Στο πλαίσιο αυτών των εκδηλώσεων μεταξύ άλλων την περασμένη Παρασκευή έγινε στο Λαογραφικό – Ιστορικό Μουσείο Αμπελακίων η αναβίωση της μεθόδου της παραδοσιακής βαφής των νημάτων από τις κυρίες Δήμητρα Στρούλιου, Βούλα Χασάπη, Αγλαΐα Ολυμπίσιου και Ευανθία Ανδρεοπούλου – Τσεργά. Στη συνέχεια ο δραστήριος πρόεδρος του μουσείου κ. Ανδρέας Τσεργάς πραγματοποίησε ξενάγηση στο χώρο.
Τα Αμπελάκια, σε έναν υπέροχο τόπο που γνώρισε ένδοξες εποχές οικονομικής και πολιτιστικής ακμής, που αποτέλεσε μια σειρά δεκαετιών φάρο ιδεών και γραμμάτων, αφήνοντας το αποτύπωμα σε κτίρια και βιβλία μαρτυρίες και ευεργετήματα μεγάλων ανθρώπων, σε αυτό το χωριό των Αμπελακίων που σε πολύ δύσκολα χρόνια του ελληνισμού κατάφερε να ακουστεί το όνομά του σε όλη την Ευρώπη, οι σύγχρονοι Αμπελακιώτες ζουν και αναπνέουν σήμερα περήφανοι για το ένδοξο παρελθόν.
Η επιδίωξη του Συλλόγου ήταν να επιτευχθεί μέσα από τα εκπαιδευτικά σεμινάρια ζωγραφικής, γλυπτικής, κεραμικής, μουσικής, δημιουργικής γραφής και ποίησης όχι μόνο να ψυχαγωγήσουν τους κατοίκους και τους επισκέπτες, αλλά να ενεργοποιηθούν οι πολίτες συμμετέχοντας δημιουργικά και τις δέκα ημέρες των εκδηλώσεων.
Επίσης επιλέχθηκε, οι εκδηλώσεις-σεμινάρια να λαμβάνουν χώρο σε διάφορα σημεία του χωριού, ώστε να βιώσει ο συμμετέχων μια πορεία στην τέχνη μέσα στα πλακόστρωτα σοκάκια, καταλήγοντας σε κτίρια μνημεία αποκτώντας εμπειρία ολοκληρωμένη.
Η ΒΑΦΗ ΑΠΟ ΤΟ ΡΙΖΑΡΙ
Οι κάτοικοι των Αμπελακίων βρήκαν το μυστικό της ευημερίας στη ρίζα από ένα χόρτο που το έλεγαν ριζάρι.
Από το ριζάρι έφτιαξαν ένα μοναδικό για την εποχή πορφυρό χρώμα, το «κόκκινο της Ανατολής» και με αυτό με την κατάλληλη επεξεργασία έβαφαν τα νήματα τα οποία μέσω του πρώτου συνεταιρισμού στον κόσμο τα πωλούσαν στην Ευρώπη του 18ου αιώνα. Αυτή η εξέλιξη είχε ως γεγονός τα Αμπελάκια να δημιουργήσουν πλούτο. Ένας πλούτος που κρατάει ακόμα μέσα την κληρονομιά, την ιστορία και τον πολιτισμό, αλλά και μέσα από τα παλιά αρχοντικά που διασώθηκαν, όπως και αυτό του Γεωργίου Σβαρτς.
Του Κώστα Τσόλα
Φωτ.: Λ. Τζέκας
