«Χρεώνουν» σε κυβέρνηση-Ευρώπη τα αδιέξοδα του αγροτικού κόσμου

*«Για ποια Ευρώπη να ψηφίσουμε;», δήλωναν αγρότες της επαρχίας Αγιάς που διαμαρτυρήθηκαν και χθες με τρακτέρ έξω από τα εκλογικά τμήματα

ΑΓΙΑ (Γραφείο «Ε»)
Του Νίκου Γουργιώτη
Την πλήρη απογοήτευσή τους, τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και από την κυβέρνηση, εξέφρασαν, βγάζοντας χθες, ημέρα των ευρωεκλογών, τα τρακτέρ τους σε Αγιά και Μελιβοία οι παραγωγοί της περιοχής, στέλνοντας μήνυμα προς όλους ότι θα συνεχίσουν με μαζικούς και μαχητικούς αγώνες να διεκδικούν λύσεις στα δίκαια, όπως υποστηρίζουν, αιτήματά τους, που έχουν να κάνουν, πέρα από τη δική τους προσωπική οικονομική στήριξη ως καλλιεργητές, και με τη γενικότερη στήριξη του πρωτογενούς τομέα.

Ο Γιώργος Ζέικος, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Αγιάς «Κίσσαβος» και ο Ευάγγελος Κρανιώτης, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Μελιβοίας «Αθανάτη», σε δηλώσεις τους στην «Ε», τόνισαν γι’ άλλη μια φορά γιατί φέτος ο αγροτικός κόσμος βρέθηκε στους δρόμους, ανήμερα των ευρωεκλογών.
Αμφότεροι περιέγραψαν τη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι παραγωγοί της περιοχής, κατάσταση την οποία αποδίδουν στη μη στήριξή τους και από το ελληνικό κράτος και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Για ποια Ευρώπη να ψηφίσουμε;» μας είπαν «γι’ αυτήν που με τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική, ουσιαστικά μας ωθεί εκτός επαγγέλματος; Πώς να αφήσουμε στο απυρόβλητο την κυβέρνησή μας όταν μας έχει αφήσει σε μήλα, κάστανα, καρύδια και αμύγδαλα εκτός συνδεδεμένων ευρωπαϊκών ενισχύσεων ως το 2027, στερώντας μας και στερώντας την περιοχή της Αγιάς από μία πολύ σημαντική ετήσια οικονομική ανάσα; Πώς είναι δυνατόν να δεχθούμε τα δύο μέτρα και δύο σταθμά στις αποζημιώσεις λόγω Daniel;
Πώς να κλείσουμε τα μάτια στο ότι οι διπλανοί μας Πηλιορείτες μηλοπαραγωγοί και καστανοπαραγωγοί, δικαίως για τα ίδια προβλήματα που αντιμετώπισαν με μας το περασμένο φθινόπωρο από τις πλημμύρες αποζημιώθηκαν, ενώ εμείς όχι;
Τι έχει να μας πει η Ευρωπαϊκή Ένωση για το ότι ενώ από τη μια μας έχει βάλει και καλλιεργούμε οικολογικά με κόστη αυξημένα, από την άλλη δέχεται να εισέρχονται πάμφθηνα προϊόντα στις αγορές μας από χώρες που ακόμα καλλιεργούν με φυτοφάρμακα, που εμείς χρόνια τώρα τα έχουμε αποσύρει σεβόμενοι την υγεία του καταναλωτή;
Γιατί δεν δέχεται την επιβολή δασμών στα προϊόντα που έρχονται από το εξωτερικό, ώστε να προστατευτούν τα δικά μας; Γιατί πληρώνουμε στις ελληνικές τράπεζες επιτόκια 7% και οι παραγωγοί σε άλλες χώρες πληρώνουν 1,5%;
Τι έκανε η Ε.Ε. για να καλύψει τα όσα χάσαμε από τις κάποτε μεγάλες εξαγωγές των πράσινων μήλων μας στη Ρωσία, οι οποίες λόγω εμπάργκο σταμάτησαν ολοκληρωτικά; Τι έχουν κάνει κυβέρνηση και Ε.Ε. για το όλο και αυξανόμενο κόστος παραγωγής, για τις τρελές αυξήσεις τιμών σε φάρμακα, λιπάσματα, αγροτικό πετρέλαιο και ρεύμα; Πόσα χρόνια τώρα οι ελληνικές κυβερνήσεις μας κοροϊδεύουν για δήθεν αλλαγή του αναχρονιστικού κανονισμού του ΕΛΓΑ;
Τι έχουν κάνει όλοι τους για να μας καλύψουν σε εργατικά χέρια που είναι πια είδος προς εξαφάνιση; Γνωρίζουν ότι είμαστε πλέον έρμαια στις απαιτήσεις των αλλοδαπών εργατών που απαιτούν κάθε χρόνο αυξήσεις 20% στα μεροκάματα και μάλιστα χρήματα “μαύρα”, τη στιγμή που οι τιμές που πουλάμε παραμένουν αστείες;».
«Η καταστροφή στην παραγωγή κάστανου» μας είπαν «είναι απίστευτα μεγάλη, λόγω, πολύ δύσκολα να αντιμετωπιστούν, μυκητολογικών και εντομολογικών προσβολών. Ζητήσαμε ένα πενταετές πρόγραμμα από την κυβέρνηση οικονομικής ενίσχυσης ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να ζούμε και να καλλιεργούμε. Ένα πρόγραμμα παρόμοιο με αυτό που η Ιταλική πολιτεία πρόσφερε στους καστανοκαλλιεργητές της όταν αυτοί αντιμετώπιζαν τα προβλήματα που έχουμε εμείς σήμερα. Ανταπόκριση καμία.
Μας αφήνουν στο έλεος των ασθενειών, όπως μας αφήνουν γενικώς στο έλεος όλων αυτών που θέλουν να κερδίσουν από τον κόπο μας».
«Όλα αυτά κι άλλα πολλά είναι που μας οδηγούν στους δρόμους. Αυτά που μας οδήγησαν, σήμερα (χθες) ημέρα των ευρωεκλογών, να πούμε “για σταθείτε βρε παιδιά, το μέλλον το δικό μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση σαν καλλιεργητές, σαν αγρότες, σαν παραγωγοί των όσων τρώτε και τρώμε όλοι μας, ποιο είναι; Υπάρχει μέλλον για μας και τα παιδιά μας;”».