Θα ξανασταθούμε στα πόδια μας, αρκεί να μας στηρίξει η Πολιτεία

Ο ιδιοκτήτης του -κατεστραμμένου από τις πλημμύρες- καταστήματος Δημ. Καστώρης

Το κατάστημα του Δημήτρη Καστώρη και Ηλία Ραχμάνη με είδη κιγκαλερίας, είναι μία από τις πολλές επιχειρήσεις που χτυπήθηκαν ανελέητα από τη θεομηνία «Daniel» και καταστράφηκαν από τα πλημμυρικά φαινόμενα που σημειώθηκαν στην πόλη της Λάρισας.

Αναμενόμενο θα πει κάποιος, για ένα κατάστημα που απέχει περίπου 150 μέτρα από το φράγμα του Πηνειού ποταμού, στο ύψος του περιφερειακού, της οδού Σανδράκη. Δεν ήταν όμως αναμενόμενο το μέγεθος της ζημιάς. Η απόλυτη καταστροφή, όπως μαρτυρά και ο φακός της «ΕτΔ», που βρέθηκε στις εγκαταστάσεις μίας επιχείρησης που ξεκίνησε να λειτουργεί το 1982 με πολύ αγώνα και προσωπική δουλειά, εξυπηρετώντας όλα αυτά τα χρόνια τους Λαρισαίους, προσφέροντάς τους μεγάλο αριθμό προϊόντων που εξυπηρετούν διάφορες εργασίες μέσα σε ένα σπίτι (καρφοβελόνες, γάντζοι, βίδες, πόμολα και άλλα μεταλλικά μικροαντικείμενα οικιακής χρήσης).
Βρήκαμε τον Δημήτρη Καστώρη, μαζί με τον πατέρα του, Σωτήρη, να προσπαθούν να μαζέψουν τα συντρίμμια: υλικά και ψυχικά. Η εικόνα αποκαρδιωτική, τα λόγια τους όμως άκρως ενθαρρυντικά: Σίγουρα έγινε μεγάλη ζημιά στο κατάστημα. Θα χρειαστούν πολλές χιλιάδες ευρώ για να ξαναστηθεί η επιχείρηση. Δεν θα το βάλουμε κάτω, θα αγωνιστούμε να ξανά λειτουργήσουμε. Ελπίζουμε ότι σε αυτήν την προσπάθεια θα έχουμε σύμμαχο την Πολιτεία» δηλώνει στην «ΕτΔ» ο κ. Καστώρης και προσθέτει: Είναι γεγονός ότι μέχρι τώρα δεν έχουμε τη βοήθεια του κράτους και του Δήμου. Αν και έχουν περάσει πάνω από 10 μέρες από τότε που πλημμυρίσαμε, δυστυχώς δεν έχει έρθει κανείς αρμόδιος να μας βοηθήσει. Θέλουμε έναν μεγάλο κάδο για την απομάκρυνση όλων αυτών των κατεστραμμένων προϊόντων που έχουν κλείσει τον δρόμο (οδός Γιαννοπούλου 3). Καταθέσαμε αίτηση, πήραμε αριθμό πρωτοκόλλου και περιμένουμε το συνεργείο να εκτιμήσει τη ζημιά. Γνωρίζουμε ότι σαν και μας, υπάρχουν εκατοντάδες άλλες πληττόμενες επιχειρήσεις. Ωστόσο αυτός ο μηχανισμός θα πρέπει να τρέξει γρήγορα. Δεν μπορούμε να έχουμε άλλο έξω από το κατάστημα και το σπίτι μας, εκτεθειμένα όλα αυτά τα κατεστραμμένα προϊόντα. Οι υποχρεώσεις τρέχουν. Πρέπει να ξεκινήσει άμεσα η επιχείρηση ανασυγκρότησης».
Ο Δημ. Καστώρης θυμάται τις συγκλονιστικές ώρες που πέρασε αυτός και το περιβάλλον του κι όσα ακολούθησαν: Θεωρώ ότι όλοι καταλαβαίνουν τις δύσκολες στιγμές, καθώς όλοι τις βίωσαν με έντονο ή λιγότερο έντονο τρόπο. Στην περίπτωσή μας, το νερό έφτασε το 1,5 μέτρο. Ήταν τέτοια η ορμή του νερού που στο πέρασμά του παρέσυρε ακόμα και δύο μεγάλα βαριά μηχανήματα που χρησιμοποιούνται για την κοπή της μελαμίνης. Επιπλέον παραμένουμε ακόμη στο σκοτάδι, λόγω βραχυκυκλώματος. Αν δεν αποκατασταθεί η ηλεκτροδότηση, πώς θα ξεκινήσουμε αυτήν την ψυχοφθόρα διαδικασία να ξαναστήσουμε το κατάστημα, να μαζέψουμε, να απομακρύνουμε και να καθαρίσουμε ό,τι καταστράφηκε;».
Γ.Ρ.