Η μεγαλύτερη όμως κληρονομιά του, είναι η ανασύσταση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας από τα ερείπια, μετά από δεκαετίες σκληρού αθεϊστικού καθεστώτος. Συνοδοιπόρος του στην αγωνιώδη αυτή πορεία ο Λαρισαίος εικαστικός Χρήστος Παπανικολάου, «ο ζωγράφος του Αναστάσιου» όπως τον έχουν χαρακτηρίσει που δούλεψε κοντά επί σχεδόν 25 χρόνια δίνοντας πνοή στο παρεκκλήσι του Καθεδρικού Ναού στην Αλβανία, που είναι αφιερωμένο στη Γέννηση του Χριστού. Ο εικαστικός Χρήστος Παπανικολάου, αποτύπωσε μέσα από εικόνες και παραστάσεις τον δρόμο για την αναγέννηση της Εκκλησίας. «Ο Αναστάσιος, μού έδωσε το φως. Με ενέπνευσε, μού έδωσε τη δυνατότητα. Για να κάνεις ένα μεγάλο έργο, χρειάζεσαι μια μεγάλη έμπνευση και αυτή είναι η προσωπικότητα του Αρχιεπισκόπου Αναστάσιου», είχε δηλώσει σε κάποια συνέντευξή του. Η απώλειά του αποτελεί ένα δυσαναπλήρωτο κενό για την Ορθοδοξία, την Ελλάδα και την Αλβανία. Το όραμα, οι αρχές και το έργο του, όμως, θα συνεχίσουν να φωτίζουν τις επόμενες γενιές, αποτελώντας φάρο ανθρωπιάς, σοφίας και πνευματικότητας.
Ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος είχε στενούς δεσμούς με τη Λάρισα και στις 6 Ιουνίου του 2017, πριν 8 χρόνια, επί δημαρχίας Απόστολου Καλογιάννη, είχε ανακηρυχθεί επίτιμος δημότης της πόλης και η πεζογέφυρα του Πηνειού κάτω από τον Άγιο Αχίλλιο φέρει το όνομά του. Μάλιστα, η τότε επίσκεψή του είχε τύχει θερμής υποδοχής στη Λάρισα τόσο από τον κλήρο όσο και από τους πολίτες, ενώ η δήλωσή του «Άλλοι χτίζουν τείχη, εμείς πιστεύουμε στις γέφυρες» έμεινε χαραγμένη στη μνήμη. Όπως αλησμόνητη είναι και η επίσκεψή του στην πόλη τον Ιούνιο του 2017 καθώς πέρα από τη λιτή τελετή που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Λάρισας για την αναγόρευσή του σε επίτιμο δημότη, εκατοντάδες πολίτες θέλησαν να τον γνωρίσουν και να συνομιλήσουν μαζί του, ακριβώς επειδή ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος ήταν ένα ανοιχτό πνεύμα, ένας φάρος ιδεών, μια πηγή έμπνευσης... ένας γεφυροποιός.
Ήταν 5 Μαϊου του 2017 όταν η αποστολή από τον Δήμο Λαρισαίων επισκέφτηκε τα Τίρανα για να επιδώσει στον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο την ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να τον ανακηρύξει επίτιμο δημότη της πόλης. Στην αποστολή μετείχαν, ο δήμαρχος Λαρισαίων κ. Απόστολος Καλογιάννης, ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου κ. Δημήτρης Τάχος και οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων κ.κ. Ρένα Καραλαριώτου, Κωνσταντίνος Τζανακούλης και Ντίνος Διαμάντος. Παρούσα και η «Ελευθερία», με τον αρχισυντάκτη της Δημήτρη Χατζηευθυμίου. Η αποστολή είχε την ευκαιρία να συναντηθεί, μεταξύ άλλων, με τον δήμαρχο Τιράνων, οικονομικούς παράγοντες της γείτονος, αλλά και εκπροσώπους της ελληνικής ομογένειας.
