Διάβασμα, ψήφος ή καφές στον ήλιο; Ιδού το ερώτημα. Οι 18χρονοι που ήρθαν φέτος για πρώτη φορά «αντιμέτωποι» με την κάλπη προσπάθησαν με τον τρόπο τους να στείλουν το δικό τους μήνυμα. Η «Ε» συνομίλησε με νέους Λαρισαίους, για να ανακαλύψει πως βλέπουν την εκλογική διαδικασία, με ποια κριτήρια αποφάσισαν τι θα «ρίξουν» και πόσο σημαντική θεωρούν την ψήφο τους στη διαμόρφωση του μέλλοντός τους. Κάποιοι εμφανίστηκαν σίγουροι και αποφασισμένοι, κάποιοι αμφιταλαντεύτηκαν αρκετά και κάποιοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στη διαδικασία. Όλοι τους μας εξηγούν το γιατί.
Ρεπορτάζ: Παναγιώτα Φούντα / φωτογραφίες: Νίκος Σιούμκας
Ο Στέφανος Κόκκινος και ο Δημήτρης Κιτσικούδης, 18χρονοι φοιτητές πια, και όντας στο πρώτο έτος των σπουδών τους, εμφανίζονται ξεκάθαροι ως προς τα πολιτικά τους πιστεύω και πήγαν στις κάλπες έχοντας σαφή γνώμη, τόσο για τον πολιτικό χώρο που προτίμησαν, όσο και για τους υποψηφίους στους οποίους έδωσαν τους σταυρούς τους. «Πιστεύουμε ότι είναι σημαντική η συμμετοχή στις εκλογές, ειδικά για τους νέους ανθρώπους. Αυτή είναι η στιγμή που πρέπει να πούμε την άποψη μας και να στείλουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα, που δεν είναι άλλο από την ανατροπή. Γι’ αυτό και προτιμήσαμε να ψηφίσουμε νέα και άφθαρτα άτομα, που πρεσβεύουν με τον καλύτερο τρόπο τις ανησυχίες της γενιάς μας» τονίζουν.
Ο Μάρκος Ανδρεόπουλος από την άλλη, μαθητής της Γ’ Λυκείου, ανάμεσα στα διαβάσματα και τις σχολικές υποχρεώσεις, ξέκλεβε λίγο χρόνο για να ενημερωθεί – κυρίως μέσω του ίντερνετ – για τις θέσεις των υποψηφίων στις αυτοδιοικητικές εκλογές. «Μπαίνοντας στην κάλπη ήξερα σίγουρα τι δεν θα ψηφίσω, παρά τι θα ψηφίσω» λέει. Και παρα το γεγονός ότι πολλά από τα παιδιά της ηλικίας του αδιαφορούν για το ποιος θα είναι ο επόμενος δήμαρχος, εκείνος λέει ότι αγαπά την πόλη του και γι’ αυτό θεωρεί ότι ψηφίζοντας συμβάλλει με τον τρόπο του στο να γίνει καλύτερη.
Η Χριστίνα Σ., που σε λίγες ημέρες μαζί με χιλιάδες συνομήλικους της ετοιμάζεται να πάρει μέρος στις πανελλαδικές εξετάσεις, με αφοπλιστική ειλικρίνεια και ωριμότητα δηλώνει ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει. «Κυρίως εξαιτίας των πανελλαδικών δεν κατάφερα να ενημερωθώ για τα προγράμματα των υποψηφίων και θεωρώ, ότι εφόσον δεν έχω εμπεριστατωμένη άποψη, δεν έχει και νόημα να ψηφίσω. Η συμμετοχή μέσω της ψήφου είναι πολύ σημαντική υπόθεση, μια κίνηση που διαγράφει το μέλλον μας και για αυτό δεν θέλω να το πάρω αψήφιστα. Θέλω αυτό που θα επιλέξω, ίσως στις επόμενες εκλογές, να το κάνω απολύτως συνειδητά και έχοντας επιχειρήματα».
