Η υπεύθυνη του Μουσείου Σιτηρών και Αλεύρων και επιμελήτρια της έκθεσης Κωνσταντίνα Κόντσα, ανέφερε πως στην έκθεση παρουσιάζονται επιλεγμένα θεατρικά κοστούμια από το βεστιάριο του Θεσσαλικού Θεάτρου ως αυτοτελή αντικείμενα, αυθύπαρκτες δημιουργίες με έμφαση στην εικαστική και τεχνική τους υπόσταση, αποσπασμένα από το περιβάλλον της σκηνής και το σώμα του ηθοποιού. Αναλυτικότερα, τόνισε πως στη συγκεκριμένη έκθεση-σύμπραξη της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού και Επιστημών του Δήμου Λαρισαίων με το Μουσείο Σιτηρών και Αλεύρων και το Θεσσαλικό Θέατρο, παρουσιάζονται 18 θεατρικά κοστούμια από το βεστιάριο του Θεσσαλικού Θεάτρου και μια ομάδα μασκών και επιλέχτηκαν με κριτήριο την τεχνική αρτιότητα και πληρότητά τους και τη δυνατότητα έκθεσης στους χώρους του Μουσείου. «Το σιτάρι και το αλεύρι, η πρώτη ύλη και το προϊόν της αλευροβιομηχανίας του Μύλου του Παππά, είναι στοιχεία συνυφασμένα με την ανθρωπογεωγραφία του θεσσαλικού κάμπου και συνεπώς με τη δημιουργία και την εξέλιξη του Θεσσαλικού Θεάτρου. Ο τίτλος της έκθεσης αντανακλά το σκεπτικό και τον τρόπο διάρθρωσής της: τα αντικείμενα εκτίθενται ελεύθερα σε όλους τους χώρους και συνδιαλέγονται με τα υπόλοιπα εκθέματα, το αφήγημα του Μουσείου και τον ίδιο τον επισκέπτη. Σε ειδική ενότητα παρουσιάζεται η πορεία δημιουργίας ενός θεατρικού κοστουμιού, από την έρευνα και τον σχεδιασμό έως την υλοποίηση. Η έκθεση συνοδεύεται από σύντομο βίντεο που φέρνει στο φως μικρές ιστορίες δημιουργίας των κοστουμιών από τους ίδιους τους δημιουργούς μαζί με σχέδια και φωτογραφίες. Η αναπαράσταση και η ανάδειξη της εικαστικότητας των κουστουμιών και η μύηση στη διαδικασία υλοποίησής τους, αποπειράται να συμβάλει στη δημιουργία πολλαπλών εμπειριών για τους επισκέπτες μέσα από έναν πολυαισθητηριακό διάλογο με θεατές και αθέατες λεπτομέρειες. Δεδομένου του εφήμερου χαρακτήρα των παραστάσεων, τα κοστούμια συνιστούν το υλικό αποτύπωμα ενός ζωντανού κόσμου δημιουργίας που χάνεται μετά από κάθε παράσταση ενώ ταυτόχρονα στοιχειοθετούν μέρος της θεατρικής - πολιτιστικής κληρονομιάς της πόλης» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού κ. Πάνος Σάπκας σημείωσε ότι πρόκειται για μια εξαιρετική έκθεση για την οποία εργάστηκαν και συνεργάστηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα πολλοί άνθρωποι και το στήσιμό της είναι και έξυπνο και σύγχρονο, τιμά το παρελθόν κοιτώντας το μέλλον!
«Όταν συνεργούμε, πάντα κάτι καλό προκύπτει. Επίσης, όταν καινοτομούμε. Όταν συνδυάζουμε αταίριαστα εκ πρώτης όψεως, πράγματα, χώρους, ιδέες, τέχνες, αλλά στην πραγματικότητα απολύτως συγγενή.
Στην προκειμένη περίπτωση συνδυάσαμε αυτό που έλεγε ο Μέγας Αλέξανδρος το ζειν και το ευ ζειν. Για το ζειν είναι το αλεύρι για το ευ ζειν το θέατρο, εδώ μέσω των κοστουμιών του, μερικά εκ των οποίων μπορούν να σταθούν ως αυτοτελή έργα τέχνης.
Και ο Μύλος του Παππά ως αλευροβιομηχανία είναι μάρτυρας της ιστορίας της πόλης και ως κύτταρο πολιτισμού κομμάτι του πολιτισμού της, που συνεχίζει να γράφει ιστορία, τότε παράγοντας αλεύρι την πρώτη ύλη για το πιο σημαντικό τρόφιμο το ψωμί, και σήμερα, παράγοντας τέχνη, με το μπαλέτο, τη Φιλαρμονική, τον δημοτικό κουκλοθίασο, το Μουσείο Κούκλας, το Θεσσαλικό Θέατρο και το Μουσείο Σιτηρών και Αλεύρων.
Ακόμα, τις καλλιτεχνικές ομάδες που φιλοξενούνται στο κεντρικό κτίριο, το ΣΜΟΥΘ, η OFF ART, η φωτογραφική ομάδα fplus κ.λπ. Κι εδώ, λειτουργούμε ως συγκοινωνούντα δοχεία. Το Θεσσαλικό έχει συνεργαστεί με τον Κουκλοθίασο, το Μουσείο με το μπαλέτο και με τις ομάδες του Μύλου κ.ο.κ. Και τώρα το Μουσείο Σιτηρών με το Θεσσαλικό Θέατρο.
