Τη δεύτερη ημέρα της έκθεσης, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση-βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου με τίτλο «Από τη μαχητική πείρα των μπολσεβίκων», έκδοση που είναι αφιερωμένη στα 100 χρόνια από την Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση.
Την παρουσίαση έκανε το μέλος της Τομεακής Επιτροπής Λάρισας Κατερίνα Γκρίμπα. Την εκδήλωση παρακολούθησαν με ενδιαφέρον μέλη και φίλοι του Κόμματος, ενώ μετά την εισηγητική παρουσίαση ακολούθησαν ερωτήσεις και προβληματισμοί.
Στην παρουσίασή της η Κατερίνα Γκρίμπα, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι η έκδοση «Από τη μαχητική πείρα των μπολσεβίκων» «έγινε με αφορμή τα 100 χρόνια από τη νίκη της Οχτωβριανής Επανάστασης. Περιλαμβάνει κείμενα του Λένιν της περιόδου 1905-1917, που γράφτηκαν ως άρθρα για τον Τύπο της εποχής, αλλά και ως προτάσεις - εισηγήσεις και αποφάσεις κομματικών σωμάτων των μπολσεβίκων. Στο σύνολό τους, φωτίζουν αρκετές ιστορικές πτυχές της θεωρητικής και της πρακτικής δράσης των μπολσεβίκων, από τη συγκρότησή τους ως επαναστατικό ρεύμα στο 2ο Συνέδριο του ΣΔΕΚΡ το 1903 μέχρι και τη νίκη της Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης το 1917.
Τα κείμενα της συλλογής έχουν επιλεγεί με κριτήριο να φέρουν τον αναγνώστη και την αναγνώστρια σ' επαφή με τη σχετικά λιγότερο γνωστή πτυχή της πάλης των μπολσεβίκων: Την οργανωτική ετοιμότητα στο καθήκον καθοδήγησης της ένοπλης επαναστατικής εξέγερσης για την κατάκτηση της εξουσίας, την πρακτική και τεχνική υποδομή τόσο των μπολσεβίκων όσο και μιας ευρύτερης δύναμης εργατών, αποφασισμένων ν' αποτελέσουν τη δύναμη κρούσης της επανάστασης.
Ίσως σε εμάς να φαντάζει εκείνη η εποχή μακρινή και ξένη προς τη σημερινή καθημερινότητα. Η αλήθεια είναι πως διαφέρει αρκετά μόνο στο ότι στη Ρωσία του 1905-1917 δεν είχε στερεωθεί ένα ολοκληρωμένο αστικό πολιτικό εποικοδόμημα, με τους ανάλογους εκσυγχρονισμένους μηχανισμούς εξαγοράς και κυρίως ενσωμάτωσης… Τα συμπεράσματα που εξάγονται από τα κείμενα της συλλογής δεν αναιρούνται σε καμία περίπτωση από τις όποιες διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των δύο περιόδων, τόσο σε επίπεδο συνθηκών όσο και σε επίπεδο συσχετισμού δύναμης.
Τα διδάγματα της Σοσιαλιστικής Επανάστασης και οικοδόμησης είναι πολλά. Η απελευθέρωση της εργατικής δύναμης από τη μισθωτή σκλαβιά της, συμπαρασύρει μαζί της το σύνολο των εκμεταλλευμένων του καπιταλισμού, που με αυτές τις νέες πια σχέσεις, οργανώνει και φτιάχνει τη ζωή του. Έτσι, γεννήθηκε ο σοβιετικός άνθρωπος που χάρηκε στη ζωή του όσα σήμερα, 100 χρόνια μετά αποτελούν ζητούμενο για την εργατική τάξη.
Η δύναμη των νέων μη εκμεταλλευτικών σχέσεων, εντυπωσιάζει ακόμη περισσότερο αν σκεφτούμε το γενικό πλαίσιο από το οποίο εκκινούσε η Ρωσία του 1917: εκτεταμένα ανειδίκευτη εργατική δύναμη, γενικευμένος αναλφαβητισμός, βαθιά ανισομετρία, λόγω και της αχανούς έκτασής της, προκαπιταλιστικές επιβιώσεις. Ασφαλώς τα πρώτα χρόνια ιμπεριαλιστική περικύκλωση, και εμφύλιος πόλεμος».
Η βιβλιοπαρουσίαση έκλεισε με τα λόγια του Λένιν: «Εμείς αρχίσαμε αυτό το έργο. Πότε ακριβώς, σε πόσο χρονικό διάστημα, οι προλετάριοι ποιανού έθνους θα αποτελειώσουν το έργο αυτό δεν είναι το ουσιαστικό ζήτημα. Το ουσιαστικό είναι ότι ο πάγος έσπασε, ο δρόμος άνοιξε, ότι ο δρόμος χαράχτηκε».
