Βούτυρο στο ψωμί η επικαιρότητα και δή τα μαργαριτάρια της τυχάρπαστης και ελεεινής ''εξουσίας''. Ειδικά η ατάκα στα Γιάννενα...Σπίρτο, σβησμένο βέβαια ο Σπίρτζης. Η απελευθέρωση της πόλης -λάθωσε και τον χρόνο και τον πόλεμο-ισούται με τα ''επινίκια '' του συριζα ...για τα νέα μέτρα υποταγής, κατοχής και υποδούλωσης. Ελάτε όμως που την αποφεύγω ως ο διάβολος το λιβάνι – το ίδιο δε συνιστώ και σε σας και δεδομένου δε οτι δεν προλαβαίνουμε και να πεθάνουμε το ψηφιακό γράμμα της φίλης ακροάτριας Ελένης Ξένου θα πιάσει τόπο. Δεν λέμε άλλωστε τόπο στα νιάτα!
Καλημέρα Πέτρο. Ένα πρωινό αρθράκι μου σου στέλνω...
'' Το ότι οπισθοδρομούμε ως κοινωνία, αυτό είναι πλέον πασιφανέστατο και αναμφισβήτητο γεγονός. Στο πρωινό μου περπάτημα λοιπόν, περνώ κι από κάτι γειτονιές... που το όριο/το επίπεδο της φτώχειας, είναι σαν να με έχει πάρει κάποιο χέρι Θεού και να με έχει τοποθετήσει ως σαν να ήμουν πιόνι, στην Αθήνα του ΄50. Σε μια από αυτές τις..."κρυμμένες και σκυφτές" γειτονιές, σήμερα αντίκρισα τα δυο μάτια ενός παιδιού, που με συγκλόνισαν! Κι έρχομαι αμέσως στο ερώτημα: (προς πάσα κατεύθυνση, προσωπική, δημοτική, κρατική, εθνική...κλπ). Το γνωστό σλόγκαν "όλα τα παιδιά του κόσμου είναι ίδια", δεν μετράει για τα εγχώρια δικά μας παιδιά; Μόνο για τα παιδιά που έρχονται στη χώρα ως πρόσφυγες ή ως ό,τι άλλο, μετράει; Διότι δε νομίζω να έχει συμβεί ποτέ, τουλάχιστον στην πατρίδα μας, μια τόσο βαρυσήμαντη και μεγάλη κινητοποίηση φιλανθρωπική για τους άστεγους και τους πεινασμένους της ίδιας της χώρας στα χρονικά! Μια σωστή κοινωνία, ένα σωστό κράτος, πρώτα από όλα φροντίζει τα του οίκου του και κατόπιν δίνει βοήθεια όπου χρειάζεται. Και θα το πω με ένα πολύ απλό παράδειγμα, γιατί ξέρω ότι με διαβάζουν και ευαισθητοποιημένοι γονείς. Φανταστείτε λοιπόν, πως, ενώ το δικό σας παιδί πεινάει και κρυώνει, εσείς ανοίγετε την πόρτα σας κάθε πρωί και διατυμπανίζετε, πως είστε πρόθυμοι να υποδεχθείτε και να περιθάλψετε όσα παιδιά πεινούν και κρυώνουν. Και όντως αυτό είναι πολύ ωραίο να το κάνετε, με πολύ αγάπη και προθυμία, αλλά όμως, δε νομίζω να υπάρχει κάποιος γονιός που σ΄αυτήν την περίπτωση θα παραμελήσει τα δικά του παιδιά, αφήνοντάς τα να πεινούν και να κρυώνουν, λες και τιμωρώντας τα μ΄αυτόν τον τρόπο, θα τα διδάξει τι θα πει... "φιλάνθρωπος". Αφήστε τις φανφάρες λοιπόν όλοι εσείς οι..."κυβερνώντες" και μη παρασύρετε και τον αθώο και ταλαίπωρο κοσμάκη στη φάκα και μάλιστα διαπράττοντας καπηλεία, εμπόριο και εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου και των μεν και των δε. Η «φιλανθρωπία» δε διατυμπανίζεται, δε λειτουργεί εις βάρος κανενός, αλλά και ούτε μετακινεί την φτώχεια οπουδήποτε προκειμένου να καταστρέψει κάπου αλλού. Όλοι εμείς λοιπόν, που μας έχει γεμίσει αυτό το σάπιο καθ΄ όλα πολιτικό σύστημα με τύψεις και δεισιδαιμονίες για την κακή μας τύχη και την κατάντια μας, που μας έχει γεμίσει με ευθύνες μόνο αλλά χωρίς πλέον δικαιώματα, ας σκεφτούμε λογικά έστω για λίγα μόνο λεπτά και θα καθαρίσει το τοπίο αρκετά γύρω μας σε ζητήματα πολιτισμού, φιλανθρωπίας αλλά και πολιτικής. Οι ιθύνοντες όλης αυτής της τρέλας που επικρατεί, είναι σίγουρο πως, μόνον κοινωνίες ΔΕΝ είναι! '' Καταλήγει η φίλη.
