Συγκριτικά με τον Σεπτέμβριο του 2024 οι ακάλυπτες επιταγές αυξήθηκαν κατά 40%, ενώ το συνολικό ποσό σημείωσε ακόμα μεγαλύτερη αύξηση, ξεπερνώντας το 77%.
Η σύγκριση με τον Οκτώβριο του 2023 αποκαλύπτει ακόμα μεγαλύτερες διαφορές. Ο αριθμός των ακάλυπτων επιταγών αυξήθηκε κατά 40,5%, ενώ το ποσό υπερδιπλασιάστηκε, καταγράφοντας άνοδο 105%. Για το διάστημα Ιανουαρίου-Οκτωβρίου 2024 οι ακάλυπτες επιταγές ανήλθαν συνολικά σε 4.019, με συνολική αξία που άγγιξε τα 89 εκατ. ευρώ.
Αντίθετα, οι απλήρωτες συναλλαγματικές παρουσίασαν διαφορετική εικόνα. Τον Οκτώβριο του 2024 καταγράφηκαν 509 συναλλαγματικές, με συνολική αξία 1,34 εκατ. ευρώ. Παρά την αύξηση κατά 5,8% στον αριθμό τους σε σχέση με τον Σεπτέμβριο, η συνολική αξία τους μειώθηκε σημαντικά κατά 34%. Σε σχέση με τον Οκτώβριο του 2023, παρατηρήθηκε μείωση τόσο στον αριθμό των συναλλαγματικών (-13,6%) όσο και στο συνολικό ποσό (-17,4%). Συνολικά, για το δεκάμηνο του 2024, οι απλήρωτες συναλλαγματικές έφτασαν τις 5.164, με την αξία τους να ανέρχεται σε 11,7 εκατ. ευρώ.
Η αύξηση των ακάλυπτων επιταγών, παρά την ανάπτυξη της οικονομίας, υποδεικνύει ότι η θετική πορεία δε διαχέεται ισότιμα σε όλες τις επιχειρήσεις και τους κλάδους. Αν και συνολικά η οικονομία παρουσιάζει πρόοδο, παράγοντες, όπως η άνοδος των επιτοκίων, τα υψηλότερα λειτουργικά κόστη και η περιορισμένη πρόσβαση σε τραπεζική χρηματοδότηση, επηρεάζουν αρνητικά πολλές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.
Οι αυστηρότεροι όροι δανεισμού και η διστακτικότητα των τραπεζών να χορηγούν ρευστότητα σε επιχειρήσεις με αυξημένο ρίσκο οδηγούν σε χρηματοδοτικό κενό, αναγκάζοντας αρκετές εταιρείες να στηριχθούν σε επισφαλείς πρακτικές πληρωμών, όπως η έκδοση ακάλυπτων επιταγών. Επιπλέον, η αύξηση του κόστους ενέργειας, πρώτων υλών και μισθών μειώνει τα περιθώρια κέρδους, δυσχεραίνοντας την έγκαιρη εξόφληση υποχρεώσεων. Παράλληλα, η άνιση κατανομή της ανάπτυξης ενισχύει τις πιέσεις σε κλάδους που δεν επωφελούνται εξίσου, δημιουργώντας ανισορροπίες στις ροές πληρωμών.
Ενδεικτική είναι η αλυσίδα καθυστερήσεων στις πληρωμές μεταξύ συνεργαζόμενων επιχειρήσεων, που συχνά οδηγεί σε αδυναμία κάλυψης εκδοθεισών επιταγών. Το τραπεζικό σύστημα φαίνεται να παίζει κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση αυτής της τάσης, καθώς η συγκρατημένη του στάση στη χορήγηση χρηματοδοτήσεων περιορίζει τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας. Συνεπώς, η αύξηση των ακάλυπτων επιταγών δεν αποτελεί μόνο ένδειξη πίεσης για τις επιχειρήσεις, αλλά και πρόκληση για το τραπεζικό σύστημα.