Σε όλες τους τις συναντήσεις οι εκπρόσωποι της Λάρισας εισέπρατταν τον θαυμασμό και την αγάπη για το πρόσωπο του Αναστάσιου, καθώς και την αναγνώριση του τεράστιου ανθρωπιστικού έργου, του σύγχρονου αυτού «Αποστόλου».
Ο δήμαρχος Λαρισαίων συζητώντας με τον ομόλογό του της αλβανικής πρωτεύουσας κ. Εριόν Βελιαλή, εξήραν το πνευματικό ανάστημα και το ήθος του Αναστάσιου, το «οποίο είναι διακριτό και αναγνωρίσιμο παγκοσμίως».
Η απόφαση ανακήρυξης του Αναστάσιου σε επίτιμο δημότη του Δήμου Λαρισαίων επιδόθηκε στον ιεράρχη την επομένη (6 Μαϊου) σε συνάντηση της λαρισινής αντιπροσωπείας με τον προκαθήμενο της αλβανικής ορθόδοξης εκκλησίας, στην έδρα της Αρχιεπισκοπής στα Τίρανα. Και όπως έγραφε τότε η «Ε», οι Λαρισαίοι αυτοδιοικητικοί, επιβεβαίωσαν –για μια ακόμη φορά- την πεποίθησή τους, την ορθότητα της απόφασής της να τιμήσει τον Αναστάσιο. Έναν πνευματικό άνθρωπο παγκόσμιας ακτινοβολίας, έναν αγνό υπηρέτη του Θεού, έναν θρησκευτικό ηγέτη που σε όλη του τη ζωή έμαθε να χτίζει γέφυρες και να αγκαλιάζει τον άνθρωπο –και κυρίως εκείνον που πονά- ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα και θρησκεία.
Στην απορία δε, των Ελλήνων επισκεπτών, πως ο Αναστάσιος κατάφερε ένα τόσο μεγάλο έργο, σε έναν τόπο όπου την άφιξή του υποδέχτηκε η καχυποψία και η εχθρότητα, η απάντησή του ήταν απλή αλλά ουσιαστική: Με το να μην επιτρέψει να δημιουργηθούν θρησκευτικές «φωλιές» ανάλογα με την εθνική ή φυλετική αναφορά του καθενός, αλλά αγκαλιάζοντας όλους. «Ένα δάσος είναι πιο όμορφο όταν διαθέτει πολλών ειδών δέντρα, παρά μόνο ένα», σημείωσε. Επίσης με το να διατηρεί καλές σχέσεις με τις άλλες θρησκευτικές οντότητες αποδεχόμενος ότι κάθε άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού. «Δεν μιλώ για θρησκευτική ανοχή, διότι κάτι τέτοιο έχει το στοιχείο της υπεροψίας, αλλά για αποφυγή οποιασδήποτε σύγκρουσης», είχε πει.
Να σημειώσουμε τέλος ότι ο δήμαρχος και τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου, στο πλαίσιο εκείνης της επίσκεψής τους, είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν από τον στενό συνεργάτη του αρχιεπισκόπου, ζωγράφο Χρήστο Παπανικολάου, στον καθεδρικό ναό της Αναστάσεως, το πολιτιστικό κέντρο αλλά και την αίθουσα συναυλιών της καθώς και στο παρεκκλήσι, στο οποίο, ο Λαρισαίος δημιουργός υλοποιούσε το προσωπικό του έργο ζωής. Ήταν για όλους μια πραγματική αποκάλυψη...
*Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΟΥ
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
«Πιστεύω ότι είμαστε σε μια εποχή δύσκολη. «Και σ’ αυτή την εποχή που πολλοί την ονομάζουν εποχή της παρακμής εγώ πιστεύω ότι πρέπει να γίνουμε μια αντίσταση στην παρακμή. Και η αντίσταση στην παρακμή δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ποιότητα». Αυτά τα λόγια-παρακαταθήκη ανήκουν στον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο, τον οποίο η Λάρισα αποχαιρετά με μεγάλη θλίψη και συγκίνηση, αναγνωρίζοντας το πρωτοποριακό και ανθρωπιστικό του έργο. Ειπώθηκαν πριν από 8 περίπου χρόνια, στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου Λάρισας κατά την ανακήρυξή του σε επίτιμο δημότη της πόλης.
