Ελπίδα για καλύτερες μέρες για τους Ρωμιούς στην Ιμβρο

*Μάξιμος Χαρακόπουλος στη «Φωνή της Ελλάδος»

«Πιστεύω ότι κάθε Έλληνας καλό είναι να επισκέπτεται τέτοιες εστίες ελληνισμού που χρειάζονται τη στήριξή μας. Η εκεί παρουσία μας, όχι μόνο ημών ως ανθρώπων που έχουν μια θεσμική ευθύνη, αλλά και κάθε απλού πολίτη που θα επισκεφθεί την Ίμβρο, την Τένεδο, την Κωνσταντινούπολη, τα χωριά στη Βόρειο Ήπειρο, την Κύπρο, είναι μια ηθική τόνωση για τον ελληνισμό αυτόν, που υπό αντίξοες συνθήκες εξακολουθεί να αντιστέκεται και να επιμένει, να παραμένει, στις πατρογονικές του εστίες». Τα παραπάνω τόνισε ο γενικός γραμματέας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ), δρ Μάξιμος Χαρακόπουλος, μιλώντας στην ΕΡΑ και στην εκπομπή «Φωνή της Ελλάδας» με τον δημοσιογράφο κ. Γιώργο Διονυσόπουλο για το πρόσφατο ταξίδι του στην Ίμβρο, όπου παρευρέθηκε στις εορταστικές εκδηλώσεις του Δεκαπενταύγουστου στις οποίες προεξήρχε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος.

ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ, ΒΙΑΣΜΟΙ, ΔΗΜΕΥΣΕΙΣ…
Ο επικεφαλής της ΔΣΟ χαρακτήρισε το ταξίδι του στην Ίμβρο «συγκλονιστική εμπειρία». Όπως είπε «υπήρχε ένα οργανωμένο σχέδιο διάλυσης του ελληνικού πληθυσμού και εκδίωξής του από την Ίμβρο. Αυτά πια είναι γνωστά και τα βρίσκει κανείς και σε τουρκικές πηγές. Χτίστηκαν οι ανοιχτές φυλακές βαρυποινιτών στο Σχοινούδι και σήμερα το Σχοινούδι είναι ουσιαστικά ένας ερειπιώνας, ένα χωριό φάντασμα. Λίγοι είναι πια οι εναπομείναντες κάτοικοι σε αυτό. Ήταν η μεγαλύτερη κοινότητα μου είπαν, το μεγαλύτερο χωριό των Βαλκανίων με 3.000 κατοίκους μέχρι τη δεκαετία του ’60. Έσπειραν τον τρόμο και τον φόβο και πολλοί άρον άρον φεύγανε. Ιδιαίτερα όσοι είχαν κορίτσια, αδελφές, αναγκάζονταν να πουλήσουν όσο όσο, να ξεπουλήσουν την περιουσία τους, για να βγάλουν ένα εισιτήριο να φύγουν στην Αυστραλία ή την Αμερική για να μην ατιμαστούν τα κορίτσια τους, γιατί ουσιαστικά είχαμε και δολοφονίες και βιασμούς και υπήρχε ένα κλίμα τρομοκρατίας. Το ’64 ήταν η χαριστική βολή με το κλείσιμο των ομογενειακών σχολείων, απαγορεύτηκε η ελληνική παιδεία στην Ίμβρο και την Τένεδο. Και βεβαίως είχαμε αναγκαστικές απαλλοτριώσεις του 90% της περιουσίας, των κτημάτων των Ρωμιών. Οπότε υπ’ αυτές τις συνθήκες και μετά το ’74 μάλιστα, όταν υπήρξε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο, υπήρξε ένα κλίμα τέτοιας κατατρομοκράτησης που το νησί άδειασε από τους Ρωμιούς. Αναγκάστηκαν να φύγουν στα 4 σημεία του ορίζοντα».
ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΙΜΒΡΟΥ
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος υπογράμμισε ότι «τα τελευταία χρόνια με τις άοκνες προσπάθειες του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ο οποίος είναι Ίμβριος στην καταγωγή, αγαπάει το νησί του και επιστρέφει κάθε τόσο, υπάρχουν μεγάλες αλλαγές στο νησί. Θα έλεγα, η βασικότερη είναι ότι το 2013 λειτούργησε Δημοτικό Σχολείο και ακολούθησε Γυμνάσιο, Λύκειο και Νηπιαγωγείο. Έχει περί τους 50 Ρωμιούς μαθητές αυτή τη στιγμή το νησί. Οι μόνιμοι κάτοικοι αυξάνονται. Πέρα από αυτούς που έμειναν στα δύσκολα χρόνια και αποτέλεσαν τη μαγιά που κράτησε τον ελληνισμό στα “πέτρινα χρόνια” της Ίμβρου, είναι οι λεγόμενοι εξαμηνίτες που ζουν τον μισό χρόνο στο νησί και τον μισό όπου αλλού, είχαν μεταναστεύσει. Συνολικά υπολογίζονται περί τους 700 από ό,τι μου έλεγε ο Μητροπολίτης Ίμβρου και Τενέδου, ο οποίος πραγματικά επιτελεί ένα πολύ σημαντικό έργο στο πολύπαθο αυτό νησί».
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Ο γ.γ. της ΔΣΟ σημείωσε ότι στον ταξιδιώτη «αφήνει μια αίσθηση χαρμολύπης η επίσκεψη στην Ίμβρο. Από τη μια βλέπεις ερειπωμένα, γκρεμισμένα σπίτια, σχεδόν σας λέω ένα χωριό φάντασμα, το Σχοινούδι, και από την άλλη βλέπεις νέους που γυρίζουν και κάνουν δειλά βήματα, ανοίγουνε κάποιους ξενώνες, ανοίγουν κάποιες ταβέρνες, ακούς ελληνικά τραγούδια παντού, ενώ και τα καταστήματα, τα μαγαζιά που ανοίγουν και Τούρκοι ιδιοκτήτες, όλα έχουν ελληνικές ονομασίες». Ο ίδιος δήλωσε «φεύγω περισσότερο αισιόδοξος, ότι μπορούν να υπάρξουν καλύτερες μέρες για τον Ελληνισμό της Ίμβρου. Τον Σεπτέμβριο θα γίνει και το Πανιμβρικό Συνέδριο στην Αθήνα, με συμμετοχή ομογενών και από την Αυστραλία και από την Αμερική και θα ακολουθήσει και η μεγάλη συναυλία στο Ηρώδειο και τα έσοδά της θα διατεθούν για τη στήριξη των Ελληνικών Σχολείων της Ίμβρου. Όλα αυτά υπό την αιγίδα του Παναγιότατου Οικουμενικού μας Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Νομίζω μπορούν να γίνουν πολλά ακόμη για τη στήριξη της ρωμιοσύνης που δεν έχει τελειώσει στην Ίμβρο και την Τένεδο».