Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΟΤΑΝ ο κ. Βενιζέλος, προ μηνός, στη Βουλή είπε στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ ότι, οι δανειστές, όχι απλώς, δεν της επιτρέπουν να «σκίσει» το μνημόνιο, αλλά αντιθέτως της επιβάλλουν και να το γράψει μόνη της, δεν είχε άδικο… Όπως απεδείχθη χθες, αυτό ακριβώς κάνουν! Βάζοντας μάλιστα, προθεσμία, ασφυκτική: δέκα μόλις, ημερών! Αλλά, δεν είναι «τιμωρία», ούτε «ποινή», όπως υπαινίχθηκε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ… Είναι αυτό που έπρεπε οι Ελληνες να κάνουμε εξαρχής… Να φτιάξουμε δηλαδή, από το 2009 ένα δικό μας μνημόνιο, ώστε να κάνουμε τις μεταρρυθμίσεις που (όλοι συμφωνούσαμε ότι) χρειάζεται ο τόπος, χωρίς να χρειαστεί να μας τις επιβάλλουν οι ξένοι… Ο λόγος είναι απλός: ξέραμε και ξέρουμε πολύ καλύτερα από εκείνους, από τι πάσχει η χώρα και δεν είχαμε κανέναν λόγο να εφαρμόσουμε μια εισαγόμενη «θεραπεία» για να εξυγιάνουμε τα οικονομικά της χώρας… Επιπλέον, μια δική μας μεταρρυθμιστική πρωτοβουλία, δεν θα είχε το «στίγμα» της «ξενόφερτης», που «επεβλήθη για να διασφαλίσουν τα χρήματά τους οι δανειστές», αλλά μιας εθνικής προσπάθειας για την ικανοποίηση της ανάγκης για αντιμετώπιση του οικονομικού προβλήματος της χώρας.
ΕΝ ΠΑΣΗ περιπτώσει, δεν υπήρξε το θάρρος για την ανάληψη μιας τέτοιας εθνικής πρωτοβουλίας και καταφύγαμε στις «συμβουλές» των ξένων. Από το Καστελόριζο και μετά, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ επέβαλαν τη «θεραπεία» που οι επιτελείς τους θεωρούσαν καλύτερη, με στόχο την εξυγίανση της οικονομίας μας ώστε, πρώτον να μην παράγει πλέον ελλείμματα και δεύτερον, να μπορεί σιγά- σιγά να εξυπηρετεί και τα βάρη που δημιούργησε η αλόγιστη τακτική των προηγούμενων δεκαετιών…
Η «ΘΕΡΑΠΕΙΑ», αυτή καταδικάστηκε στις εκλογές του Ιανουαρίου από τον ελληνικό λαό κι η νέα κυβέρνηση υποσχέθηκε το τέλος αυτής της «θεραπείας» που, κατά τη γνώμη της, δεν προσέφερε τίποτα και οδήγησε απλώς, στην φτώχεια τον ελληνικό λαό… Δική της «θεραπεία» ωστόσο, δεν φαίνεται να είχε να προτείνει… Η αόριστη υπόσχεση για «ανάπτυξη» δεν συνιστά θεραπεία, αλλά ευχή… Μια ευχή, που διατύπωνε το ίδιο αόριστα κι η προηγούμενη κυβέρνηση… Η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης από την άλλη, στην οποία αναφέρεται συνεχώς, η νέα κυβέρνηση δεν είναι «θεραπεία»… Είναι απλώς, αποκατάσταση των πληγών της προηγούμενης «θεραπείας»… Τι είναι «θεραπεία»; Οι μεταρρυθμίσεις… Οι οποίες μεταρρυθμίσεις έρχονται ν’ αντιμετωπίσουν χρόνιες παθογένειες της ελληνικής οικονομίας…
