Το κτίριο αυτό υπήρξε ένας σημαντικός σταθμός για πολλές γενιές. Οι αίθουσές του είχαν γεμίσει από τις φωνές και τις αναμνήσεις των μαθητών και μαθητριών, μετατρέποντάς το σε έναν χώρο με έντονη συναισθηματική αξία για πολλούς κατοίκους. Ακόμη και όταν έπαψε να λειτουργεί ως σχολείο, το κτίριο παρέμενε σημείο αναφοράς, συνδέοντας το παρελθόν με το παρόν της κοινότητας.
Το κτίριο, με τον χρόνο και τους σεισμούς, είχε φθαρεί σημαντικά. Έτσι, η απόφαση της κατεδάφισης ελήφθη με γνώμονα την ασφάλεια των κατοίκων και τη δυνατότητα αξιοποίησης του χώρου για την αναβάθμιση της περιοχής. Η ιστορία και η μνήμη, όμως, παραμένουν ζωντανές και αναπόσπαστο κομμάτι του τόπου.