Για την ακρίβεια η ιστορία μας έχει ως σημείο αναφοράς το Παυλοπέτρι Ελαφονήσου, την αρχαιότερη βυθισμένη Πολιτεία, στην οποία φημολογείται ότι βρίσκεται εκεί θαμμένος ένας αρχαίος θησαυρός (τα χρυσά ελάφια), εξού και ο τίτλος» αναφέρει σήμερα στην «Ε» ο Αριστοτέλης Παπαδημητρίου μιλώντας για το βιβλίο του «Τα Χρυσά Ελάφια» (εκδόσεις «Κάκτος») που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες. Το βιβλίο που απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας από 10 ετών και άνω είναι μια περιπέτεια για έναν αρχαίο θησαυρό, με τον συγγραφέα στη συνέντευξή του σήμερα να αναφέρεται στο βιβλίο, στο από πού άντλησε έμπνευση, την ανάγκη του να γράψει για να πει τις ιστορίες που άκουγε μικρός στην κόρη του, το τι ευελπιστεί να του πει η νεογέννητη κόρη του όταν διαβάσει το βιβλίο και τα σχέδιά του για το μέλλον.
Συνέντευξη στον Θανάση Αραμπατζή
* Κύριε Παπαδημητρίου, μιλήστε μας για τα «Χρυσά Ελάφια»...
- Τα «Χρυσά Ελάφια» είναι μια περιπέτεια φαντασίας για παιδιά ηλικίας 10 ετών και άνω που εκτυλίσσεται στον Νομό Λακωνίας. Για την ακρίβεια η ιστορία μας έχει ως σημείο αναφοράς το Παυλοπέτρι Ελαφονήσου, την αρχαιότερη βυθισμένη Πολιτεία, στην οποία φημολογείται ότι βρίσκεται εκεί θαμμένος ένας αρχαίος θησαυρός (τα χρυσά ελάφια), εξού και ο τίτλος.
Αυτόν τον θησαυρό, λοιπόν, αναζητά να βρει η Θάλεια, μια αρχαιολόγος από την περιοχή, αλλά καθώς η ανασκαφή μαζί με τα σχέδιά της ματαιώνονται, η ίδια οδηγείται σιγά-σιγά στην απογοήτευση. Όμως, ο αγαπημένος της ανιψιός Αχιλλέας δε θα αφήσει τα πράγματα στην τύχη τους.
Πηγαίνοντας να περάσει τις καλοκαιρινές διακοπές στο εξοχικό του μαζί με τη φίλη του Κυβέλη αναλαμβάνουν δράση για την εύρεση των ελαφιών.
Δε θα αποκαλύψω περισσότερα, απλώς θα ήθελα να τονίσω αφενός ότι τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα με πραγματικούς πειρατές και αφετέρου ότι μέσα στο μυθιστόρημα υπάρχει έντονο το στοιχείο της ξιφασκίας, αφού ο μικρός Αχιλλέας αγωνίζεται παράλληλα για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο συγκεκριμένο άθλημα.
* Από πού άντλησες έμπνευση για το βιβλίο αυτό;
- Εκτός από το Παυλοπέτρι μέσα στο βιβλίο γίνεται αναφορά και σε ένα σπάνιας ομορφιάς σπήλαιο της περιοχής, το σπήλαιο της Καστανιάς. Από το ομώνυμο, λοιπόν, χωριουδάκι που βρίσκεται σε μικρή απόσταση κρατούν οι ρίζες μου. Μέχρι και τον 19ο αιώνα σε ολόκληρη τη νότια Πελοπόννησο ήταν έντονο φαινόμενο της πειρατείας. Έτσι, η πειρατεία αποτελεί βασικό κομμάτι της ιστορίας και της λαογραφίας του τόπου. Ακόμη θυμάμαι ιστορίες για θησαυρούς και πειρατές που μου διηγούνταν ο πατέρας μου, όταν ήμουν μικρός. Συνεπώς, εκεί εστιάζεται η κύρια πηγή της έμπνευσής μου.
* Γιατί επέλεξες να γράψεις ένα παιδικό βιβλίο;
- Νομίζω η είδηση του ερχομού της κόρης μου ήταν το καθοριστικό στοιχείο για να πάρει τελικά το βιβλίο αυτήν τη μορφή.
* Τι ευελπιστείς να σου πει η κόρη σου όταν διαβάσει το βιβλίο;
- Δε θα ήθελα να μου πει κάτι. Θα ήθελα μονάχα να αισθανθεί τα ίδια συναισθήματα που ένιωθα κι εγώ παιδί ακούγοντας (προφορικά βέβαια) τις πειρατικές ιστορίες. Και κάτι ακόμα ελπίζω με αυτήν την προσπάθειά μου, να την κάνω να αγαπήσει τα βιβλία με όλη της την καρδιά.
* Σχέδια για το μέλλον; Ένα καινούριο βιβλίο ίσως;
- Είμαι άνθρωπος που κάνω σχέδια, έστω κι αν θέλω να το αποφύγω πολλές φορές. Θα ήθελα ο Αχιλλέας και η Κυβέλη να συνεχίσουν το ταξίδι τους και γιατί όχι ακόμη και σε αχαρτογράφητα νερά.