«Προλεγόμενες, Ιστορίες που ντύθηκε το σώμα». Η έκθεση που πρώτη φορά παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2020 στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, συνέχισε το ταξίδι της με μία ακόμα παρουσίαση της έκθεσης στην Αίθουσα Τέχνης «Θεόδωρος Στάμος» του Πνευματικού Κέντρου Λευκάδας και σε συνεργασία με το Ιστορικό Κέντρο Λευκάδιου Χερν, στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων «Μέρες Λευκάδιου Χερν 2021» που γίνονται κάθε χρόνο, τιμώντας τη γέννηση του Λευκάδιου Χερν στη Λευκάδα.
Η έκθεση παρουσιάστηκε υπό την Αιγίδα της Πρεσβείας της Ιαπωνίας στην Ελλάδα και στις επίσημες εκδηλώσεις παρευρέθηκε ο αξιότιμος κ. Πρέσβης Nakayama Yasunοri, ενώ μέρος της έκθεσης αυτής θα παρουσιαστεί τον Νοέμβριο του 2021 στο Echizen, Fukui, στην Ιαπωνία.
Στην έκθεση συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Μαρία Παπατζέλου/Βάγια Πολίτη (Γαλλία)/Everett Kennedy Brown (Κιότο)/Masashi Nakamura (Κιότο)/Σταύρος Παρχαρίδης. Επιμέλεια: Στυλιάνα Γκαλινίκη, αρχαιολόγος, προϊσταμένη Τμήματος Συλλογών Λίθινων, Τοιχογραφιών και Ψηφιδωτών ΑΜΘ και Μαρία Παπατζέλου, εικαστικός.Ιδέα: Μαρία Παπατζέλου, εικαστικός, Βάγια Πολίτη, εικαστικός. Οργάνωση και συντονισμός έκθεσης: Μ. Παπατζέλου / ΕΘΒΕ Μαίωτρον. Όπως αναφέρει η επιμελήτρια της έκθεσης Στυλιάνα Γκαλινίκη: «Το γυναικείο σώμα δημιουργείται αενάως από μύθους και παραδόσεις που το «ενδύουν» με κοινωνικούς ρόλους, απαγορεύσεις, προσταγές, υπερφυσικές δυνάμεις ή που «γυμνώνουν» επιθυμίες, όνειρα, αμφιβολίες, ανάγκες, δυνατότητες. Είναι ένα σώμα στο όριο, εκεί που συνήθως κρίνονται οι μεταβάσεις, γεννιέται η τέχνη και πλάθονται οι ιστορίες. Σε αυτές τις παλιές, σχεδόν αρχέγονες, ιστορίες για τη Γυναίκα δίνουν σώμα, ύλη και χώρο δύο γυναίκες εικαστικοί και συγγραφείς, η Βάγια Πολίτη και η Μαρία Παπατζέλου. Τα χειροποίητα εικαστικά βιβλία της Πολίτη με αφετηρία αρχαίες και σύγχρονες αναπαραστάσεις του θηλυκού και το χάρτινο γυναικείο κιμονό και οι ζώνες της Παπατζέλου, η οποία αφορμάται, ως ένας Λευκάδιος Χερν του καιρού μας, από την πλούσια ιαπωνική παράδοση, συνιστούν το καθένα με τον τρόπο του ένα δοκίμιο για την αναμέτρηση ή συμπόρευση του γυναικείου σώματος με τις κυρίαρχες αναπαραστάσεις που το αφορούν. Τα εικαστικά έργα τους αποτελούν τα ίδια αναπαραστάσεις του σώματος, που, αν και απόν, διεκδικεί τη ζώσα ύπαρξη στις ιστορίες που έχουν λεχθεί ερήμην του, αλλά και στις νέες που οι καλλιτέχνες δημιουργούν» σημειώνει ανάμεσα σε άλλα η κ. Γκαλινίκη.
Θανάσης Αραμπατζής
