Σκοπός να ελαφρύνει κάπως το έντονα θρησκευτικό συναίσθημα, να αγαλλιάσει και να ψυχαγωγήσει τους κατοίκους και τους επισκέπτες των πατρογονικών τους εστιών, να αναδείξει εκκλησιαστικά μνημεία. Με τον τρόπο αυτό επιδιώκεται να προβληθούν εξαιρετικοί θρησκευτικοί και πολιτισμικοί χώροι, ο επισκέπτης να γνωρίσει καλύτερα πανέμορφες τοποθεσίες της περιοχής και, συγχρόνως, να γίνει θεατής μιας σειράς ποιοτικών εκδηλώσεων που ταιριάζουν στους χώρους, τους αναβαθμίζουν και επιπλέον συμβάλλουν σ’ ένα πολιτιστικό διέξοδο.
Στους στόχους της φετινής διοργάνωσης προστίθεται και η συνπροσευχή του σεβασμιότατου μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνατίου με όλους τους συμμετέχοντες προς την Παναγιά, προκειμένου να απαλύνει τον πόνο των πιστών της Φθιώτιδος για την εκδημία του αγαπητού δεσπότη τους, Κυρού Νικολάου, δεδομένου ότι έχει αναλάβει ο ίδιος τοποτηρητής της Μητροπόλεως.
Ξεχωριστή σημασία για τον θεσμό έχει η πραγματοποίηση εκδήλωσης και πάλι στη Βελίκα του Δήμου Αγιάς μετά τη μεγάλη επιτυχία των προηγούμενων ετών, με την εκ νέου απαίτηση των κατοίκων και των πολυπληθών επισκεπτών της περιοχής, η οποία εκφράστηκε μέσω του Πολιτιστικού Συλλόγου Βελίκας «Ο Φιλοκτήτης» που είναι και συνδιοργανωτής.
Μεθαύριο Τετάρτη, λοιπόν, 7 Αυγούστου, στις 7:30 το απόγευμα, ο κ. Ιγνάτιος θα τελέσει την ιερά παράκληση στην Παναγία στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Βελίκας και, στη συνέχεια, με δωρεάν είσοδο για το κοινό, θα παρουσιαστούν παραδοσιακά τραγούδια στο ανοιχτό «Θέατρο Θάλασσας» στη θέση «Πλατανιά» στη Βελίκα, από την παραδοσιακή ορχήστρα «Ραστωδία», που αποτελείται από τον Θανάση Δραγάνη (ούτι – λαούτο), την Ελεάνα Βαρελά (στο τραγούδι), τον Ζήση Γεωργαλιό (στο κανονάκι), τον Στράτο Μεγκέ (στα κρουστά και στο τραγούδι), τον Αχιλλέα Τίγκα (πλαγίαυλος – νέυ) και Βασίλη Λεμονιά (στο βιολοντσέλο).
Θα είναι μαζί ο Ηλίας Λιαμής, καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης και ανώτερων θεωρητικών της μουσικής, που κατέχει και την προεδρία της Συνοδικής Επιτροπής Καλλιτεχνικών Εκδηλώσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος, κι ο εκπαιδευτικός και συγγραφέας Δημήτριος Καραβασίλης, όπου μετά από πέντε χρόνια πολύ όμορφων και συγκινητικών εκδηλώσεων, στο πλαίσιο των Αυγουστιάτικων Παρακλήσεων, θα δοκιμάσουν φέτος ένα διαφορετικό μίγμα μουσικής και λόγου, με κείμενα που θα αντλούν τα νοήματα από ποιήματα μεγάλων Ελλήνων ποιητών. Στόχος να αποδώσουν το πνεύμα της πρωτοβουλίας αυτής, δηλαδή την ανάδειξη του προσώπου της Παναγίας ως κυρίαρχης παρουσίας στην ελληνική παράδοση, αλλά και στη νεοελληνική ψυχοσύνθεση.
Κατά την εκδήλωση θα προσφερθούν σε όλους νηστίσιμες πίτες από τον Πολιτιστικό Σύλλογο.
Αυγουστιάτικες παρακλήσεις θα γίνουν, πλην της Βελίκας, στον Άγιο Βλάσιο και στη Μακρυνίτσα Πηλίου, στον Άγιο Δημήτριο Αλμυρού, αλλά και στον Βόλο, στον Ιερό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, στον Άγιο Στέφανο στον οικισμό Δημοσίων Υπαλλήλων και θα ολοκληρωθούν στην Ευαγγελίστρια της Νέας Ιωνίας.
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος «Απ’ όλα τα καλά του Αυγούστου, το πιο τρυφερό, το πιο λαχταριστό και λατρεμένο, είναι για τον ελληνικό λαό ο παραδοσιακός Δεκαπενταύγουστος, το “Πάσχα του καλοκαιριού”, όπως ονομάζεται. Παντού στην Ελλάδα, στη στεριά και στα νησιά, στα βουνά και στ’ ακρογιάλια, τούτο το “χαροποιόν πένθος”, όπως ονομάζει ο Φώτης Κόντογλου την Κοίμηση της Παναγίας, είναι ένα αυγουστιάτικο λαϊκό πανηγύρι, μια ξεχωριστή χαρά κι ευφροσύνη για όλους τους Έλληνες, καθώς συνδυάζει τη θρησκευτική κατάνυξη με το πάνδημο γιορτάσι.
