Του Δημήτρη Βάλλα
Τα πάνω κάτω έρχονται για φέτος στις εκλογές της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας καθώς αυτές για τα παραρτήματα ουσιαστικά «καταργούνται» και τα Διοικητικά Συμβούλια θα διορίζονται από τη κεντρική διοίκηση των Αθηνών...
Το γεγονός αυτό έχει δημιουργήσει έντονες αντιδράσεις στο παράρτημα της Λάρισας που με 1360 περίπου μέλη του είναι από τα μεγαλύτερα της Ελλάδος που σε μια ένδειξη «βουβής διαμαρτυρίας» δεν κατεβάζει φέτος υποψήφιους στις εκλογές , περιμένοντας τους διορισμούς...
Βέβαια το θέμα στις Ενώσεις των Αποστράτων είναι πολύπλοκο και χρήζει εξηγήσεων για να γίνει κατανοητό..
Οι εκλογές για την Κεντρική Διοίκηση καθιερώθηκαν το 1992 , ενώ μέχρι τότε τη διοίκηση διόριζε ο εκάστοτε υπουργός Άμυνας. Για τα παραρτήματα που είναι 10 στην Ελλάδα ενώ δεν προβλέπονταν εκλογές οι εκάστοτε εκλεγμένες διοικήσεις σε κεντρικό επίπεδο με αποφάσεις των Δ.Σ. επέτρεπαν τη διεξαγωγή τους σε άτυπη βέβαια μορφή σεβόμενοι όμως το αποτέλεσμα και τη βούληση των ψηφοφόρων ορίζοντας τους εκλεγμένους μέλη των Δ.Σ. των παραρτημάτων.
Με μεγάλη παράδοση στις δημοκρατικές διαδικασίες και η ΕΑΑΑ Λάρισας που και με τους παλιούς της προέδρους είχε αγωνιστεί για αυτό.
Αγανακτισμένοι απόστρατοι της Λάρισας μιλούν στην «Ε» για αναχρονιστικές πρακτικές άλλων εποχών που αναβιώνουν , ενώ θεωρούν αδιανόητο να μην αποφασίζουν οι τοπικές κοινωνίες και για αυτές να αποφασίζει η... Αθήνα.
Έτσι στις εκλογές που προγραμματίζονται για τις 15 Νοεμβρίου δεν θα υπάρχουν για το παράρτημα της ΕΑΑΑ Λάρισας υποψηφιότητες, για πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια.
Τώρα βέβαια για το πού βρίσκεται η... «ταμπακέρα» είναι εύκολο να το αντιληφθεί κανείς καθώς είναι χρόνια η διαμάχη στους κόλπους της Πολεμικής Αεροπορίας των διαφόρων σχολών που διαρκεί και στην αποστρατεία...
«Δεν έχουν καταλάβει, θα μας πει απόστρατος, πολλοί υψηλόβαθμοι συνάδελφοί μου ότι είναι απόστρατοι πλέον και απλοί πολίτες και θέλουν ακόμα και στην πολιτική τους ζωή να μας επιβάλλουν τη στρατιωτική ιεραρχία»... Τις αντιδράσεις προκάλεσε η πρόσφατη ανακοίνωση των εκλογών που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα των αποστράτων «Ηχώ των Αιθέρων» και όπου αναφέρονταν ότι:
«Τα Παραρτήματα εφόσον το επιθυμούν, κατά την κρίση τους και με δική τους ευθύνη, όποτε επιθυμούν, μπορούν να προβούν σε σφυγμομετρήσεις, με ενιαία ψηφοδέλτια που οι υποψήφιοι θα τίθενται με αλφαβητική σειρά, με τον τρόπο που επιθυμούν, εφόσον τα υποψήφια μέλη είναι πάνω από οκτώ (8), και χωρίς την επιβάρυνση του Προϋπολογισμού των Παραρτημάτων. Τα αποτελέσματα των σφυγμομετρήσεων αυτών μαζί με τα βιογραφικά των υποψηφίων, θα τίθενται υπόψη του Δ.Σ./ΕΑΑΑ, το οποίο εφόσον επιθυμεί θα τα λαμβάνει υπόψη ή όχι, για τον διορισμό των Δ.Σ των Παραρτημάτων, σύμφωνα με το Ν.1911/1990».
