Από τον Κώστα Γιαννούλα
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε Εβραίος, ότι σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη οι Εβραίοι υπήρξαν ο περιούσιος λαός του Θεού και ότι αυτοί τον καταδίκασαν στον δια σταυρού ατιμωτικό θάνατο για τις απόψεις του περί Μεσσία και όχι μόνο. Ως εκ τούτου, αιώνες τώρα, πολλοί χριστιανοί, παρά τις περί του αντιθέτου θέσεις του Ευαγγελίου και του κηρύγματος του Κυρίου, δυσκολεύονται ή αποφεύγουν να συναναστρέφονται (συγχρώνται) με Εβραίους, καίτοι ζουν στην ίδια περιοχή. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους Εβραίους και χριστιανούς της πόλης μας.
Στις 27 Ιανουαρίου, για μια ακόμη φορά, γιορτάστηκε και στη Λάρισα η ημέρα μνήμης του ολοκαυτώματος των Εβραίων κατά την περίοδο της ναζιστικής κατοχής με επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων, αρχικά, στην πλατεία της Άννας Φρανκ και κατόπιν με εκδήλωση στο Δ.Ω.Λ., όπου και παραβρέθηκε πλήθος κόσμου αποτελούμενο κατά βάση από Ισραηλίτες και χριστιανούς Ορθοδόξους. Ως εδώ, τίποτε παράξενο, μια που το να ζουν αρμονικά και να συναναστρέφονται, χρόνια τώρα, Εβραίοι και χριστιανοί στη Λάρισα είναι κάτι πολύ συνηθισμένο, γιατί πάνω απ’ όλα είναι Έλληνες και οι μεν και οι δε.
Η έκπληξη της βραδιάς εκ μέρους της Ισραηλιτικής κοινότητας Λάρισας και του προέδρου κ. Μώρις Μαγρίζου είχε να κάνει με την τολμηρή επιλογή του κεντρικού ομιλητή της εκδήλωσης. Επρόκειτο για το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιο, γνωστό και για τις νεωτερικές αντιλήψεις του περί της Ορθοδόξου Θεολογίας, που, αν μη τι άλλο, προβληματίζουν πολλάκις, αρκετούς απ’ το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η έκπληξη συνίστατο όχι μόνο στην πρόσκληση και παρουσία ενός Ορθόδοξου Ιεράρχη σε μια τέτοια εκδήλωση αλλά κυρίως στο ότι και αυτός τόλμησε να μιλήσει χριστιανικά και να τεκμηριώσει θεολογικά την καταδίκη της θηριωδίας των Ναζί επικαλούμενος χωρία της Παλαιάς Διαθήκης ενώπιον ενός τέτοιου ακροατηρίου. Δεν είναι συνηθισμένο, άλλωστε, τέτοιες παρουσίες, τέτοιες ομιλίες, σε τέτοιες εκδηλώσεις.
Για μένα, που παραβρέθηκα για πολλοστή φορά, ομολογώ ότι εξεπλάγην ευχάριστα για όσα άκουσα απ’ τα χείλη του ιεράρχη, τα οποία με βοήθησαν ως χριστιανό ορθόδοξο να αποβάλω τις αναστολές, που κουβαλούσα τα προηγούμενα χρόνια συμμετέχοντας στις εκδηλώσεις αυτές, στην προσπάθειά μου να διαμαρτυρηθώ για την εξόντωση αθώων θυμάτων και να καταδικάσω εμπράκτως το χιτλερικό ναζισμό και το απάνθρωπο πνεύμα του αντισημιτσμού, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Δε θα επαναλάβω, τί είπε ο Ιεράρχης. Έγινε, άλλωστε, εκτενές ρεπορτάζ την επόμενη μέρα στην «Ελευθερία». Αρκεί να υπενθυμίσω την αναφορά του στον καλό Σαμαρείτη της ομώνυμης παραβολής και στη δράση του προκατόχου του ιεράρχη, μακαριστού Ιωακείμ, ο οποίος σε αγαστή συνεργασία με τον τότε Ραβίνο της περιοχής Βόλου πρωτοστάτησε στο να σωθούν εκατοντάδες Εβραίοι.
Επισημάνθηκε εκ μέρους του, ακόμη, ότι η Αγία Γραφή, το ιερό βιβλίο των χριστιανών, αποτελείται απ’ την Παλαιά Διαθήκη, που είναι συνάμα ιερό βιβλίο των Εβραίων, συμπλήρωμα της οποία είναι η Καινή Διαθήκη, γραμμένη στην ελληνιστική κοινή γλώσσα για όσους αποδέχθηκαν το Χριστό ως Μεσσία και Σωτήρα του κόσμου, μεταξύ των οποίων πρώτοι οι Έλληνες. Ως εκ τούτου, είπε ο Ιεράρχης, Εβραίοι και Έλληνες είναι οι δύο περιούσιοι λαοί του Θεού, και έχοντας κοινά σημεία αναφοράς είναι φυσικό και να συγχρώνται μεταξύ τους και να αλληλοβοηθιούνται, πόσο μάλλον οι Έλληνες Εβραίοι με τους Έλληνες χριστιανούς Ορθοδόξους.
Κλείνοντας, θα ήθελα να προσθέσω ότι τέτοιες εκδηλώσεις, σαν κι αυτή που αναφέρθηκα, συμβάλλουν στη συνοχή του λαού μας, σφυρηλατούν το ελεύθερο και δημοκρατικό φρόνημά του και στέκονται εμπόδιο στις ορέξεις του νεοναζισμού, του ρατσισμού και του αντισημιτισμού. Αν μη τι άλλο, έστω και καθυστερημένα, «μπράβο» στους διοργανωτές.