Ήταν μια μέρα γιορτινή και φωτεινή η 6 Ιουνίου του 2017, όταν η Λάρισα τίμησε τον ξεχωριστό της επισκέπτη.
Στο ίδιο μήκος κύματος η προτροπή του Αναστασίου προς όλους τους λαούς της Βαλκανικής, που παραμένει «ζωντανή» και επίκαιρη: «Χρειαζόμαστε περισσότερη αλληλοκατανόηση, αλληλογνωριμία, αλληλοσεβασμό και κοινή πορεία. Υπάρχουν άλλοι που χτίζουν τείχη, εμείς πιστεύουμε στις γέφυρες, οι γέφυρες έχουν ομορφιά, οι γέφυρες έχουν προοπτική...», έλεγε. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει;
«Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος είναι ο ιεράρχης της ανθρωπιάς, της συναδέλφωσης, της αγάπης. Ένας παγκόσμιος διανοούμενος, μια ιδιαίτερα φωτεινή μορφή της Ορθοδοξίας, ένας υπέροχος άνθρωπος, που αποτελεί πηγή έμπνευσης και αντικείμενο θαυμασμού σε εκατομμύρια ανθρώπους, κυρίως νέους, σε πολλές γωνιές του πλανήτη», είχε προσφωνήσει νωρίτερα υποδεχόμενος τον Αναστάσιο στη Λάρισα ο πρώτος πολίτης της πόλης. Και κάνοντας πράξη τον χαρακτηρισμό του «γεφυροποιού», η Λάρισα ονόμασε μια πεζογέφυρα του Πηνειού, την οποία κοσμούν έργα του συντοπίτη ζωγράφου Χρ. Παπανικολάου σε «Αρχιεπισκόπου Αναστασίου».
Στο πρόγραμμα του Αναστάσιου περιλαμβάνονταν υποδοχή και επίσημη δοξολογία στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Αχιλλίου, ομιλία του Αναστάσιου στο Δημοτικό Ωδείο και παρουσίαση του βιβλίου του «Εγρήγορση- χρέος των Ορθοδόξων», επισκέψεις του στη δομή του Κουτσοχέρου, το Αρχαίο Θέατρο και το Διαχρονικό Μουσείο, ενώ παρακάθισε σε δύο επίσημα γεύματα προς τιμήν του, από τον δήμαρχο Λαρισαίων Απ. Καλογιάννη και την εφημερίδα «Ελευθερία», με την οποία διατηρούσε ιδιαίτερες σχέσεις.
Ο διευθύνων σύμβουλος της «Ε» κ. Γιώργος Μιχαλόπουλος συγκλονισμένος από το μεγαλείο ψυχής και την ταπεινότητα του ιεράρχη, απευθυνόμενος στον Αρχιεπίσκοπο είπε μεταξύ άλλων «Είστε ο ιεραπόστολος που αγωνίζεται όλη του τη ζωή για την απαλλαγή των ανθρώπων από την άγνοια, το κακό, τη δεισιδαιμονία, την αδυναμία να διακρίνουν την αλήθεια -όχι πάντοτε από δική τους επιλογή. Ο ποιμενάρχης που μοχθεί για την ελευθερία και την απομάκρυνση των ανθρώπων από το σκοτεινό φάσμα της φτώχειας, της καταπίεσης, της αδικίας, την κάθε μορφής τυραννία. Είστε από τους πρωτοπόρους της Ελληνοορθόδοξης Παιδείας, που αγωνιούν και παλεύουν καθημερινά για την ενίσχυση του ήθους, της δικαιοσύνης, της σύγχρονης γνώσης, της αριστείας, του σεβασμού στο περιβάλλον, της συνεννόησης για την αντιμετώπιση των τοπικών, μικρών αλλά και πλανητικών προβλημάτων, σε έναν κόσμο που κλονίζεται και αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς. Δείξατε με το έργο σας τον αυθεντικό χριστιανικό δρόμο, της ταπεινής αγάπης, της λιτής ζωής, της επιμονής στα διδάγματα της Ορθόδοξης παράδοσης και σταθήκατε όρθιος σε όλες τις προκλήσεις. Σταθήκατε ακλόνητος στα Πιστεύω και τους στόχους σας, δείχνοντάς μας ότι χρέος του καλού και άξιου ποιμενάρχη, είναι να μένει πιστός στον στόχο του και να πολεμά για ό,τι πιστεύει, ανεξαρτήτως τιμήματος. Μόνο ο ελεύθερος άνθρωπος, ο οραματιστής και συνάμα ρεαλιστής, μπορεί να πει πραγματικά: «αξίζει που ζω, γιατί πιστεύω στον δρόμο που ακολουθώ και προσφέρω ελπίδα».
*Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ «Ε»
Στο περιθώριο της επίσκεψής του ο Αναστάσιος είχε παραχωρήσει αποκλειστική συνέντευξη στην «Ελευθερία» και τον Δημήτρη Χατζηευθυμίου, όπου μεταξύ άλλων –και αναφερόμενος στην ελληνική οικονομική κρίση την οποία θεωρούσε πρωτίστως κρίση αξιών- τόνιζε: «Πλανιέται στο λαό μια άρνηση των αξιών, ενώ δεν το λέμε έτσι. Υπάρχει μια πλεονεξία σε πολλά πράγματα, το ψέμα θεωρείται συχνά αυτονόητο, ο εγωκεντρισμός μολύνει ένα σωρό συνθήκες συμφιλιώσεως και συνεργασίας. Αυτά είναι αδυναμίες, είναι αρρώστιες και πρέπει να έχουμε την τόλμη να τα ονομάσουμε έτσι όπως είναι. Όταν τα θωπεύουμε, δε θα τα διορθώσουμε. Εγώ πιστεύω ότι και ο δικός μας λόγος ο εκκλησιαστικός πρέπει να πάει στα βασικά, τα θεμελιώδη πράγματα. Στο Θεό αρέσουν περισσότερο να είμαστε αληθινοί και δίκαιοι, παρά οι εξωτερικές εκφράσεις θρησκευτικότητας. Καλές είναι κι αυτές αλλά είναι εκφράσεις.
Δε μπορεί λοιπόν συνεχώς να φταίνε οι άλλοι. Κι εμείς να μην κάνουμε αυτοκριτική. Σε όλα τα επίπεδα. Θεωρώ λοιπόν ότι όλη αυτή περιπέτεια μπορεί να γίνει μια ευλογία, αν την αντιμετωπίσουμε σωστά. Και θα χρειαστεί περισσότερη αλήθεια και δικαιοσύνη, περισσότερο θάρρος και γενναιότητα».
Η ΛΑΡΙΣΑ ΚΑΙ ΟΙ ΛΑΡΙΣΑΙΟΙ
Ενώ, λίγο πριν ολοκληρώσει την επίσκεψή του, ο Αναστάσιος είχε αναφερθεί με ευγνωμοσύνη στην πόλη και τους δημότες της που τον τίμησαν, λέγοντας: «Είμαι πλημμυρισμένος από ευχαριστία και θα έλεγα και από αισιοδοξία. Με συγκίνησε η αγάπη του κόσμου, αυτός ο αυθορμητισμός, το χαμόγελο που υπάρχει στους ανθρώπους και η δυναμικότητα που υπάρχει σ΄ αυτή την πόλη. Ξέρω ότι είμαστε σε δύσκολη περίοδο και σύννεφα καταθλίψεως έρχονται συνεχώς και μελαγχολίας. Είχα την αίσθηση όμως και τη χάρηκα πολύ αυτή την περίοδο των δύο ημερών ότι υπήρχε πολύ φως. Όχι μόνο διότι ήμασταν στο κατακαλόκαιρο, αλλά γιατί μες στις καρδιές των ανθρώπων υπάρχει πολύ φως. Υπάρχει φως πίστεως, υπάρχει φως αγάπης. Κι απ΄ ό,τι αντιλήφθηκα και πληροφορήθηκα έχει δυναμώσει πολύ στη Λάρισα το στοιχείο της αλληλεγγύης, το οποίο νομίζω είναι το μυστικό μας όπλο για την αντιμετώπιση της κρίσεως. Είναι μια αλληλεγγύη σε διάφορα μέτωπα. Είδα επίσης μια δυναμική πόλη που παρά τις δυσκολίες δουλεύει και προοδεύει. Μια δημιουργική πόλη, που αντιμετωπίζει με αισιοδοξία το μέλλον. Κι ένας χαρούμενος κόσμος. Αυτή την αίσθηση αποκόμισα».