Για να μας δείξουν τις δύο όψεις της ανθρώπινης φύσης, την ύλη και το πνεύμα, την τροφή και την τέχνη. Το ίδιο απαραίτητα στη ζωή μας. Χωρίς την τροφή δεν υπάρχει η ζωή, χωρίς την τέχνη η ζωή είναι αφόρητη. Πιστεύω πως δεν υπάρχει πιο σωστό σκηνικό για τα κοστούμια του θεάτρου μας, αριστουργήματα σπουδαίων καλλιτεχνών όπως ο Ζιάκας, η Παπαντωνίου, ο Κατρανίτσας και οι νεότερες Μανωλοπούλου και Στρούλια, από τα μηχανήματα του Μύλου του Παππά, από το Μουσείο Σιτηρών και Αλεύρων» τόνισε μεταξύ άλλων.
Η καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεσσαλικού Θεάτρου κ. Κυριακή Σπανού έκανε λόγο για μια σπουδαία έκθεση, που περνά μηνύματα και αποδεικνύει ότι οι συνέργειες είναι κουλτούρα που έχει εμπεδωθεί στην πόλη και είναι πάγια πολιτική και του Θεσσαλικού Θεάτρου να έχει αυτήν την εξωστρέφεια σε συνέργειες με τους θεσμούς της πόλης και όχι μόνο. Όσον αφορά την έκθεση τόνισε: «Το θέατρο είναι μια πολυφωνική τέχνη και παίρνοντας ένα κομμάτι του και βάζοντάς το μέσα σε ένα μουσείο, δημιουργείς μια εγκατάσταση, που φωτίζει με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο το χώρο και τα εκθέματα. Το θεατρικό κοστούμι που από μόνο του είναι μια αφήγηση είναι ένα ρούχο, ένα δραματουργικό εργαλείο που αποτυπώνει πάντα μια εποχή, έναν τόπο, έναν χαρακτήρα και μια τεχνική ικανότητα. Το μήνυμα ότι είμαστε παρόντες πάντα, σε τόσο δύσκολες συγκυρίες είναι το πιο ισχυρό μήνυμα ότι ο πολιτισμός είναι το οξυγόνο μας».
Στη συνέχεια ακολούθησε ξενάγηση στην έκθεση από την επιμελήτρια κ. Κωνσταντίνα Κόντσα, την οποία φώτισαν με ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες η υπεύθυνη βεστιαρίου του Θεσσαλικού Θεάτρου κ. Νικολέτα Καΐση και η σκηνογράφος κ. Ανδρονίκη Τσαγκαράκου.
ΤΟ ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ
Το Θεσσαλικό Θέατρο δημιουργήθηκε το 1975 με πρωτεργάτες την ηθοποιό Άννα Βαγενά, τον ηθοποιό - σκηνοθέτη Κώστα Τσιάνο και τον ενδυματολόγο - σκηνογράφο Γιώργο Ζιάκα. Σκοπός τους ήταν να δημιουργήσουν ένα «λαϊκό θέατρο» για τον απλό θεατή στον τόπο καταγωγής τους. Από το 1983, με τον θεσμό των Δημοτικών Περιφερειακών Θεάτρων μετονομάστηκε σε ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Λάρισας, διαγράφοντας μια επιτυχημένη πορεία με σπουδαίες παραστάσεις του ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου. Το 1992 μεταστεγάστηκε στον Μύλο του Παππά και απέκτησε μόνιμη θεατρική στέγη.
Τα κοστούμια για τις πρώτες παραστάσεις είναι κυριολεκτικά γεννήματα της πόλης, αφού τα περισσότερα δημιουργήθηκαν από τοπικό δυναμικό. Στις πρώτες παραστάσεις, λόγω περιορισμένων οικονομικών πόρων, τα κοστούμια δημιουργήθηκαν με ελάχιστες πρώτες ύλες και διαθέσιμα μέσα, -επιβεβαιώνοντας την ευρηματικότητα και το ταλέντο των δημιουργών, αλλά και τη δεξιότητα που διαθέτουν οι ντόπιες, έμπειρες μοδίστρες. Στα επόμενα χρόνια, μια σειρά διακεκριμένων ενδυματολόγων συνεργάστηκαν με το Θεσσαλικό δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους μέσα από κοστούμια που άφησαν εποχή. Πολλά από τα κοστούμια της περιοδικής έκθεσης αποτελούν τον κορμό της συλλογής των ιστορικών κοστουμιών του βεστιαρίου του Θεσσαλικού Θεάτρου, παράλληλα με εκείνα που χρησιμοποιούνται ξανά για τις ανάγκες των εκάστοτε παραστάσεων.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΕΚΘΕΣΗΣ
Κωνσταντίνα Κόντσα, υπεύθυνη Μουσείου Σιτηρών και Αλεύρων-Επιμέλεια έκθεσης. Κυριακή Σπανού, καλλιτεχνική διευθύντρια Θεσσαλικού Θεάτρου. Νίκος Γεωργάκης, προϊστάμενος Θ.Θ. Νικολέτα Καΐση, υπεύθυνη Βεστιαρίου Θ.Θ. Ανδρονίκη Τσαγκαράκου, σκηνογράφος.
Κατασκευή διαδραστικού κοστουμιού έκθεσης: Νικολέτα Καΐση, δημιουργικό εντύπων και υπομνηματισμών έκθεσης: Γιάννης Πέτρου Οπτικοακουστικό υλικό έκθεσης: Παναγιώτης Μπαντικούδης, Φωτογράφιση: Κωνσταντίνος Φίτσιος. Για την έκθεση πολύτιμο υλικό αντλήθηκε από τον πρ. καλλιτεχνικό διευθυντή του Θ.Θ. Κ. Τσιάνο, τη θεατρολόγο Μάρθα Αρταπυρίδου, την πρ. υπεύθυνη βεστιαρίου Θ.Θ. Ρ. Τσικαρδώνη, τον τεχνικό σκηνής Θ.Θ. Χρ. Καράκη και τον οδηγό του Θ.Θ. Γ. Σδράνη.
