύλη. Στη δίοδο της δημιουργίας του νέου πολιτικού φορέα. Οι έλληνες πολίτες που όλα αυτά τα χρόνια δυσκολεύονταν να βρουν μία στερεά και αξιοπρεπή πολιτική δημοκρατική στέγη κάτω από την οποία να στεγάσουν.την πολιτική τους δραστηριότητα, σήμερα έχουν ισχυρούς λόγους να πιστεύουν ότι βρήκαν αυτό που χρόνια τώρα αναζητούσαν.
Η εικόνα αυτή της αισιοδοξίας που περνάει καθημερινά στα τηλεοπτικά κανάλια και στις εφημερίδες, είναι αλήθεια, ότι αντιμετωπίζεται με κάποια επιφύλαξη και σκεπτικισμό από πολλούς ψηφοφόρους. Ο λαός πέρασε και είδε πολλά στο παρελθόν. Γι αυτό και είναι διστακτικός. Νιώθει να σκιάζεται από τη νεφέλη του φόβου και της αγωνίας μήπως συμβούν και πάλι τα παρατράγουδα του '65. Τότε που η κραταιά και δυνατή Ένωση Κέντρου διασπάσθηκε, με τις γνωστές συνέπειες για τον τόπο. Βιώνει στην ιστορική αυτή διαδρομή την προβληματική της καχυποψίας, της ακόρεστης εγωπάθειας, γιατί όχι και της μελλοντικής προδοσίας.
Από τις εικόνες που καθημερινά συλλέγω, μελετώ και αξιολογώ, εδραία είναι η πεποίθησή μου, ότι αυτές οι δυσκολίες θα ξεπεραστούν, γιατί η πλειονότητα του χώρου είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στη δημιουργία του νέου πολιτικού φορέα .Ένα κόμμα που θα είναι βγαλμένο μέσα από τα σπλάχνα του λαού. Βγαλμένο από τις ανάγκες τις κοινωνίας Αυτόνομο, δυνατό, με αρχές και προοπτικές, ανεξάρτητο από κάθε ξένη επιρροή, έτοιμο να εισέλθει στον πολιτικό στίβο της χώρας με προτάσεις, νέες ιδέες και λύσεις για τα προβλήματα της κοινωνίας. ¨Ένα κόμμα που θα έχει ως σημαία του την επανάσταση της αρετής και την επανάσταση της δημοκρατικής αναγέννησης, όπως έλεγε ο γέρος της δημοκρατίας. Και όχι συνασπισμός κομμάτων και κινήσεων, με τις συνιστώσες αυτών, με τις ομάδες και τις παρέες να διατηρούν την αυτονομία τους και να υπονομεύουν την ηγεσία του, κάθε φορά που οι αποφάσεις της δεν είναι αρεστές σ΄αυτούς. Κάτι τέτοιο θα τορπίλιζε τις προσπάθειες που γίνονται και θα επηρέαζε σοβαρά το ένθερμο κλίμα που επικρατεί στους κόλπους του χώρου Όσοι εμφορούνται από τέτοιες σκέψεις και βλέψεις καλόν είναι να τις ξεχάσουν και να επικεντρωθούν στον εξαντλητικό μόχθο της δημιουργίας του νέου φορέα. Στη διασύνθεση των ευρύτάτων κεντροαριστερών δυνάμεων σε σώμα αδελφοσύνης και αγάπης μέσα στον νέο φορέα. Άλλως δεν έχουν θέση σ΄αυτό.
Είναι χρέος τιμής: α) Για την Επιτροπή Διαδικασιών και Δεοντολογίας, να οργανώσει και να διεξαγάγει τις διαδικασίες ίδρυσης του νέου κόμματος με σοβαρότητα και συναίσθηση ευθύνης, έναντι του τόπου. Με αδιάβλητο και καθαρό τρόπο. Με διαφανείς διαδικασίες. β) Οι χαμένοι της εκλογής, υποψήφιοι αρχηγοί.,να αναγνωρίσουν το νέο αρχηγό, να συσπειρωθούν γύρω του και όλοι μαζί να διαφυλάξουν την ενότητα του κόμματος. Και τέλος ο λαός. Οι άνθρωποι της σοσιαλδημοκρατίας, να αποβάλλουν από πάνω τους κάθε ενδοιασμό και επιφύλαξη. Να επιστρέψουν ομαδικά στον πολιτικό χώρο που ανήκουν και να είναι αυτοί και μόνο αυτοί οι κυρίαρχοι του νέου φορέα. Ήλθε η ώρα και η στιγμή ο χώρος να παίξει το ρόλο που του ανήκει στην πολιτική ζωή του τόπου για τα επόμενα χρόνια.
Από τον Αθανάσιο Φώτο
* Ο Αθανάσιος Φώτος είναι επί τιμή δικηγόρος