*Η ΠΛΟΥΣΙΑ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ
Ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας (1992 εξ.) Αναστάσιος (Γιαννουλάτος) ήταν Ομότιμος Καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (1991 εξ.), Επίτιμο Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (2005 εξ.) και Επίτιμος Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Επίσης, ήταν Επίτιμος Διδάκτωρ Θεολογίας ή Φιλοσοφίας 19 Πανεπιστημίων, Πανεπιστημιακών Σχολών ή Τμημάτων (Ελλάδας, ΗΠΑ, Ρουμανίας, Κύπρου, Γεωργίας, Αλβανίας, Ιταλίας).
Γεννήθηκε στον Πειραιά, στις 4 Νοεμβρίου 1929. Αριστούχος πτυχιούχος και διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε Θρησκειολογία, Ιεραποστολική και Εθνολογία στα Πανεπιστήμια Αμβούργου και Μαρβούργου της Γερμανίας ως μεταπτυχιακός υπότροφος του Ιδρύματος Alexander von Humboldt. Ομιλούσε αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ενώ διάβαζε λατινικά, ιταλικά, ισπανικά, αλβανικά.
Μελέτησε το Ισλάμ, τον Βουδισμό, τον Ταοϊσμό, τον Κομφουκιανισμό και τα Αφρικανικά Θρησκεύματα σε χώρες όπου ακμάζουν αυτές οι θρησκείες.
Διετέλεσε Καθηγητής της Ιστορίας των Θρησκευμάτων του Πανεπιστημίου Αθηνών (1972-91), Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής (1982-86) και Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (1993-2005).
Συγγραφέας 24 βιβλίων και πλέον των 200 μελετών και άρθρων θεολογικού ή θρησκειολογικού περιεχομένου (βλ. σελ. 271-279 παρόντος βιβλίου). Έργα του έχουν μεταφραστεί σε 17 γλώσσες.
Χειροτονήθηκε διάκονος (1960), πρεσβύτερος (1964) και Επίσκοπος Ανδρούσης (1972) για τη θέση του Γενικού Διευθυντή της «Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος» (1972-1991).
Πρωτοστάτησε στη σύγχρονη αναζωπύρωση της Ορθόδοξης Εξωτερικής Ιεραποστολής. Ως Τοποτηρητής της Μητροπόλεως Ειρηνουπόλεως (Κένυα, Τανζανία, Ουγκάντα), την περίοδο 1981-1990, ανέπτυξε ευρύτατο ιεραποστολικό και κοινωνικό έργο. Αναγνωρίστηκε ως «Μέγας Ευεργέτης του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας» (2009).
Το 2000, ύστερα από πρόταση τριάντα τριών (33) Τακτικών Μελών της Ακαδημίας Αθηνών και πολλών προσωπικοτήτων της Αλβανίας, υπήρξε υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης.
Επανειλημμένως έχει εκλεγεί σε διακεκριμένες θέσεις διεθνών οργανισμών, όπως Πρόεδρος της Επιτροπής Παγκοσμίου Ιεραποστολής και Ευαγγελισμού (1984-89), Αντιπρόεδρος της Συνέλευσης των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών (2003-09), Πρόεδρος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (2006-2013), Επίτιμος Πρόεδρος της «Παγκόσμιας Διασκέψεως των Θρησκειών για την Ειρήνη» (2006 εξ.).
