Τι συμπέρασμα βγήκε; Ότι, δυστυχώς, έχουμε ελάχιστες έως μηδαμινές ελπίδες αυτή η Βουλή να μπορέσει να μας βγάλει από την οικονομική κρίση που μας αφανίζει χρόνο με τον χρόνο.
ΚΑΝΕΝΑΣ λόγος δεν υπήρχε, πολιτικοί αρχηγοί στους οποίους υποτίθεται στηρίζουμε οι Έλληνες τις ελπίδες μας για διάσωση της χώρας από την απόλυτη φτωχοποίηση να διαγωνίζονται (και να διαγκωνίζονται) για το ποιος έχει περισσότερα ονόματα να ρίξει στο τραπέζι και να καταγγείλει για διαπλοκή. Λες και αυτοί ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση δεν είναι η δουλειά τους και η ιερή από το Σύνταγμα υποχρέωση να πατάξουν τη διαφθορά και να τιμωρήσουν τους διεφθαρμένους. Πολιτικοί αρχηγοί που αρκούνται μόνο στις διαπιστώσεις και ουχί στην υποχρέωση να βρίσκουν λύσεις.
ΕΤΣΙ, η συζήτηση έγινε όπως γίνεται και στα καφενεία. Εξυπνάδες, εγκλήσεις και αντεγκλήσεις και ονόματα. Γνωστά ονόματα, καταστάσεις διαπλοκής, γνωστές πρακτικές, γνωστές παράνομες πράξεις σε βάρος του λαϊκού και του δημοσίου συμφέροντος, να καταγγέλλονται από τους ίδιους τους πολιτικούς αρχηγούς, σε ποιους άραγε; Μοιάζουν οι αρχηγοί να μην έχουν κατανοήσει ακόμα τον ρόλο τους. Να νομίζουν ότι βρίσκονται ακόμη στα αμφιθέατρα των κομματικών νεολαιών και να καταγγέλλουν τα κακώς κείμενα στην εξουσία! Στους εαυτούς τους δηλαδή!
ΤΟ πολιτικό προσωπικό της χώρας δυστυχώς με τη συμπεριφορά του στην τελευταία προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή, αν μη τι άλλο, μας τρόμαξε! Και έδωσε το στίγμα της ανικανότητάς του να χειριστεί με θετικό τρόπο το εθνικό θέμα της οικονομίας να διασφαλίσει την ανάπτυξη, την εργασία, την πρόοδο και ακόμα χειρότερα την ασφάλεια. Υπάρχει Έλληνας που να αισθάνθηκε ότι τον εκπροσωπεί αυτό το πολιτικό «καφενείο» που παρακολούθησε αποσβολωμένος κατά τη συζήτηση στη Βουλή; Κάποιος που να άκουσε μια πρόταση, ένα σχέδιο για την αποτελεσματική πάταξη της διαπλοκής; Ένας πολίτης που να πίστεψε πως κάτι θα αλλάξει και θα φρενάρει τη δράση των κλεφτών και των απατεώνων σ' αυτή τη χώρα;
ΔΥΣΤΥΧΩΣ οι πολιτικοί μας δεν μπήκαν καν στη λογική να καθίσουν όλοι μαζί να δουν τι θα κάνουν για την αναστροφή της τραγικής κατάστασης στην οποία οι ίδιοι έχουν φέρει τη χώρα. Έδειξαν για μία ακόμα φορά πως δεν αισθάνονται το βάρος των ευθυνών τους για τα θλιβερά αποτελέσματα της εφαρμογής των μνημονίων. Το να αλληλοκαταγγέλλονται για τις ευθύνες δεν λύνει τα προβλήματα. Το χειρότερο όμως είναι ότι ούτε το να εναλλάσσονται στην εξουσία εξασφαλίζει πλέον ελπίδες στην ελληνική κοινωνία. Όσοι έχουν διαφορετική άποψη πιθανότατα αυταπατώνται - όπως άλλωστε το έπαθε και ο πρωθυπουργός...
