Στο Δημοτικό Ωδείο της Λάρισας, οι φιλόμουσοι είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν ένα πρόγραμμα αντιπροσωπευτικό του πνεύματος εκείνης της εποχής (17ος και πρώτο μισό του 18ου αιώνα) όπου κυριαρχούν η αντιπαράθεση έντονων συναισθημάτων, η γεμάτη πάθος έκφραση, ο άκρατος λυρισμός αλλά και η εκρηκτική δεξιοτεχνία, με έργα της πρώιμης περιόδου του μπαρόκ, στροφικά τραγούδια γύρω από τον έρωτα, τις χαρές αλλά και το γλυκό του μαρτύριο.
Το ρεπερτόριο ήταν εστιασμένο κυρίως σε Ιταλούς συνθέτες, μεταξύ των οποίων και κάποιοι από τους πιο εμβληματικούς της περιόδου αυτής, όπως ο Κλάουντιο Μοντεβέρντι, ο Αρκάντζελο Κορέλλι, ο Αντόνιο Βιβάλντι και ο Γκ.Φ. Χαίντελ. Ειδικά γι’ αυτή τη συναυλία, στήθηκε στη σκηνή του Δημοτικού Ωδείου, ένα τσέμπαλο, πληκτροφόρο όργανο που προϋπήρχε του πιάνου και αποτελούσε βασικότατο όργανο στην εκτέλεση της μουσικής του μπαρόκ. Το δεύτερο μέρος της συναυλίας, ήταν αφιερωμένο στο είδος που γεννήθηκε εκείνη την εποχή, την όπερα. Άριες από όπερες του Χαίντελ και του Βιβάλντι - γεμάτες άλλοτε από άκρατο λυρισμό κι άλλοτε από εκρηκτική δεξιοτεχνία, ενθουσίασαν το ακροατήριο, που χάρισε στους πρωταγωνιστές της βραδιάς το θερμό του χειροκρότημα.
