Για τα χιλιάδες νοικοκυριά που φτώχεψαν, τους ανέργους που χάνουν στους κάδους, τα νιάτα μας που πήραν τις στράτες της ξενιτιάς, τους άνεργους ντοκτοράδες επιστήμονες μόνιμους θαμώνες στις καφετέριες, τις περικοπές των μισθών και των συντάξεων, τις επιχειρήσεις που κλείνουν ή μεταναστεύουν, τις οικογένειες που διαλύονται την κατάχρηση και το κλέψιμο του δημοσίου χρήματος από επίορκους πολιτικούς και υπαλλήλους, τις υπηρεσίες που υπολειτουργούν, την παιδεία και την υγεία που νοσούν, το έλλειμμα της ασφάλειας και της δημοκρατίας!
Αυτοί φταίνε για τη χαμένη αξιοπρέπεια του Ελληνα που συνωστίζεται για ένα πιάτο φαγητό στα συσσίτια που προσφέρονται από την εκκλησία και τους δήμους. Που γίναμε αχταρμάς φυλών, χωρίς καμία προστασία. Για την παρακμή των θεσμών και τις εκπτώσεις που χρόνια κάνουμε σε αρχές και αξίες.
Αυτοί είναι οι κακοί κοντόφαγκοι, οι εκμεταλλευτές, οι δανειστές που ήταν και είναι καλοί όταν δάνειζαν και δανείζουν και αχάριστοι προς τη χώρα μας που τους έδωσε τα φώτα του πολιτισμού και ζητάνε τα δανεικά τους.
Για όλα οι ξένοι φταίνε. Για όσα έγιναν στη χώρα μας από το 1821! Αυτοί για τις αλύτρωτες πατρίδες, για το ξερίζωμα των Ελλήνων και τους διωγμούς, για τον εμφύλιο και τα πραξικοπήματα και το κυπριακό, για όσα παράτυπα και παράνομα κάνουμε ως μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας για να πάρουμε οικονομικές ενισχύσεις και επιδοτήσεις. "Ξένος δάκτυλος", λέμε.
Κάνουμε σαν τα μικρά παιδιά. Για όλες τις ζημιές, φταίνε τα άλλα παιδιά. Μας βολεύει. Λειτουργεί ως άλλοθι γιατί δεν αναλαμβάνουμε τις ευθύνες των πράξεών μας και των επιλογών μας.
Σίγουρα φταίνε και οι "άλλοι" για πολλά.
Οφείλουμε όμως κάποτε να κάνουμε και την αυτοκριτική μας. Ετσι θα ενισχύσουμε την αυτοσυνειδησία μας και θα μας ενθαρρύνει στην ανάληψη των προσωπικών μας ευθυνών αλλά και της χώρας. Να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα και να πάμε μπροστά.
* Απαιτεί το κράτος να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του ο πολίτης; Ας είναι συνεπές και αυτό προς τον πολίτη.
* Απαιτεί σεβασμό στους θεσμούς και τους νόμους; Ας γίνει πρότυπο το ίδιο.
* Ζητά την προστασία του από τους πολίτες; Ας προστατεύει τους πολίτες.
* Θέλει να νοιαζόμαστε γι΄αυτό;
Ας νοιάζεται και εκείνο για τα προβλήματά μας.
* Επιβάλλει "λιτό βίο" στο λαό του; Ας μην είναι και αυτό σπάταλο και να σέβεται το δημόσιο πλούτο.
Μπορούμε να αλλάξουμε. Οι Ολυμπιονίκες μας, οι μαθητές Λυκείων που πρωτεύουν σε πανευρωπαϊκούς διαγωνισμούς και εφευρέσεις, οι νέοι παραγωγοί μας με τις "έξυπνες" ιδέες παραγωγής προϊόντων και εξαγωγής, και οι επιχειρηματίες στο εξωτερικό, οι Ελληνες επιστήμονες στον κόσμο, με την πρόοδό τους αυτό επιβεβαιώνουν. Ότι μπορούμε να αλλάξουμε.
Ο λαός, χρειάζεται ηγέτες! Πολιτικούς, θρησκευτικούς, στρατιωτικούς, κοινωνικούς που θα λειτουργούν ως πρότυπα ζωής, δεν θα φοράνε προσωπείο, θα μιλάνε την αλήθεια, θα σέβονται το Σύνταγμα και τους νόμους και θα γνωρίζουν πως είναι "διάκονοι" του λαού ακολουθώντας στην πράξη το δρόμο της λογικής και όχι το δρόμο των επιθυμιών τους.
Ας εμπνεύσουν το λαό. Η εξουσία είναι σαν τον μούστο των σταφυλιών. Στο χέρι τους είναι να γίνει γλυκόπιοτο κρασί ή ξύδι.
Η επιλογή δική τους.
Δημήτριος Νταφούλης
