Στη Ραψάνη όμως, απέδειξαν ότι ακόμη περπατούν, ανεξαρτήτως ηλικίας... Έφτασαν μέχρι το- υπό συντήρηση-μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρων του 1778 και ξεκουράστηκαν στο δάσος του. Μετά αγνάντεψαν από τον Άγιο Αθανάσιο, στο ίδιο σημείο, απ΄ όπου αγνάντευε και «ταξίδευε» με τα μυθιστορήματά του ο Μ. Καραγάτσης, κάτω από τη φτελιά. Το πολιτιστικό κομμάτι περιελάμβανε επίσης επίσκεψη στο Μουσείο Οίνου και Αμπέλου και στο μνημείο Εθνικής Αντίστασης 1941-1944. Όλα αυτά, χάρη στη συμβολή και φροντίδα του προέδρου της κοινότητας κ. Στέλιου Παζάρα και της υπεύθυνης του μουσείου κ. Κατερίνας Γιαννούκα. Εξίσου «ενδιαφέρον» φάνηκε στο τέλος και το ζήτημα της ...σίτισης στην περίφημη πλατεία της Ραψάνης. Η οποία, από το πρωί ανέδειξε τις χάρες της την ώρα του καφέ. Έφυγαν με τον ήχο από τα νερά των πολλών πηγών στα αυτιά τους, φαινόμενο το οποίο τους εντυπωσίασε, επειδή δεν συναντάται τόσο συχνά όσο παλιά, λόγω της κλιματικής αλλαγής.