Συμβαδίζει, επίσης, με τις συμφωνίες του ΠΟΕ για αύξηση των εισαγωγών αγροτικών προϊόντων προς τις κοινοτικές χώρες, σε αντάλλαγμα της απρόσκοπτης εξαγωγής κοινοτικών βιομηχανικών εμπορευμάτων
* Τη διαχείριση των νερών, όπως διαμορφώνεται με βάση την κοινοτική οδηγία 60/2000 - πλαίσιο για τα νερά, με την οποία εναρμονίστηκε η ελληνική νομοθεσία απ' το 2003, που θέτει σε προτεραιότητα την εξοικονόμηση της ζήτησης νερού, σε αντιπαράθεση με τη μεγιστοποίηση της προσφοράς σε κάθε υδατικό διαμέρισμα.
* Την «απελευθέρωση» του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, που, εν προκειμένω, οδηγεί στην επιβράδυνση στην ανάπτυξη μεγάλων υδροηλεκτρικών σταθμών και στην στροφή προς μεγάλα αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα και μικρούς υδροηλεκτρικούς σταθμούς, στα οποία επενδύουν ιδιώτες, καθώς έχουν υψηλότερο ποσοστό κέρδους.
Η ανάγκη εκτροπής του Αχελώου σε ό,τι αφορά στον αγροτικό τομέα, πηγάζει από την ίδια την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί στη Θεσσαλία, όπου, λόγω της λειψυδρίας, δεν αρδεύεται ούτε το 50% των καλλιεργούμενων εκτάσεων και από αυτές το 70% περίπου αρδεύεται από τα υπόγεια νερά, με 33.500 γεωτρήσεις. Η στάθμη του υπόγειου νερού έχει υποχωρήσει από 15 έως και πάνω από 80 μέτρα, υδατορεύματα και υγρότοποι είναι στεγνά το καλοκαίρι και η κατάσταση οδεύει προς ερημοποίηση. Είναι ορατός ο κίνδυνος να μειωθούν οι αρδεύσιμες καλλιεργητικές εκτάσεις κατά 500.000 στρέμματα ενώ οι αγρότες πληρώνουν υπερβολικά μεγάλο κόστος για την άρδευση. Με την υλοποίηση και αξιοποίηση της μερικής εκτροπής του άνω ρου του Αχελώου, αλλά και των έργων που αφορούν στην διευθέτηση και ανόρθωση όλων των λεκανών απορροής, στη συγκράτηση νερών στην ορεινή ζώνη, καθώς, επίσης, τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα, τα έργα αναβάθμισης του αρδευτικού δικτύου στον κάμπο, θα μπορούσε να διασφαλιστεί η ποσότητα νερού που χρειάζεται η περιοχή (600 εκατ m3 ετησίως) και ν’ αντιμετωπιστεί το οξύ πρόβλημα της ποιότητας των υπόγειων υδροφορέων. Η εκτροπή του Αχελώου δεν θα είχε οφέλη μόνο για τους μικρομεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους, αφού, εκτός από αρδευτικό, έχει και υδρευτικό, και περιβαλλοντικό και ενεργειακό χαρακτήρα. Έτσι, θα μπορούσε να εξασφαλίσει την ύδρευση των μεγάλων πόλεων, (Λάρισα, Βόλος), την αναγκαία ποσότητα νερών στον ποταμό Πηνειό, ώστε να προστατευθούν οι οικολογικές λειτουργίες του, τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, με την αξιοποίηση του ανεκμετάλλευτου υδροδυναμικού της περιοχής. Ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι το τεράστιο υδατικό έλλειμμα της Θεσσαλίας θα καλυφθεί από κάποια μικροέργα, αποτελεί κοροϊδία σε βάρος των αγροτοκτηνοτρόφων, αφού αυτά τα έργα είναι μεν αναγκαία, αλλά, σε καμία περίπτωση, δεν αποτελούν τη λύση για το μεγάλο πρόβλημα της άρδευσης, αλλά και της ύδρευσης, της προστασίας του περιβάλλοντος, της αποτροπής της ερημοποίησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα που πολέμησε διαχρονικά το έργο της εκτροπής, προτείνοντας ακόμα και την κατεδάφιση των υποδομών που έχουν φτιαχτεί έως τώρα. Στον ίδιο «ντορό» κινούνται και τα άλλα αστικά κόμματα και είναι χαρακτηριστικό ότι δεν υπήρξε καμιά επίσημη αντίδραση, έως τώρα, από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για τις ανακοινώσεις Φάμελλου, προδίδοντας τη συμφωνία τους με την ουσία της πολιτικής που επιβάλλει την εγκατάλειψη του έργου. Το ΚΚΕ είχε διαχρονικά σταθερή θέση υπέρ της εκτροπής του Αχελώου. Πάλευε και παλεύει μαζί με τους μικρομεσαίους αγρότες για την ολοκλήρωση των έργων, για φτηνό νερό σε επάρκεια, που μαζί με άλλα αιτήματα που διεκδικεί το αγροτικό κίνημα, θα μπορούσε να δώσει ανάσα στη μικρομεσαία αγροτιά και τη δυνατότητα να παραμείνει στη γη και να συνεχίσει να παράγει. Το ΚΚΕ προβάλλει ταυτόχρονα στους αγρότες και στο λαό την αναγκαιότητα αυτά τα έργα και οι υποδομές, όπως η γη και όλα τα μέσα παραγωγής, να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία. Μόνο κάτω από μια άλλη εξουσία και οικονομία, έργα όπως αυτό της εκτροπής του Αχελώου θα μπορούσαν, με επιστημονικά κεντρικό σχεδιασμό, να συμβάλουν καθοριστικά στη συνδυασμένη αξιοποίηση του αγροτικού, του ενεργειακού και γενικότερα του βιομηχανικού τομέα, ώστε να υπάρξει ανάπτυξη που σέβεται το περιβάλλον σε όφελος των πραγματικών λαϊκών αναγκών.
Του Ρίζου Μαρούδα, μέλους της Κ.Ε του ΚΚΕ