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι δεν εννοούμε όλοι το ίδιο πράγμα, όταν αναφερόμαστε σε «μεταρρυθμίσεις»… Κι ακόμη πιο αλήθεια είναι ότι, στην Ελλάδα, ως μεταρρύθμιση εννοείται το «ξεβόλεμα», οπότε φυσικό είναι η λέξη (ανεξαρτήτως περιεχομένου) να φορτίζεται αρνητικά… Το ζήσαμε αυτό από το 2012 και μετά, που οι ξένοι θεωρούσαν «μεταρρύθμιση» τη μείωση του τεράστιου (όπως συμφωνούσαμε πριν από την κρίση και εμείς) αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων κι εμείς το θεωρούσαμε πλέον «απολύσεις»… Για να βρεθεί λοιπόν, μια συνισταμένη στην αναζήτηση λύσης για το οικονομικό πρόβλημα και να γεφυρωθούν οι διαφορές νοοτροπίας, αναζητήθηκε διέξοδο στον τεχνικό όρο «ισοδύναμα μέτρα». Τι σήμαινε αυτό; Ότι, αν οι ξένοι επεδίωκαν εξοικονόμηση χι πόρων από τη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων κι η ελληνική κυβέρνηση δεν συμφωνούσε ν’ αναλάβει το πολιτικό κόστος μιας τέτοιας μείωσης, να προτείνει η ίδια έναν άλλο τρόπο για την εξοικονόμηση του ίδιου αριθμού πόρων!... Το ακούγαμε συνέχεια αυτό από το 2012 ως το 2014: «Αν δεν συμφωνείτε μ’ αυτό τον τρόπο εξοικονόμησης, προτείνετε έναν άλλο, που θα αποδίδει εξίσου με τον πρώτο»…
ΟΛΑ ΑΥΤΑ τα χρόνια, η σημερινή κυβέρνηση ως αντιπολίτευση αντιδρούσε σε όλα: και στις προτάσεις των ξένων και στα ισοδύναμα μέτρα που πρότεινε η απελθούσα κυβέρνηση… Και χθες, έπαθε ακριβώς αυτό που «πολεμούσε»: άκουσε για δεύτερη φορά(η πρώτη ήταν στις 20 Φεβρουαρίου) από τους ξένους, να της λένε πρότεινέ μας εσύ, μια κοστολογημένη λίστα μεταρρυθμίσεων που ν’ αποδίδει εξίσου με τα μέτρα που σου προτείνουμε εμείς…! Κι έλα να τα αξιολογήσουμε… Αν συμφωνούμε, θα έχεις ρευστότητα… Αν όχι, θα μετράς τις ημέρες αντίστροφα! Όσο για την περίφημη «πολιτική λύση» που ζητάς; Υποδέξου φιλικά στην Αθήνα την τρόικα και δωσ’της τα στοιχεία που χρειάζεται, ώστε στις Βρυξέλλες να συζητήσουμε αν η «λίστα μεταρρυθμίσεων» (το δικό σου μνημόνιο δηλαδή) που μας προτείνεις, «θεραπεύει» τη «νόσο» που διαγνώσαμε, ελέγχοντας τα οικονομικά σου τη στιγμή που μιλάμε…
ΑΥΤΑ υποδέχθηκε ως θετική εξέλιξη ο κ. Τσίπρας, χθες… «Η Ελλάδα», είπε «θα έχει την ευθύνη της κατάρτισης, της νομοθέτησης και της υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων». Τουτέστιν, η Ελλάδα θα ετοιμάσει το δικό της μνημόνιο… «Ξεκαθαρίσαμε» είπε «όσα έπρεπε να γίνουν σαφή για τις διαδικασίες: στις Βρυξέλλες οι πολιτικές συζητήσεις, στην Αθήνα τα τεχνικά κλιμάκια για τη συλλογή δεδομένων». Τουτέστιν, οι ξένοι θα διατυπώνουν εδώ, ιδίοις όμμασι, πώς έχει η κατάσταση (και δεν θ’ αρκούνται σε όσα θα τους λέμε εμείς) και στις Βρυξέλλες θ’ αποφασίζεται αν οι μεταρρυθμίσεις που προτείνουμε, είναι αρκετές για να την αντιμετωπίσουν… Εδώ ήμασταν πριν τις εκλογές κι εδώ ξαναφθάσαμε… Το μοναδικό κέρδος είναι, αυτό που ξέραμε και από τις 20 Φεβρουαρίου: ότι, εάν βρούμε ισοδύναμα μέτρα, δεν θα υλοποιήσουμε το e- mail Χαρδούβελη!... Αυτό δα, έλειπε: να έχει συμβεί ολόκληρη «ανατροπή» και να κυβερνάει ακόμη ο Χαρδούβέλης!...