... Μη ψάχνουμε για προδότες,έλεγα προχθές στην εκπομπή μου, η προδοσία είναι μέσα μας, κυλάει στο αίμα μας (;), δεν ξέρω… Πάντα μας φταίνε οι Αμερικανοί, μας φταίνε οι Γερμανοί… ξέρω κι εγώ, οι κουμουνιστές παλιά. Τώρα κυβερνούν οι κομουνιστές έτσι; όπως και τσι λαικής δεξιάς… Και βλέπετε το χάος! Λίγοι περιμέναμε απο κουμμουνιστική κυβέρνηση, ευρω/κομουνιστική - να την πούμε κι έτσι, ευρω/κομουνιστές δεν λέγονταν - τέτοια τακτική υποτέλειας...είδαμε βεβαίως και τους ορθόδοξους κομμουνιστές. Λοιπόν, δεν κουνιέται φύλλο! Όσο δεν μπορούν ή ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ οι κύριοι αυτοί της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα να συνεγείρουν το σύνολο στους δρόμους, αυτός ο χαλιαμπάλιας θα κυβερνά που λέγεται «Καμμένος Τσίπρας».
Όταν φίλοι μου προδίδουμε εαυτούς και αλλήλους, τύφλα να΄χουν οι προδότες! Οι προδότες φταίνε;… Η εξουσία φταίει;… Όταν εμείς, οι απλοί πολίτες, προδίδουμε από μόνοι μας την αξιοπρέπειά μας. Δε νομίζω να υπάρχουν δικαιολογίες γι΄αυτή την ελεύθερη πτώση που βλέπουμε σήμερα στον τόπο μας. Και δε χωρά αμφιβολία ότι πρέπει κάποτε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Δικές μας είναι! Αν περιμένουμε, όπως οι παππούδες,να ξυπνήσουν-κινητοποιηθούν, τα παιδιά –και λογικό είναι το επιχείρημα, τα παιδιά να περιμένουν την επανάσταση, να την κάνουν οι παππούδες, ο γείτονας απ' την γειτόνισσα ή τον άλλο γείτονα... Οι εφοριακοί , “απ' τους άλλους”. Αυτό μου λέγανε πρόπερσι… Ποιοι άλλοι; Ο γείτονας του γείτονα… ο κανένας δηλαδή. Εντάξει, ωραία πάμε, καλά πάμε…
Ακούστε φιλαράκια μου και μια συμβουλή...μυστικό! Κι αν όλα αποφασίσεις να τα αφήσεις και να τα παραδώσεις στα χέρια της εξουσίας. Κι αν όλα μοιάζουν μικρά μπροστά της, υπάρχει μόνο ένα που δεν επιτρέπεται να ξεπουλήσεις όποιο κι αν είναι το αντίτιμο.
Την αξιοπρέπειά σου.
Ο Πέτρος Ιωάννου ήταν καθηγητής και υπ. βουλευτής με το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο.
petran61@hotmail.com