Φυσικά, υπάρχουν και οι εντελώς αφοριστικές απόψεις. Όπως για παράδειγμα, η Νίκη Π., μαθήτρια κι εκείνη της Γ’ Λυκείου. «Δεν περιμένω να αλλάξει κάτι. Όλοι είναι ίδιοι και όποιος και να βγει θα «συνεχίσει» το έργο του προηγούμενου. Η διαφορά είναι αν θα φάει λιγότερα ή περισσότερα. Οπότε δεν έχει νόημα να χάσω το χρόνο μου. Προτίμησα τον λίγο χρόνο που είχα ως διάλλειμμα από το διάβασμα, να τον αφιερώσω στους φίλους μου. Έχει και ωραία μέρα».
Όχι στις αυτοδιοικητικές, ναι στις ευρωεκλογές.
Ο Θωμας Κ., επίσης υποψήφιος στις επερχόμενες πανελλαδικές, αποφάσισε να μην ψηφίσει στις αυτοδιοικητικές εκλογές, αλλά δε θα πράξει το ίδιο και στις ευρωεκλογές. «Έχω την εντύπωση ότι το σύστημα είναι εντελώς διεφθαρμένο, οι υποψήφιοι πρόσωπα που μετρούν πολλά χρόνια στον πολιτικό στίβο, μιλούν γλώσσα ξύλινη και δεν έχουν καμία επαφή με τους νέους. Πρόσφατα, έλαβα επιστολή από επικεφαλής συνδυασμού, που ζητούσε την ψήφο μου. Δεν μπόρεσα να ταυτιστώ σε κανένα σημείο με το κείμενο και τις θέσεις του. Ήταν ένα τυποποιημένο κείμενο, που σε καμία περίπτωση δε μιλούσε τη γλώσσα μου. Κι αυτός είναι ένας ακόμη λόγος, που θα με κάνει να ψηφίσω μόνο στις ευρωεκλογές. Πρωτιστώς, πιστεύω ότι το μέλλον της Ευρώπης και της χώρα μας μέσα σε αυτή είναι πολύ πιο σημαντικό και με την ψήφο μου θέλω να αποφασίσω για αυτό, αλλά παράλληλα θεωρώ ότι σε αυτές τις εκλογές συμμετέχουν αρκετά νέα άτομα, που δεν αποτελούν μέρος του συστήματος. Τι ακριβώς θα ψηφίσω δεν το έχω αποφασίσει ακόμη αλλά οι απόψεις μου κινούνται προς κάποιο συγκεκριμένο πολιτικό χώρο».
Πως ψηφίζουν οι νέοι
Το διαδίκτυο αποτελεί κύρια πηγή ενημέρωσης των νέων για τα περισσότερα ζητήματα, συνεπώς και για τα κοινά και για τις θέσεις των υποψηφίων. Από εκεί και πέρα, όπως λένε, οι απόψεις τους διαμορφώνονται μέσα από την ίδια την καθημερινότητα, κάποιες συζητήσεις με τους γονείς και πολύ λιγότερο μέσω των φίλων. «Συζητήσεις μεταξύ μας για πολιτικά ζητήματα δεν υπάρχουν πολλές. Ο καθένας ενημερώνεται για τον εαυτό του, όσο και αν το επιθυμεί» λέει η Χριστίνα. «Οι πολιτικές συζητήσεις με τους φίλους σπανίζουν. Συνήθως, θα συζητήσουμε για κάποιο συγκεκριμένο γεγονός που θα συμβεί στον πολιτικό χώρο και όχι τόσο σε ευρεία βάση» λέει και ο Δημήτρης, ο οποίος σημειώνει ότι το ίντερνετ και κάποιες συζητήσεις με τους γονείς είναι που διαμόρφωσαν την άποψή του για τους για τους διάφορους συνδυασμούς.
«Συγκεκριμένη ιδεολογική βάση δεν υπάρχει απαραίτητα. Υπάρχει μια κλίση προς τον έναν ή τον άλλο πολιτικό χώρο» λέει ο Μάρκος. «Αυτό όμως ισχύει σε εθνικό επίπεδο και όχι τόσο για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Στην προκείμενη περίπτωση η ουσία είναι στο τι πρόκειται να κάνει ο εκάστοτε υποψήφιος. Προσωπικά εγώ για την πόλη, θέλω καλύτερες υποδομές στο κέντρο της πόλης, λιγότερα αυτοκίνητα, περισσότερη καθαριότητα, ένα μεγάλο, καθαρό πάρκο και σίγουρα, λιγότερα αδέσποτα».
