Επισημαίνει, ότι: «Οι αγρότες τις Θεσσαλίας ξεσηκώθηκαν και ζήτησαν τα αυτονόητα: να ξεφύγουν από τις άθλιες συνθήκες ζωής, που τους είχαν καταδικάσει να ζουν οι τσιφλικάδες, και να γίνουν κύριοι των εδαφών που καλλιεργούσαν.
Ο Μάρτης του 1910 υπήρξε η απαρχή μιας πορείας που έδωσε στους αγρότες τα δικαιώματά που τους ανήκαν, για να πορευθούν στον χρόνο και να μπορέσουν να δημιουργήσουν με τον ιδρώτα τους το βιος τους.
Ο αγώνας τους κόντρα στο άδικο που συνιστά «το δίκαιο του ισχυρού», αποδεικνύει περίτρανα πως τίποτα δε χαρίζεται, αλλά όλα κερδίζονται με ιδρώτα, θυσίες και αίμα, σαν και αυτό των αγροτών στο Κιλελέρ, που στο τέλος έχουν πάντοτε αντίκρισμα και αλλάζουν την κοινωνία μας προς το καλύτερο». Και καταλήγει: «Τιμή και δόξα στους ήρωες του αγροτικού αγώνα, οι οποίοι αποτελούν διαχρονικό φωτεινό παράδειγμα».