Σημαντικό ενδιαφέρον για το μέλλον της Λάρισας, αποκτούν οι εκτάσεις του ΟΣΕ, που μπαίνουν ραγδαία στο πλάνο των ιδιωτικοποιήσεων, όπως και όλες οι ανάλογες εκτάσεις των εταιριών του Oργανισμού, σε όλη την Ελλάδα. Μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου την περασμένη Κυριακή, οι εξελίξεις αποκτούν ταχύτητα.
Μια από τις παρατάξεις που διεκδικούν τον Δήμο Λαρισαίων, με επικεφαλής τον κ. Αποστ. Καλογιάννη, το έθεσε ήδη δημόσια, με ανακοίνωσή της. Ήδη και σε σχόλια της «Ε» είχε τεθεί το ζήτημα και πλέον, είναι απαραίτητο να γίνει υπόθεση των κατοίκων της πόλης και των φορέων της, ώστε οι εξελίξεις να είναι προς όφελος των πολλών.
Ειδικά, για την ευρύτερη περιοχή του σιδηροδρομικού σταθμού Λάρισας, υπάρχουν παλιότερα αιτήματα του Δήμου Λαρισαίων και φορέων, για τον εξωραϊσμό χώρων και το «άνοιγα» τους προς τις συνοικίες. Όπως π. χ. η σύνδεση της περιοχής του Λαογραφικού Μουσείου Λάρισας, με την πλευρά του σταθμού και το γκρέμισμα των τειχών, προς τη συνοικία Χαραυγής. Το μουσείο πέρασε στα χέρια του Δήμου Λαρισαίων και υπάρχει παλιότερο αίτημα προς τον ΟΣΕ. Ακόμα, είναι τα ιστορικά κτίσματα, όπως ο παλιός σταθμός του Θεσσαλικού, που βρίσκεται μισογκρεμισμένος μεταξύ των γραμμών. Έχει παρόμοιο σχέδιο με αυτό του σιδηροδρομικού σταθμού Βόλου και κινδυνεύει να εξαφανιστεί, αν δεν ληφθεί μέριμνα ανάδειξής του. Γι’ αυτό εκκρεμεί αίτημα του Συλλόγου Φίλων Σιδηροδρόμου, για να στεγαστεί το Σιδηροδρομικό Μουσείο.
Για τους κεντρικούς σιδηροδρομικούς σταθμούς, το πολυνομοσχέδιο, αναφέρει: «Κεντρικοί Σιδηροδρομικοί Σταθμοί: Οι επιβατικοί σιδηροδρομικοί σταθμοί που βρίσκονται εντός μεγάλων αστικών κέντρων ή εντός χώρων αεροδρομίων ή χερσαίων χώρων λιμένων και οι οποίοι εξυπηρετούν την επιβίβαση, αποβίβαση, παραμονή ή και διημέρευση μεγάλου αριθμού επιβατών, τη μετεπιβίβαση σε άλλα μέσα μαζικής μεταφοράς καθώς και τη σύνδεση με μέσα μεταφοράς υπεραστικού και διεθνούς χαρακτήρα. Στους σταθμούς αυτούς επιτρέπονται χρήσεις σιδηροδρομικών μεταφορών και εγκαταστάσεων παροχής σιδηροδρομικών λειτουργιών, καθώς και χρήσεις πολεοδομικού κέντρου-κεντρικής λειτουργίας πόλης. Ως Κεντρικοί Σιδηροδρομικοί Σταθμοί νοούνται ιδίως οι σιδηροδρομικοί σταθμοί του Πειραιά, των Αθηνών, του Σιδηροδρομικού Κέντρου Αχαρνών (ΣΚΑ), της Λάρισας, του Βόλου, της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας». Ακόμα, σημειώνεται ότι «για την ανάπτυξη των κεντρικών σιδηροδρομικών σταθμών χωροθετούνται χρήσεις πολεοδομικού κέντρου και εφαρμόζονται οι συντελεστές δόμησης και η κάλυψη που ισχύουν για τις όμορες εντός σχεδίου περιοχές, ενώ το επιτρεπόμενο ύψος μπορεί να προσαυξάνεται κατά ποσοστό έως και 30% ύστερα από αιτιολογημένη πρόταση της -ΓΑΙΑΟΣΕ...».
ΜΗΧΑΝΕΣ ΚΑΙ ΒΑΓΟΝΙΑ
Οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές και για το τροχαίο υλικό. Όπως έγραψε «Τo Βήμα» και αναδημοσίευσε και η ιστοσελίδα «Σιδηροδρομικά Νέα» , «Το υπουργείο Υποδομών προχώρησε την Πέμπτη στη διακήρυξη του διαγωνισμού «Τεχνικός Σύμβουλος για την Οικονομική και Τεχνική Αποτίμηση του Τροχαίου Υλικού (2.300 Μονάδων κατά προσέγγιση), ιδιοκτησίας της ΟΣΕ Α. Ε., το οποίο θα μεταφερθεί στο Ελληνικό Δημόσιο για Μακρά Ακινησία και κάθε άλλου Είδους Εμπορική Εκμετάλλευση». Πρόκειται για ένα ακόμη προαπαιτούμενο για την εκταμίευση της δόσης. Ο διαγωνισμός, που έχει προϋπολογισμό 120.000 ευρώ, ορίζοντα τριών μηνών και χρηματοδοτείται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) προβλέπει «την παροχή υπηρεσιών Τεχνικού Συμβούλου (επί Σιδηροδρόμων) με εξειδικευμένα τεχνικά και επιστημονικά προσόντα ώστε να πραγματοποιήσει την ταυτοποίηση, αξιολόγηση, εκτίμηση και έλεγχο του τροχαίου υλικού ιδιοκτησίας του ΟΣΕ (2.300 μονάδες τροχαίου υλικού κατά προσέγγιση) το οποίο θα μεταβιβαστεί κατά κυριότητα στο ελληνικό δημόσιο για μακρά ακινησία και για κάθε άλλου είδους εμπορική εκμετάλλευση, καθώς και την έκδοση Αναφοράς Τεχνικού και Οικονομικού Ελέγχου - Due Diligence».
Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει θέμα διαφύλαξης σπάνιου τροχαίου υλικού, που θα μπορούσε να βρει θέση σε μουσεία. Κι αυτό, είναι πάγιο αίτημα συλλόγων και φορέων, που ασχολούνται με τον σιδηρόδρομο στην Ελλάδα και την ιστορία του...
Ε. ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ
