Το Κίνημα κατά των Πλειστηριασμών δεν είναι ένα τυφλό κίνημα κατά των πλειστηριασμών γενικώς. Κατά οποιουδήποτε πλειστηριασμού από οπουδήποτε προερχόμενου. Έχει τους κανόνες και το πλαίσιο του αγώνα του. Αποτρέπει τους πλειστηριασμούς από τράπεζες, κράτος, ασφαλιστικά ταμεία (ο Θεός να τα πει έτσι!), δήμους, ιδιώτες τοκογλύφους σε βάρος της κατοικίας, του καταστήματος, του γραφείου, του χωραφιού, του εργαλείου και μέσου εργασίας και επιβίωσης του εργαζόμενου και του μικρομεσαίου. Με δυο λόγια: προστατεύει την περιουσία του Λαού απ’ το κεφάλαιο και τους ληστές. Με δεδομένο αυτό το πλαίσιο, το Κίνημα δεν παρεμποδίζει, αλλά αντίθετα «επιτρέπει και δίνει άδεια» να γίνουν πλειστηριασμοί «εκούσιοι» (ή πλειστηριασμοί για να ικανοποιηθούν εργατικές απαιτήσεις κατά εργοδοτών κ.λπ.
Ο κόσμος που συγκεντρώνεται στα Ειρηνοδικεία και συμμετέχει στο κίνημα κατά των πλειστηριασμών (άμεσα πληττόμενοι και αγωνιστές των κοινωνικών κινημάτων) βλέπουν με τα ίδια τους τα μάτια και πείθονται καλύτερα πως μόνοι τους μπορούν να πάρουν το δίκιο στα χέρια τους και να μην το περιμένουν απ’ τους άλλους. Τέρμα η λογική της ανάθεσης! Ταυτόχρονα πείθονται πως ο εχθρός δεν είναι ανίκητος, γιατί το δίκιο, που είναι παντοδύναμο, είναι με το μέρος μας.
Οι αγώνες και οι εμπειρίες μας απ’ τα Ειρηνοδικεία απέδειξαν πως 1+1 δεν κάνουν κατ’ ανάγκη 2 στην πολιτική, όπως έλεγε και ο Λένιν. Μπορεί να μας κάνουν 10, 20 ή 100, ανάλογα με το πόσο ορθό είναι το σχέδιο και πόσο έξυπνες τακτικές χρησιμοποιεί το κίνημα. Έτσι το κίνημα κατά των πλειστηριασμών σημείωσε εντυπωσιακές νίκες ακόμα και με σχετικά μικρό αριθμό αγωνιστών, π.χ. 20-30 άτομα. Ωστόσο ο κανόνας «όσο πιο μαζικός, τόσο πιο αποτελεσματικός ο αγώνας» ισχύει πάντα. Γι’ αυτό η περαιτέρω μαζικοποίηση του Κινήματος κατά των Πλειστηριασμών συνιστά πρώτιστη ανάγκη, γιατί έχουμε μπροστά μας σκληρότερες μάχες.
Γίνεται φανερό πως το κίνημα κατά των πλειστηριασμών, τόσο το σημερινό, όσο κι αυτό που έρχεται, τόσο απ’ το πλάτος του, όσο και από τις μορφές της πάλης του, υπερβαίνει τα κόμματα και τις οργανώσεις της αριστεράς, αλλά και τις παραδοσιακές μορφές αγώνα. Πρόκειται για ένα Κίνημα του ίδιου του Λαού, άμεσης-μετωπικής σύγκρουσής του με το Κατεστημένο, ντόπιο και ξένο. Ένα Κίνημα που μπορεί να καταστεί πράγματι ανίκητο!
Τούτο το κίνημα του Λαού που φέρνει χειροπιαστές νίκες και προστατεύει λαϊκές περιουσίες από τα μαύρα κοράκια κάθε κοπής σπάζει τη μοιρολατρία, την αδράνεια και τον φόβο και γίνεται σχολείο εκπαίδευσης και διαπαιδαγώγησης των πολιτών στον αγώνα και την «έμπρακτη» άσκηση και κατοχύρωση των δικαιωμάτων και των συμφερόντων του. Στους χώρους έξω και μέσα απ’ τα Ειρηνοδικεία κάθε Τετάρτη μπορεί ν’ αναβιώσει το «κίνημα των πλατειών του 2011». Μαζικές συγκεντρώσεις λαού στον ίδιο τον τόπο του εγκλήματος!
Αυτό το κίνημα φοβάται η κυβέρνηση και οι μνημονιακοί φίλοι της και μηχανεύονται τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς (μοναδική πατέντα σ’ ολόκληρο τον πλανήτη!). Ένα μαζικό και ρωμαλέο όμως κίνημα θα βρει τον τρόπο ν’ αποτρέψει και τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς. Οι διεργασίες για συντονισμό και ενιαία δράση του Κινήματος κατά των Πλειστηριασμών σε επίπεδο Θεσσαλίας συνιστά ένα σημαντικό βήμα μπροστά. Το επόμενο είναι ο πανελλαδικός συντονισμός του.
* Ο Χρ. Σταμόπουλος είναι δικηγόρος από τα Τρίκαλα μέλος του Κινήματος κατά των Πλειστηριασμών