Τι κι αν οι πρώτες ημέρες της φετινής άνοιξης φέρνουν στον νου τους στίχους του Νίκου Καρούζου «Έαρ μικρό έαρ βαθύ έαρ συντετριμμένο». Η φύση ρίχνει φωτεινές πινελιές στον ζόφο των ημερών και καλεί υποσυνείδητα τους συμπολίτες για επανεκκίνηση.
Τώρα που το μαύρο των ημερών ρίχνει βαριά τη σκιά του και οι πρωτοχρονιάτικες υποσχέσεις που έχουμε δώσει στον εαυτό μας έχουν χάσει τη δυναμική τους, η παλέτα της άνοιξης είναι σε πλήρη ανάπτυξη και δηλώνει κατηγορηματικά ότι το έαρ, κι αν μερικές φορές αργεί, είναι σίγουρο ότι θα έρθει.
Χρώματα από εικόνες σαν δημιουργήματα παλέτας από τη μεγαλούπολη της Λάρισας. Μιας πόλης που δεν ήταν πάντα χτισμένη από τσιμέντο, τότε πριν αρχίσουμε να γκρεμίζουμε τα θραύσματα του χθες. Τότε που η άνοιξη δεν ήθελε παρτέρια για να φανερωθεί. Τότε που έμπαινε θριαμβευτικά στην πόλη, σαν πορθητής, και έκανε φανερή παντού την παρουσία της κρεμώντας στα πανταχού παρόντα δέντρα τα δικά της λάβαρα.
Όμως κι αυτή η άνοιξη είναι εδώ. Το μαρτυρούν τα πουλιά, η εμπροσθοφυλακή της άνοιξης, που έπιασε δουλειά έστω στα παρτέρια, στα εύφορα «λιβάδια» της πόλης αυτής.
Θ.Α.