την εμφάνισή τους στην περιοχή της Λάρισας. Πριν από 90 χρόνια όμως ελάχιστες ήταν αυτές οι προσπάθειες, αλλά παρ’ όλα αυτά σημάδια από τη δραστηριότητά τους, είναι ορατά ακόμα και στη σημερινή εποχή. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το κτίσμα που βρίσκεται κοντά στο Λαογραφικό Μουσείου Λάρισας. Πρόκειται για ένα κτίριο που πριν από πολλές δεκαετίες αποτελούσε ένα από τα πρώτα (ίσως και το πρώτο) ιδιωτικά νοσοκομεία της πόλης, το οποίο είχε δημιουργήσει μια κατασκευαστική εταιρεία. Η εταιρεία αυτήν ήταν η Henry Boot and Sons, η οποία ήρθε στη Λάρισα για να κατασκευάσει την ανακουφιστική κοίτη του Πηνειού ποταμού σε χρόνια που ήταν δύσκολα για την πόλη λόγω πολλών πλημμυρών. Το 1936 μετά από συνεχόμενες πλημμύρες άρχισαν στην πόλη τα αντιπλημμυρικά έργα από την εν λόγω εταιρεία Boot.
Όμως δεν ήταν μόνο τα έργα που γίνονταν στη Λάρισα, αλλά σε όλη τη Θεσσαλία. Όπως αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Τρικκαίων σχετικά, σε διεθνή διαγωνισμό για την εκτέλεση των υδραυλικών έργων Θεσσαλίας είχαν υποβάλει μελέτες τρεις μεγάλες εταιρείες του εξωτερικού: Η Νόμπιλε, η Τζάκσον και η αγγλική εταιρεία Χένρυ Μπουτ και Υιοί Λίμιτεδ. Η κυβέρνηση Βενιζέλου είχε επιλέξει τη μελέτη της εταιρείας Μπουτ και ήδη από το 1929 είχε υπογραφεί μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Μπουτ η σχετική σύμβαση. Όμως η έναρξη των έργων αναβλήθηκε, λόγω αδυναμίας της Κυβέρνησης να τα χρηματοδοτήσει. Σύμφωνα με τον Νίκο Μπελαβίλα και το έργο του «Το εργοτάξιο αποξήρανσης της Θεσσαλίας στα Τρίκαλα» που δημοσιεύτηκε στο «Πορεία. Τιμητικός τόμος στον καθηγητή Διονύση Ζήβα», πριν από 80 χρόνια, στη θεσσαλική πεδιάδα υπήρχαν λίμνες και έλη. «Οι πλημμύρες κατέκλυζαν περιοδικά μεγάλες εκτάσεις, καταστρέφοντας καλλιέργειες και υποδομές. Έτσι στο πλαίσιο μίας ευρύτερης πολιτικής υδραυλικών έργων, ανετέθη στην αγγλική εταιρεία η αντιπλημμυρική προστασία και η αποξήρανση των ελών και των λιμνών της μεγαλύτερης πεδιάδας της χώρας. Το έργο ανέλαβε και υλοποίησε, στο μεγαλύτερο μέρος του κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ‘30, η εταιρεία «Henry Boot and Sons» Limited, με έδρα το Λονδίνο. Οι προτάσεις της εταιρείας «Henry Boot» κατατέθηκαν στο Ελληνικό Δημόσιο το 1935, εξετάστηκαν από επιτροπή του Υπουργείου Συγκοινωνιών και η υλοποίησή τους ξεκίνησε το 1936. Έτσι λοιπόν οι δραστηριότητες της εν λόγω εταιρείας ήταν πολλές και οι ανάγκες της επίσης. Επειδή υπήρχε μεγάλος αριθμός προσωπικού, απέκτησε και ένα ιδιωτικό νοσοκομείο για τις ανάγκες των εργαζομένων της. Από τότε που σταμάτησε όμως η λειτουργία του, αφέθηκε στην τύχη του εδώ και πολλά χρόνια.
Μπορεί σήμερα να μην εντυπωσιάζει με το μέγεθός του, αλλά εκείνη την εποχή ήταν πρωτοπόρο να δημιουργηθεί εταιρικό νοσηλευτήριο με γιατρό, νοσηλευτές και κρεβάτια βραχείας νοσηλείας. Για το συγκεκριμένο κτίσμα μάλιστα υπάρχει και μια πρόταση επανάχρησής του στο πλαίσιο μιας πτυχιακής εργασίας (Επιβλέπων: Μόρας Αντώνιος, παρουσίαση: Κουτσουράδη Αναστασία). Σύμφωνα μ’ αυτήν ως προτεινόμενη χρήση επιλέγεται αυτή της Φωτοθήκης. Η παραπάνω χρήση προκύπτει από την άμεση γειτνίαση με το Λαογραφικό Μουσείο, την ήδη υπάρχουσα πρόταση, αλλά και τη μελέτη του συγκεκριμένου κτίσματος, του οποίου η χωροθέτηση θεωρείται κατάλληλη.
Σήμερα και ώρα 11.30 θα βρεθούν εκεί τα μέλη και οι φίλοι της ομάδας «Λάρισα η πόλη μου» στο πλαίσιο του προγράμματος των Σαββατιάτικων περιπάτων. Ο στόχος είναι να ρίξουν λιγάκι παραπάνω φως σ’ αυτήν την ιδιαίτερη ιστορία.