Και βέβαια δεν είναι τόσο το γεγονός της Κοίμησης της Θεοτόκου, όσο κυρίως το πρόσωπο της Παναγίας, που έρχεται σαν μια ανάσα δροσιάς μέσα στον καυτό Δεκαπενταύγουστο και υποβάλλει και υποθάλπει τούτη την ξεχωριστή γιορταστική ευφροσύνη. Γιατί η Παναγιά είναι η πιο αγαπημένη και οικεία μορφή για τον ορθόδοξο ελληνισμό, η Μάνα του Θεανθρώπου, αλλά και η Μεγάλη Μάνα του κάθε ανθρώπου. Αυτή στην οποία εναποθέτουμε την “πάσαν ελπίδα μας”, τα βάσανα και τους καημούς μας. Η “μεσίτρια”, που μεταφέρει τα αιτήματά μας στον Μεγαλοδύναμο.
Η Υπέρμαχος Στρατηγός και η “σκέπη” των εθνικών μας δικαίων, η χαρά “πάντων των θλιβομένων”, η προστάτρια των αδικουμένων, η “βακτηρία” των τυφλών, των πεινασμένων η τροφή, των ορφανών η βοηθός, η επισκέπτρια των αρρώστων.
Είναι τόσο οικείος και τόσο προσωπικός ο δεσμός του κάθε πιστού με την Παναγιά, ώστε η Μακαρισμένη αυτή Μορφή να μην θεωρείται σαν κάτι το άυλο και υπερκόσμιο, αλλά σαν μια ζωντανή και γήινη φιλική παρουσία, που έχει μάλιστα το δικό της όνομα και που ξεχωρίζει από τις άλλες... Παναγίες, όπως ακριβώς ξεχωρίζει η μάνα του κάθε πιστού από τις άλλες μανάδες.
Έτσι δεν υπάρχει πόλη ή χωριό μέσα στην ελληνική επικράτεια, χωρίς κάποιο ναό αφιερωμένο στη χάρη της, ενώ η ίδια η “συντρέχτρα” Παναγιά, ανάλογα ακριβώς με το είδος της χάρης αυτής, που, σύμφωνα με τη λαϊκή πίστη, την παρέχει πρόθυμα και καλοσυνάτα στους προσφεύγοντες στη βοήθειά της, αλλά κι ανάλογα και μ’ ένα πλήθος άλλα χαρακτηριστικά της μορφής και της όποιας άλλης ιδιότητάς της, παρουσιάζεται με ποικίλα πρόσωπα κι ανάλογα ποιητικά ονόματα που της χάρισε μέσα στους αιώνες η ευλάβεια, η τρυφερότητα, η αφοσίωση αλλά και η πλούσια φαντασία του λαού μας.
Λένε πως σε κάθε 100 εκκλησιές οι 80 είναι αφιερωμένες στην Παναγιά και πως υπάρχουν πάνω από 1.000 ονόματα που της χάρισε στο διάβα του χρόνου ο βαθιά θρησκευόμενος λαός μας. Ονόματα που σε κάποιο βαθμό τα πιο πολλά υποδηλώνονται και μέσα από την εικονογράφηση της κάθε Παναγιάς, όπως την “είδε” ή την οραματίστηκε και ο κάθε αγιογράφος.
Τούτες οι αναρίθμητες και κατάσπαρτες στον ελληνικό χώρο “Παναγιές” είναι που δίνουν σε κάθε γωνιά του τόπου μας το θρησκευτικό στίγμα αλλά και το ιδιαίτερο εκείνο λυρικό χρώμα ενός κατ’ εξοχήν ελληνικού Δεκαπενταύγουστου, σφραγισμένου με την απαντοχή της Πρώτης και αξεπέραστης Μάνας, που πονεμένη γαλουχεί στον κόρφο της, μαζί με το “άκακο θύμα” – για να θυμηθούμε τον Βάρναλη – τον Θεάνθρωπο γιο της, αλλά και τον καθένα που προσπέφτει στη Χάρη της.
Έτσι η Παναγιά κυριαρχεί απ’ άκρη σ’ άκρη στον ελληνικό χώρο, μα πάνω απ’ όλα κυριαρχεί στην καρδιά του Έλληνα πιστού, που, θεωρώντας τη σχέση του με την Παναγία σαν σχέση μάνας και τέκνου, δηλώνει, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, με “ζηλωτική αμετροέπεια”, πως “η Παναγιά είναι δική μας” ή “η Παναγιά είναι μαζί μας”. Ο λαός μας, προς επίρρωση τούτης της στέρεας πίστης του, επικαλείται ένα πλήθος παλιών και νεότερων σωτήριων για τη χώρα μας και τους ανθρώπους της επεμβάσεων της Μεγαλόχαρης. Κι ένα μεγάλο μέρος του λαού μας θεωρεί ίσως και σήμερα πως η Παναγία, και μόνη αυτή, ως Εθνική μας Μητέρα, μπορεί να λυτρώσει τον ελληνικό λαό από τη σημερινή δεινή κρίση (κρίση οικονομική, αλλά και κρίση των ηθικών αξιών) που τον ταλανίζουν.
Οι “Αυγουστιάτικες Παρακλήσεις 2019” θα κατακλύσουν και φέτος, για 6η συνεχόμενη χρονιά, τις καταπράσινες πλαγιές του Πηλίου και της Όσσας, τα εξωκλήσια και τις αυλές των Ιερών Ναών των πόλεων με ύμνους αλλά και παραδοσιακά τραγούδια γεμάτα πίστη στο πρόσωπό Της, που θα συμβάλλουν από κοινού στο πλημμύρισμα του νου και της καρδιάς από τη χαρά και του φετινού “Πάσχα του καλοκαιριού”».
ΑΓΙΑ (Γραφείο «Ε»)
Του Νίκου Γουργιώτη