Έχει τιμηθεί με 27 βραβεία και παράσημα διαφόρων χωρών και Ορθοδόξων Εκκλησιών, μεταξύ των οποίων τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος Τιμής της Ελληνικής Δημοκρατίας (1997), το Athenagoras Human Rights Award (Νέα Υόρκη 2001), το βραβείο «Διακεκριμένων Δραστηριοτήτων για την Ενότητα των Ορθοδόξων Εθνών» (Μόσχα 2006), το ανώτατο παράσημο της Δημοκρατίας της Αλβανίας «Γεώργιος Καστριώτης – Σκεντέρμπεης».
Η συμβολή του στην επιστήμη, τη σύγχρονη χριστιανική μαρτυρία, τη διαχριστιανική προσέγγιση, τον διαθρησκειακό διάλογο και την ειρηνική συνύπαρξη λαών και θρησκειών έχει διεθνώς αναγνωριστεί.
ΟΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
Στο συλλυπητήριο μήνυμά του ο Δήμαρχος Λαρισαίων, κ. Θανάσης Μαμάκος αναφέρει: «Με βαθιά θλίψη και οδύνη, σύσσωμη η Ορθοδοξία αποχαιρετά έναν από τους πιο φωτεινούς ιεράρχες της, τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Αναστάσιο.
Το έργο του, οι διδαχές του, το όραμα και η ακάματη εργασία του ανέδειξαν την Ορθόδοξη Εκκλησία παράγοντα σταθερότητας και ανάπτυξης του αλβανικού κράτους. Με παρρησία, αλλά και ταπεινοφροσύνη, με τεράστια υπομονή και ακατάπαυστο ζήλο έγινε το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίστηκε η αγάπη και η αφοσίωση απανταχού του Ελληνισμού, που στο πρόσωπο του Αναστασίου αναγνώριζε την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο.
Η πόλη της Λάρισας σήμερα θρηνεί την απώλεια ενός πεφωτισμένου τέκνου της, μιας και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος είχε αναγορευτεί σε επίτιμο δημότη μας. Η γέφυρα των πεζών, στον Πηνειό ποταμό, κάτω από τον Άγιο Αχίλλιο θα φέρει για πάντα το όνομά του. Αιωνία του η μνήμη».
* Ο πρώην Δήμαρχος Λαρισαίων Απόστολος Καλογιάννης στο μήνυμά του σημειώνει: « Έφυγε από κοντά μας ο φωτισμένος ιεράρχης Αναστάσιος. Έφυγε από κοντά μας η πολυσχιδής προσωπικότητα με την ευρυμάθεια την ΑΝΘΡΩΠΙΑ και το σπουδαίο κοινωνικό έργο. Τον γλυκό του λόγο, την ηρεμία που φώτιζε το πρόσωπό του, είχαμε τη δυνατότητα να τα γνωρίσουμε από κοντά όταν τον ανακηρύξαμε επίτιμο δημότη του Δήμου μας.
Πολυγραφότατος, διανοητής, ανήσυχο πνεύμα, μας τίμησε με την παρουσία του στην πόλη μας. Ήταν από τις λίγες φορές που η μετριοφροσύνη του, του επέτρεψε να βγει από τα σύνορα της Εκκλησίας του και να δεχτεί την αγάπη μας και το θαυμασμό μας σε μια επίσημη εκδήλωση για να γίνει ΣΥΝΔΗΜΟΤΗΣ μας. Η πεζογέφυρα του Πηνειού θα φέρει για πάντα το όνομά του. Την περπάτησε. Την περπατήσαμε μαζί. Το χάρηκε με την αγνότητα του ανθρώπου που παίρνει ΑΝΤΙΔΩΡΟ ΑΓΑΠΗΣ. Αυτός ήταν. Μακαριώτατε Καλό Παράδεισο..! Θα σε θυμόμαστε πάντα..!»
