Η ύδρευση κρίνεται επαρκής, όμως χρειάζεται και νέα πομόνα, γιατί μέρος του δικτύου συνδράμει στην άρδευση, η οποία έχει προβλήματα. Εδώ πρέπει να γίνουν λιμνοδεξαμενές και φράγμα (υπάρχει σχετική μελέτη από την εποχή Γερογιάννη), ώστε να γίνεται διακράτηση του νερού, στα ψηλά σημεία, για να χρησιμοποιείται τους μήνες που η ροή ελαττώνεται και οι ανάγκες άρδευσης μεγαλώνουν. Υπάρχει, επίσης, ανάγκη για ιατρική κάλυψη του χωριού, τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, τους καλοκαιρινούς μήνες, η δε δημιουργία ενός αλσυλίου-γυμναστηρίου κρίνεται αναγκαία για την άσκηση των κατοίκων και την ποιοτικότερη ζωή τους. Το Καλοχώρι, από την άλλη, που διαθέτει, επίσης, έναν αεικίνητο πρόεδρο, τον Γιώργο Σαΐτη, φαίνεται πως πάσχει από άλλα πράγματα. Πρώτο και πολύ σοβαρό θέμα είναι η δημιουργία διεξόδου στον Συκουριώτη χείμαρρο, που η ροή του σταματάει στα χωράφια του Καλοχωρίου και έχει πνίξει επανειλημμένα σπίτια, σταύλους και χωράφια. Επίσης, πρέπει να καθαρίζεται συνεχώς από φερτές ύλες και να γίνει γέφυρα στο ύψος του γηπέδου.
Η άρδευση χρειάζεται να ενισχυθεί, η καθαριότητα, κυρίως από τα χόρτα, να βελτιωθεί, ενώ τα παρατημένα και απεριποίητα παρτέρια της πλατείας, το σιντριβάνι και άλλα πράγματα που θα καλλωπίσουν την πλατεία, πρέπει άμεσα να γίνουν.
Ένα, επίσης, ουσιαστικό πρόβλημα είναι ότι δεν έχει δοθεί ακόμη η αρωγή για την καταστροφή δενρωδών καλλιεργειών, λόγω «Daniel», στους αγρότες.
Το τελευταίο, όμως, και πολύ σοβαρό πρόβλημα είναι η ολοκληρωτική καταστροφή των κτηνοτρόφων, με θανάτωση όλων των ζώων, λόγω πανώλης. Οι κτηνοτρόφοι βρίσκονται σε αδιέξοδο, χωρίς να γνωρίζουν πότε, αν και πόσο θα αποζημιωθούν, πότε θα λήξει αυτός ο συναγερμός, ώστε να αρχίσουν να σκέφτονται την επανίδρυση των μονάδων τους και ποιος στο ενδιάμεσο θα πληρώνει τις ανάγκες και τις υποχρεώσεις τους.