Τα έργα που θα εκτελεστούν:
Η ουβερτούρα «Ελεύθερος Σκοπευτής» του Βέμπερ
Με τον «Ελεύθερο Σκοπευτή», ο σύγχρονος σχεδόν του Μπετόβεν, Καρλ Μαρία φον Βέμπερ, έγινε ο θεμελιωτής της γερμανικής ρομαντικής όπερας. Ο «Ελεύθερος Σκοπευτής» ήταν πρωτοποριακός στην εποχή του για την ασυνήθιστη ενορχήστρωση, τις χρωματικές αρμονίες και την έμφαση στο υπερφυσικό στοιχείο και το μύθο, σαν μέσα για να προβληθούν ηθικά και φιλοσοφικά μηνύματα.
Η 1η Σουίτα «Πέερ Γκυντ», του Γκριγκ n.1 , op. 46
Ο Έντβαρντ Γκριγκ είναι διακεκριμένος Νορβηγός μουσουργός, από τους ιδρυτές της νορβηγικής εθνικής σχολής. Μαζί με τον δραματουργό Ερρίκο Ίψεν και τον ζωγράφο Έντβαρντ Μουνκ («Η Κραυγή»), αποτελούν τους τρεις σπουδαιότερους πολιτιστικούς πρεσβευτές της χώρας των φιόρδ. Η μουσική του Γκριγκ είναι βαθιά ριζωμένη στη νορβηγική λαϊκή παράδοση. Εντάσσεται στη ρομαντική παράδοση και χαρακτηρίζεται από τον εκλεπτυσμένο λυρισμό της. Τα πιο δημοφιλή του έργα είναι η λυρική σουίτα «Πέερ Γκυντ» που συνέθεσε για το ομώνυμο θεατρικό έργο του Ίψεν και το «Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα σε λα ελάσσονα».
Δύο Σλάβικοι χοροί του Ντβόρζακ, σε μι και σολ ελάσσονα
Ο 'Aντονιν Ντβόρζακ ανάμεσα στους Τσέχους συνθέτες είναι εκείνος που ακούγεται συχνότερα. Η μουσική του ξεχωρίζει για τον πλούτο και τη μελωδική ευρηματικότητα, η οποία παραπέμπει συχνά στις ρίζες του λαού, με το έντονο ρυθμικό στοιχείο και την πολύχρωμη ενορχήστρωση. Ο Ντβόρζακ υιοθέτησε από τη Σλαβική μουσική τους αρχαϊκούς αρμονικούς ήχους, τις παράξενες μετατροπίες, και έναν ολόκληρο καινούργιο πλούτο ρυθμών και μελωδικών γυρισμάτων. Τα έργα του Ντβόρζακ όπως οι Σλαβικοί Χοροί, Σλαβικές Ραψωδίες, Κουαρτέτο για Έγχορδα σε μι ύφεση μείζονα, Τρίο για Πιάνο ‘Dumky’ και πολλά άλλα, αποδεικνύουν περίτρανα αυτή τη σλαβική έμπνευση.
Clair de Lune του Ντεμπισί
Ο Κλοντ Ντεμπισί δεν είναι μόνο ένας από τους γνωστότερους Γάλλους συνθέτες, αλλά και μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της δυτικής μουσικής, σηματοδοτώντας το πέρασμα από τη ρομαντική εποχή στη μοντέρνα μουσική του 20ού αιώνα.
Μπολερό του Ραβέλ
Η σύνθεση του Μπολερό είναι επηρεασμένη από τον ισπανικό λαϊκό χορό του 20ου αιώνα Μπολερό. Το έργο αυτό γράφτηκε για μπαλέτο, μετά από παράκληση της Ρωσίδας χορεύτριας Ίντα Ρουμπινστάιν. Είναι το πιο γνωστό του έργο, αν και ο ίδιος το θεωρούσε ασήμαντο. Ο συνθέτης εισάγει ένα ένα τα όργανα της ορχήστρας μέσα από τη συχνή επανάληψη του κυρίως θέματος. Στο μπολερό χρησιμοποιεί ένα θέμα που χτίζει σταδιακά τη μελωδία μέσα από μια αρμονική και ορχηστρική εναλλαγή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ανάδειξη της πολυμορφίας και πολυχρωμίας των μουσικών οργάνων της ορχήστρας.
Διευθύνει ο Χρήστος Κτιστάκης.
