Για τη ζωή, τις σπουδές, για την ενασχόλησή του με την πολιτική, για την φροντίδα που έδειχνε για το γηροκομείο της πόλης αλλά και τη μεγάλη αγάπη που εξέφραζε για τη Λάρισα μέσα από το συγγραφικό του έργο στην «Ελευθερία» αλλά και στα βιβλία του ο Γιώργος Ζιαζιάς μίλησε η πρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Βιβλιοθήκης Ιουλία Κανδήλα. «Με ποικίλα θέματα, κοινωνικά, οικονομικά, θέματα που έχουν σχέση με την καθημερινότητα μοναδικά δοσμένα από τον Γιώργο Ζιαζιά», ανέφερε η κ. Κανδήλα για να προσθέσει ότι «στόχος του ήταν να περισώσει όσα περισσότερα μπορούσε από την παλιά Λάρισα. Είναι ο ερασιτέχνης ιστορικός, ο ιστοριοδίφης, ο ιστορικός της Κυριακής. Εγώ το κατέγραψα εσείς ψάξτε το περισσότερο συνήθιζε να λέει, καθώς δεν παρέθετε πηγές».
Την τιμητική διάκριση για τον Γεώργιο Ζιαζιά παρέλαβε η κόρη του Κατερίνα Ζιαζιά – Σουφλιά η οποία μίλησε για τον πατέρα της.
«Αποτυπώματα σημαντικά και πολύτιμα, όχι μόνο ευδιάκριτα (έτσι έλεγε ότι πρέπει να είναι) άφησε ο Εσδράς Μωυσής», είπε ο γιατρός Γιάννης Σάπκας για να προσθέσει ότι η αγάπη του για τη συγγραφή γεννήθηκε «από την πρώτη ημέρα του πολέμου, όταν κράτησε ένα ημερολόγιο για τα περιστατικά και συμβαίνοντα στη Λάρισα. Κατέγραφε τους συναγερμούς, τα καταφύγια, τις επιδρομές των αεροπλάνων μέχρι τον μεγάλο σεισμό την 1η Μαρτίου 1941. Η φονική επιδρομή με 50 νεκρούς. Η αντίσταση. Η απελευθέρωση βρίσκει την εβραϊκή κοινότητα λεηλατημένη και βαριά τραυματισμένη από την λαίλαπα του ναζισμού. Μετρά ερείπια, νεκρούς και επιζώντες. Πρέπει να σταθεί ξανά όρθια και ο νεαρός Εσδράς βοηθά με όλες του τις δυνάμεις. Γράφει ενημερωτικά δελτία της Κοινότητας προς την εφημερίδα Εβραϊκή Εστία. Αυτά είναι τα πρώτα του γραπτά στον δημόσιο».
Την τιμητική διάκριση παρέλαβε η σύζυγός του κ. Ρίτα Μωυσή.
Για τη διαδρομή και το έργο του υπεραιωνόβιου Λάζαρου Αρσενίου μίλησε η κ. Βανέσα Μπακάλη, ξεκινώντας από την παιδική του ηλικία, την ενασχόλησή του με τη δημοσιογραφία, τη γνωριμία του με τον Θεοφύλακτο Παπακωνσταντίνου έμπειρο δημοσιογράφο της εφημερίδας «Πρωία» αλλά και με τον Γιώργο Ζωίδη. «Τον Αύγουστο του 1940 επιστρατεύτηκε με ατομική πρόσκληση, παρουσιάστηκε στο 4ο σύνταγμα του Πεζικού Λάρισας, στις 19 Νοεμβρίου 1940 τραυματίστηκε στα μαλακά του λάρυγγα από διαμπερές τραύμα στη μάχη του χωριού Κοστίβετσι, μένει στο Μέτωπο, παίρνει μέρος σε μάχες και το τάγμα του είναι το τελευταίο που εγκαταλείπει τη Βόρειο Ήπειρο. Εντάχθηκε στο ΕΑΜ και το 1949 συνελήφθη. Τον Μάη του ’51 πέρασε από το έκτακτο στρατοδικείο της Λάρισας για τη συμμετοχή του στο αντάρτικο κατά τον εμφύλιο. Με τη διαμεσολάβηση του Τάκη Γεωργίου των «Θεσσαλικών Νέων» και παρέμβαση του τότε υπουργού συντονισμού Γεωργίου Καρτάλη, οι οποίοι έκριναν ότι ως ικανός και έμπειρος δημοσιογράφος είναι χρήσιμος για το νεοσύστατο κεντροαριστερό κόμμα της ΕΠΕΚ τιμωρήθηκε από το στρατοδικείο μόνο με τρία χρόνια φυλάκιση με πενταετή αναστολή. Από τότε και ως τον Απρίλιο του 1967 που την εφημερίδα έκλεισε η χούντα, εργάστηκε με το ίδιο αντικείμενο στα «Θεσσαλικά Νέα» της Λάρισας και συνεχίζει το ταξίδι του στη δημοσιογραφία.
Προϊόν του πολυετούς μόχθου του είναι το ογκώδες συγγραφικό του έργο, αναφερόμενο στην νεότερη και σύγχρονη Ιστορία κατ’ εξοχήν της Θεσσαλίας, με αναγκαίες προεκτάσεις στους γειτονικούς χώρους», ανέφερε μεταξύ άλλων η κ. Βανέσα Μπακάλη.
Την τιμητική διάκριση στον Λάζαρο Αρσενίου παρέδωσε ο δικηγόρος Γιάννης Διαμαντής. Ευχαριστώντας για την τιμή που του έγινε, ο κ. Αρσενίου επέλεξε να μιλήσει για τα γεγονότα της νύχτας της απελευθέρωσης της Λάρισας 23 – 24 Οκτωβρίου 1944 ως γραμματέας τότε του ΕΑΜ.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν ο μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου σεβ. Ιγνάτιος, ο Ραβίνος Λάρισας Ηλίας Σαμπετάι, περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι, ενώ τη συντόνισε ο επίτιμος σχολικός σύμβουλος Θωμάς Μπεχλιβάνης.
Ζωή Παρμάκη