Το γεγονός προκάλεσε μαζικές απαντήσεις στο διαδίκτυο...
Ο αντιπτέραρχος ε.α. Σπύρος Καβούρης και μέλος του κεντρικού Δ.Σ. διαφωνώντας αναφέρει χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων:
«Προκαλεί πράγματι πολλά ερωτηματικά η συγκεκριμένη τοποθέτηση καθώς ο καθένας γνωρίζει το νομοθετικό πλαίσιο και τον άψογο τρόπο με τον οποίο διεξάγονται οι άτυπες εκλογές στα παραρτήματα από το 1992. Είναι αυτονόητο ότι αυτή η πρακτική αποτελεί μέρος του εθιμικού δικαίου και της κουλτούρας της Ένωσής μας. Προάγει τις δημοκρατικές διαδικασίες και την ποιότητα της διοίκησης της ΕΑΑΑ καθώς οι τοπικές κοινωνίες γνωρίζουν πολύ καλύτερα τα πρόσωπα εκείνα που πρέπει να εμπιστευθούν για το ΔΣ των Παραρτημάτων».
Χαρακτηριστική είναι και η κατάληξη της επιστολής του προέδρου του παραρτήματος Λάρισας σμηναγού ε.α. Κώστα Λιούτα που κάνει λόγο για τον θεσμό του εξοστρακισμού...
« Οι πρακτικές, αναφέρει, του Θρασύβουλου και του Περίανδρου (τύραννοι και οι δύο) χρησιμοποιούνται από αυτούς που θεωρούν ότι αμφισβητείται και κινδυνεύει η υπεροχή τους και η εξουσία τους. Σύμφωνα με το Αριστόβουλο Μάνεση προληπτική και κατασταλτική εγγύηση για τη λειτουργία του αθηναϊκού πολιτεύματος ήταν και ο θεσμός του οστρακισμού. Βάσει αυτού η Εκκλησία του Δήμου μπορούσε να εξορίζει επί ορισμένο χρόνο αυτούς που θεωρούσε επικίνδυνους για το πολίτευμα και την ασφάλεια της πόλεως, επειδή είχαν αποκτήσει κάποια φήμη ή δύναμη στο δημόσιο βίο. Ο οστρακισμός είχε ως δικαιολογητική βάση την αποφυγή αποκτήσεως πολιτικής ισχύος. «Ο γαρ οστρακισμός την αυτήν έχει δύναμιν τρόπον τινά, τω κολούειν τους υπερέχοντας» (Αριστοτέλους, Αθ. Πολ. XLV, 5.) Όπως όλοι γνωρίζουμε οι Αθηναίοι πολίτες έγραφαν σε μικρά κεραμίδια (όστρακα) το όνομα εκείνου που επιθυμούσαν να απομακρύνουν από την πόλη. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον σήμερα να ακολουθείτο η ίδια πρακτική προκειμένου κάποιοι να προσγειώνονται στην πραγματικότητα του αληθινού κόσμου για να μην τρέφονται από τις αυταπάτες και τις ψευδαισθήσεις του υπέρμετρου εγώ.
Κλείνοντας θέλω να πιστεύω ότι δημοκρατικοί άνθρωποι που θεωρούν ότι είναι προικισμένοι με ιδιαίτερα χαρίσματα και ανωτερότητα, εφόσον αποφάσισαν να μετέχουν στα κοινά ως αιρετοί, αντέχουν τον αντίλογο και την κριτική όσο αυστηρή και δυσάρεστη και αν είναι...
